THEO HUSERS: LANGE STAAT VAN DIENST
de jaren '80 en '90 dat streepje-voor in de
media voor AFC is blijven bestaan, is heel
moeilijk aan te geven. De jonge tot zeer
jonge generatie in de journalistiek heeft
niet de persoonlijke binding met de oude
club als de 'oude' mannen van vroeger. Er
is bovendien journalistiek gezien zoveel
meer en anders dan veertig jaar geleden.
Maar als straks de honderd voor AFC op is,
zullen de kranten daar stellig aandacht aan
besteden. Misschien wel met de constate
ring dat AFC, het oude AFC met zijn rijke
historie, een bijzondere club is. Een club
die journalistiek gezien een streepje-voor
waard is.
Rien Bal
'Hoeveel wedstrijden ik heb gespeeld in
het eerste van AFC? Ik weet het niet
meer...'
Vast staat in ieder geval dat Theo Husers
een lange, interessante staat van dienst
heeft als voetballer. Hij werd lid van AFC
in het seizoen 1966 - 1967, maakte zijn
debuut in het eerste elftal in de
uitwedstrijd tegen Alkmaarse Boys I -1
en scoorde het enige doelpunt. Dat
seizoen ook werd AFC kampioen en
speelde de finale om het kampioenschap
van Nederland tegen Middelburg.
Theo Husers had zich inmiddels een vaste
plaats verworven in het eerste elftal en
zou ook in 1969 met AFC de titel
veroveren (het laatste kampioenschap
van het eerste overigens...).
Na dat seizoen ben ik het betaalde voetbal
ingegaan: Ajax (2 seizoenen), DWS I
jaar), FC Amsterdam (5 jaar), F.C.
Lokeren (België, I jaar) en Vitesse
Arnhem (2 jaar). Daarna ben ik weer
teruggekeerd bij AFC en heb nog 2
seizoenen in het eerste elftal gespeeld
met Doby Peters als trainer; dat waren de
seizoenen '80/'8l en '8l/'82. Daar is mij
vooral van bijgebleven, dat we een goed
team hadden maar dat de prestaties
tegenvielen, en dat we aan het einde van
het seizoen '81 /'82 een na-competitie
moesten spelen om niet te degraderen uit
de hoofdklasse; uiteindelijk ook na veel
emotionele toestanden is ons dat gelukt.
Vlak voor tijd scoorden wij tegen EDO de
gelijkmaker, waardoor we ons veilig
stelden'.
SMAAKMAKENDE SPELER
