ROB OUDERUND:
VERLIEZEN NA 5M KM IN AUTO
Enkele weken later, vlak voor het voetbal
seizoen officieel zou beginnen, besloot
Lungen het toch weer eens als voetballer
te proberen, hoewel alle officials er eigen
lijk tegen waren. Het was een vriendschap
pelijk partijtje tussen twee combinatie
teams, maar Lungen wilde absoluut nog
eens tonen waartoe hij in staat was. Hij
passeerde de ene tegenstander na de ander,
week uit naar links en gaf zo'n afgemeten
hoge voorzet dat ik op een meter voor het
doel alleen maar hoefde te knikken en het
zou een goal zijn geweest. Maar het was
zo'n zware bal met veters die ook nog in
het water had gelegen en ik trok mijn
hoofd terug waarop Charles mij toebeet:
'Het vervelende met jou is Henrichs, dat
je in de zomer te veel kopt en in de winter
te weinig'.
Dat was niet tegen dovemansoren gespro
ken. Want achter de doellijn stond Jantje
Suurbeek te kijken, een goede AFC honk
baller en ijshockey international. Jantje
was mijn teamgenoot bij de ijshockeyclub
De Ijsvogels en na een wedstrijd waarin ik
ontzettend slecht keepte en zeker schuld
had aan drie doelpunten, mopperde hij na
hijgend in de kleedkamer: 'Lungen had on
gelijk. Je hebt ook in de winter te veel van
die zware ballen op je kop gekregen....'.
Frans H.L. Henrichs
Rob Ouderland (37), vooraanstaand
fysiotherapeut, herinnert zich, als hij in
zijn voetbalhistorie graaft, een vervelend
moment. Een moment, waaraan hij liever
niet zo vaak denkt, maar hem toch een
onvergetelijk moment voor hem
geworden is. Rob ging eens met zijn
familie een weekend naar Parijs. Vrije
zondagen waren spaarzaam voor een
speler van het eerste AFC-team, dus
meende Rob het tijdens dat Parijse
uitstapje zo te kunnen regelen, dat hij
zondagochtend wat vroeger uit Parijs
wegging om 's middags op tijd op Goed
Genoeg te kunnen zijn. Het liep echter
wat anders dan Rob gehoopt had.
Het lukte hem om met een aparte auto 's
morgens om acht uur Parijs te verlaten en
niet meer dan vijf uur later de De
Boelelaan op te racen. Meer dan 500
kilometer verder. Na hijgend de
bestuurskamer binnen te rennen om de
voorbespreking met trainer Doby Peters
bij te wonen, stond hij een uurtje later op
het veld voor de wedstrijd tegen
Stormvogels. Rob hierover verder: 'We
verloren met 0-3. Ik speelde als een oude
krant, evenals trouwens de hele ploeg.
Doby Peters hoorde dat ik vijf uur
ingespannen achter het stuur van mijn
auto had gezeten. Ik kreeg van hem toen
de gehele schuld van de nederlaag. Ik heb
daar een rot gevoel van overgehouden:
uitbrander van de trainer, 'conflict' met
de ploeg, met mijn familie en vooral ook
met mijzelf.
Als blij sportief moment noemt Rob
Ouderland het 'overall'
landskampioenschap dat hij met het
tweede elftal van AFC zo'n zes jaar
geleden behaalde. 'We speelden dat
seizoen schitterend voetbal met een heel
goede ploeg', concludeert hij. AFC zegt
Rob veel. Al voordat hij in 1983 door zijn
vader Piet lid van AFC gemaakt werd, was
hij al op de hoogte van het wel en wee van
AFC. Tot zo'n vijfjaar geleden speelde
Rob voor de A-selectie van AFC.
Sindsdien met veel plezier in de
zaterdagselectie. Als zijn beste seizoenen
in AFC's eerste elftal ziet Rob Ouderland
85/86 en 86/87.
Een advies voor AFC Het rechtstreekse
antwoord van Ouderland is: 'AFC moet
de meest aansprekende amateurclub van
Amsterdam blijven. De hoogste elftallen
moeten herkenbaar goed technisch
aanvallend voetbal blijven spelen. Het
moet voor de jeugd van AFC een haalbaar
streven zijn om het eerste seniorenteam
te bereiken. Blijf daarom de jeugd van
AFC een goede begeleidingsstructuur
geven.
SMAAKMAKENDE SPELER
180