ROY TULAR: OVERWELDIGD DOOR SAAMHORIGHEID VAN AFC Marleen-restaurant niet over de spelers van Oranje, maar over 'onze' newcomers zoals Kouwenhoven, de Bruyn en Keyzer. 'Heb jij Rob Duis al in Dallas gezien', vroeg Ko Grosze Nipper mij een week later bij de laatste training van Oranje voor de wedstrijd tegen Brazilië. Ik heb nog kaar ten voor hem Rob en Rocus zag ik niet in Dallas. De familie Leeser wel. Vader Rolf en zijn zoons Benno en Guy, die al jaren in New York woont. Waarover praatten wij voor de wedstrijd U raadt het al! En na de wedstrijd Nee toen even niet, alhoewel ik er wel aan moest denken. Ik hoopte namelijk dat AFC nooit zo'n slechte scheidsrechter zal tref fen als die mijnheer Badilla uit Costa Rica Jack van Gelder t Roy Tular, sinds juni 1992 speler van AFC's eerste team, voelt zich als een vis in het AFC-water. Als we hem horen praten over bijvoorbeeld het jaardiner, dan geeft Tular te kennen dat met name zijn eerste AFC verjaardagsmaaltijd in 1993 een enorm grote indruk op hem gemaakt heeft. "Het feit dat zo'n 200 leden van AFC, die allemaal hun verdiensten voor de club hebben, de verjaardag van hun club gedenken met een chique diner, gekleed in smoking, zal voor de buitenstaander misschien niets bijzonders zijn. Maar als je daarbij zelf aanwezig bent en je bij binnenkomst al verwelkomd wordt door het voltallige bestuur, dat gekleed is in rokkostuum, compleet met bestuurslinten en penningen, dan gebeurt er iets met je. Dan word je overweldigd door het gevoel van saamhorigheid, clubliefde en het gevoel, dat dit ook jouw club is. En als al die mensen jou feliciteren met je club, terwijl je nog niet zo lang lid bent van AFC, dan realiseer je je dat AFC alleen daarom al een bijzondere club is en een heel aparte plaats in de harten van al die mensen heeft ingenomen. Ik ben dan trots op AFC om ook lid te zijn". Roy heeft als diepe wens dat AFC altijd zal blijven bestaan als een ontmoetingsplaats voor jong en oud, waar vriendschappen voor het leven worden gesloten, met haar eigen tradities, karakter en verenigingsleven. "Wie", zegt Roy Tular, "de jeugd van AFC bezig ziet, verlangt terug naar zijn eigen jeugd. Want de jeugd van AFC is een is een lust voor het oog. Niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten. Zo was bijvoorbeeld tijdens de uitreiking van de prijzen van het voetbaltoernooi in het jaar van de Herfst-tweedaagse, die ik samen met Danny Blind heb mogen verzorgen, het enthousiasme van de AFC-jeugd zeer aanstekelijk". Roy Tular kwam bij AFC na zes seizoenen te hebben gespeeld bij Go Ahead Eagles, twee seizoenen bij FC De Graafschap, een seizoen in Canada bij de Edmonton Brickmen en een seizoen bij FC Wageningen. Tenslotte: "Na mijn betaald voetbalcarrière wilde ik blijven voetballen op een respectabel niveau bij een club waar het sociale verenigingsleven net zo belangrijk is als de prestaties van het eerste elftal. En dat is AFC AFC-captain Roy Tular (rechts achter) samen met Ajax-vedette Danny Blind reiken de prijzen uit aan de AFC-jeugd tijdens de AFC-Herfst- Tweedaagse. 218

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1995 | | pagina 268