DE A. FC.-SCHAKEL ling 1931-1932 weer onderaan stond met 5 punten uit 8 wedstrijden en een somber doelsaldo van 9 voor en 27 tegen. Zoals gewoonlijk begon de lucht wat op te klaren toen Charles Lungen, de nood ziende, weer retourtjes Londen-Amster dam ging kopen. Op eigen kosten! Het be tekende wel dat hij regelmatig twee wed strijden tijdens het weekeinde moest spelen want op zaterdag maakte Lungen zijn opwachting voor Wimbledon. En niet zonder succes zoals uit een dagblad bleek: 'Centre-forward Lungen created a very fa vourable impression...' En voor de AFC- ers was er toch weer reden een fraai feest te bouwen want er waren twee kampioens elftallen, het vierde en het vijfde! Met nieuwe moed begon men aan het sei zoen 1932-1933. De Schakel sprak een pro fetisch woord uit: 'Het seizoen waarin we AFC zullen brengen daar waar ze rechtens traditie thuis behoort.' Och arme, tradities leveren geen punten in de competitie op en 't ging weer helemaal mis. De nieuwe trainer Bromilow die met fanfares was ingehaald verdween met stil le trom, zodat reeds in die tijd trainers tot de bedreigde diersoorten behoorden. Het gedonderjaag met het eerste heeft kenne lijk tot een soort cynische humor geleid, getuige een ontboezeming in het clubblad: 'Voor de vijfde achtereenvolgende maal is AFC weer in den strijd om de laatste plaats gewikkeld. Er groeit zoo langzamerhand een geslacht AFC-ers op dat een overwin ning van ons eerste als een merkwaardig natuurverschijnsel beschouwt. Het eenige verschil met de vorige seizoenen is, dat we nu met eervolle nederlagen onderaan ge komen zijn tegen anders met doodgewone nederlagen'. Maar de angst ging voorbij want het eerste redde 't weer op 't nippertje. Angst? Op 30 In 1930 bij het 35-jarig bestaan werd het jubileum in een speciale uitgave van de Schakel beschreven. Natuurlijk was Jo Wijnand de eindredacteur. 8« Jacrqang Januari 1B30 ATX. AFC werd in de breedte sterker. In 1933 werd het vierde elftal kampioen van de reserve eerste klasse van de AVB. Op de voorste rij v.l.n.r.: Focke, Kallenhorn en Klein; midden: Thonus, Van Erp en Horn. Achterste rij naast de scheidsrechter: Nesvadba, Van Rijn, Meijer, Swiebel en Dreyer. Otto van Rijn werd in 1970 erelid en in 1975 Ridder van AFC (50 jaar lid). Boebie Nesvadba, Gerard Thonus en Adé Klein werden in 1982 Ridder. 52

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1995 | | pagina 54