V" goed elftal dat de potentie had om terug te keren naar dat walhalla waaruit zij verdre ven was. En toch gebeurde het niet. Uit die oude Schakels van toen rijst een beeld op van een elftal dat technisch aanzienlijk be ter was dan enkele seizoenen daarvoor, maar te weinig strijdlust toonde, te week was. Tel daar bij op het gejeremieer over slecht bezochte trainingsavonden en de vraag hoe 't kwam dat 't niet lukte, is be antwoord. In dat teleurstellende seizoen kwam de Schakel voor 't eerst met de ru briek van I. Galavazi onder de titel 'Wat iedere AFC-er behoort te weten', een ru briek die decennia lang het hart van de Schakel was. Hij zette zich af tegen de mentaliteit van de club, die stemming van 'ach, laten we maar gerust 2e klasser blijven, als AFC maar dezelfde AFC blijft'. Galavazi re kende voor dat de vaste lasten 3.000 be droegen aan onderhoud van de accommo datie, nieuwbouw, verlichting, salaris terreinknecht, materiaal. Daar stond nog geen 1.000 recette per seizoen tegenover. De kas, zo schreef Galavazi, kon alleen kloppend gemaakt worden door vrijwillige bijdragen van 2.000 per seizoen. Dat lij ken kleine sommetjes, maar de waarde van de gulden van toen was een veelvoud van de gulden van vandaag. Te week, te weinig inspanning bij de trai ning, te zelfgenoegzaam. En daar kwam nog iets bij en daaraan kon AFC echt niets doen. Nederlands-IndiëIn die tijd verloor AFC regelmatig spelers die voor hun loop baan naar Indië werden gestuurd, 't Verve lende was dat AFC altijd z'n béste spelers verloor. Dat gold al voor de beroemde Tog neri vóór de Eerste Wereldoorlog. En voor dat het seizoen 1928-1929 goed en wel be gonnen was, had AFC al Knopper en Duson naar de boot gebracht. Het lied 'Nou, tabeh dan, ik groet U mijn schoon Amsterdam' had voor AFC een bitter smaakje. Al die oorzaken bij elkaar legden de grond slag voor zes achtereenvolgende zenuwsei zoenen. Om met 1928-1929 te beginnen. Dat seizoen begon met drie nederlagen en een doelcijfer van 2 voor en 18 tegen. Pa niek, smeekbedes in de Schakel. De stem ming was zo ver beneden peil dat het be stuur dreigde met ingang van januari de training stop te zetten als de heren niet bereid waren vóór 1 januari schriftelijk mede te delen of ze zo vriendelijk wilden zijn aan de training deel te nemen. Er kwa men drie antwoorden binnen en de trainer ging weg. De strenge winter van '29 bood de kans om alle verhitte gevoelens af te koelen. Dat was ook wel nodig want toen op 17 maart de competitie weer ging draaien, kreeg AFC opdonders die uniek waren in haar geschiedenis tot op de huidige dag. Wat denkt men hiervan? Alcmaria Victrix-AFC 13-1 Haarlem II-AFC III13-1 De leuke schaatstochten, die de onderlinge band zo hadden versterkt, waren niet meer dan herinneringen. De alarmbellen rinkel den luid. Alle elftallen van AFC tesamen hadden een score van 3 voor en 52 tegen. Langzaamaan kwam er wat verbetering. Iedereen besefte dat er echt keihard ge werkt moest worden. Tegen datzelfde Alc maria Victrix werd thuis met 4-3 gewon nen en tenslotte bracht de 5-3 overwinning op Hollandia AFC net bin nenboord. Maar de club groeide en bloeide! Er kwa men dat jaar 85 nieuwe leden bij en de stad kwam tot vlakbij de Stadionkade. De toe komst van AFC was verzekerd, maar op welk sportief niveau? Het dieptepunt moest nog bereikt worden ondanks het feit dat de training in dat seizoen al in juni begon. Er kwam nóg een dieptepunt en dat raakte de hele wereld; 24 oktober 1929, Zwarte Donderdag op Wall Street, het begin van de economische wereldcrisis. I.H. Galavazi: leerzame rubriek in de Schakel. Togneri: ook naar Indië. Rampspoed 48

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1995 | | pagina 50