Hilariteit bij
AFC-heren
om het eigen
l feestje van
I hun dames j
NA JAREN THUISBLIJVEN
wordt melding gemaakt van deze oude
jaarsavonden, alleen was het kienen toen
vervangen door een bridgedrive. De cluba
vondcommissie organiseerde regelmatig
clubavonden met dames en uit de reacties
in de Schakels destilleert men het succes
daarvan.
In de eerste wereldoorlog namen de vrou
wen massaal de plaatsen van de mannen in
die aan het front waren. Zij vervulden al
lerlei niet-vrouwelijke beroepen. Na 1918
stonden zij die plaats in de maatschappij
niet meer af. Ook in de sport streefden zij
naar gelijkheid. Het was dan ook een
voortvloeisel daaruit, dat in 1932 Nel Sa-
belson het damescricket bij ACC van de
grond bracht. Met 20 dames trainden ze
hard onder leiding van Jaap Suyver. Puck
Kappelhoff, de latere voorzittersvrouw,
stond ook in dat eerste elftal en zij had al
het Nederlands kampioenschap tafelten
nis met Henk op haar naam. In dat zelfde
jaar zong Ali Rood de hoofdrol in het AFC-
cabaret waarin Willy Brusse conferencier
was. Tevens meldde zich in 1932 een
schrijfster in de Schakel onder het pseudo
niem van 'De Aangetrouwde'. Haar eerste
bijdrage maakt ze in dichtvorm. Direct bij
de start was het al geestig en to the point.
De 494 leden van AFC keken wel even
hun ogen uit, maar waardeerden het der
mate, dat de 'Aangetrouwde' 50 jaar lang
zou schrijven en met aandacht gelezen
werd. Deze sportieve Lotte Nesenberend
speelde waterpolo, hockey en zeilde. Het
aangetrouwd zijn in AFC sprak haar dan
ook erg aan.
Een vrouw die ook jaren haar eigen stem
pel drukte was Miep van der Pijl. Met haar
man was zij pachter van het clubhuis.
Miep was niet alleen een pachter, zij was
een factotum. Het clubhuis aan de Wan
delweg beschikte over een ruime keuken
van 1 bij 2 meter. Het eten, dat uit dat
keukentje kwam, was voortreffelijk. Miep
bereidde alles thuis en sleepte het met
haar Jan naar AFC. In het clubhuis stond
een grote ronde kachel en daarop stond
immer een enorme pan soep te trekken.
ker, maar hun aanwezigheid valt niet te
ontkennen. Of het nu de moeders zijn die
hun zoontjes supporten of dat het de part
ners zijn die met hun mannen meeleven.
Het zeer intense clubleven dat er altijd
wasjen nog is), kon bestaan bij de gratie
van meelevende en meewerkende vrou
wen. Het werd ook immer onderkend door
de heren en menig feest was van gemengde
kunne. Menig, maar niet alle feesten. Het
jaardiner, op 18 januari, is een traditionele
uitzondering. Hoewel in de archieven vaak
gesproken werd over de oudejaarsavond,
dus 17 januari, die men gemengd vierde
met kienen en dansen. Tot in de jaren '50
De dames van AFC besloten het
dit Jaar niet langer te pikken, leder
jaar namelijk weer organiseerden
een aantal heren een feestje voor een
honderdtal leden, waarop de dames
echter niet toegelaten werden. Deze
keer besloten AFC's dames
werd overgegaan tot een tegenzet:
men zette een identiek feest op touw
voor alle dames, die geacht werden
thuis te blijven. Fotograaf George
Verberne zette eerst de dames op de
plaat, waarna de op Goed Genoeg
verblijvende heren het „bewijs" van
de emancipatie uiterst vrolijk bleken
te waarderen.
De AFC-mannen hadden
aanvankelijk veel plezier over
het initiatief van hun vrouwen.
Later veranderde dit gevoel in
respect.
Zelfbewust poseren de AFC-
vrouwen voor de mannelijke
fotograaf.
