FRANS VAN DEN BOR: AFC EEN MANIER VAN LEVEN
laten om hangend aan de bar het kopje
koffie te gebruiken. Deze, door vele AFC-
ers als storend beleefde, ontwikkelingen
zijn gelukkig inmiddels weer wat gedraaid
in de richting van enige stijl en traditie.
Het jaardiner in Krasnapolsky dit jaar,
waarop AFC's honderd jaren werden afge
sloten, toonde gelukkig weer aan, dat stijl
en traditie niet altijd ter wille van moder
nismen en eigentijdse gedachten moeten
worden beëindigd.
De huidige tafelpresident Duis ervaart het
als een hele eer dat hij voor de leiding van
het jaardiner gevraagd is. "Maar het is niet
altijd eenvoudig om alles soepel te laten
verlopen en het toch ook gezellig te hou
den", zegt hij. Rob Duis juicht het toe, dat
de dames van AFC ook elk jaar een jaar
diner organiseren, maar ziet een samen
gaan van beide feestelijke clubmaaltijden
helemaal niet zitten. De selectie-criteria
bij de heren en de dames liggen geheel ver
schillend, er ontstaan dan ruimte-proble
men, maar bovendien moet het in AFC
principieel mogelijk blijven, dat de heren
een keer per jaar gezellig samen eten. In
een club waar per definitie toch een man-
nensport beoefend wordt. Rob Duis leidt
in januari 1996 het AFC-jaardiner voor de
laatste keer, waarmee het jubileumjaar
van de club wordt afgesloten.
SMAAKMAKENDE SPELER
De stijl, die even los gelaten
werd, is weer terug op AFC's
jaardiner.
Een 'koperen' eerste elftalspeler: Frans
van den Bor, ook al weer een vijftigjarige
prominent. Hij speelde, zoals hij zelf
vaststelde, twaalf-en-een-halfjaar in het
eerste na in 1965 van Blauw Wit naar AFC
te zijn verhuisd. Zijn laatste wedstrijd
speelde hij tegen EDO in 1978.
Op zijn erelijst prijkt de benoeming van
'speler van het jaar' en hoogtepunten voor
Frans waren de kampioenschappen in
1967 en 1969.
Van den Bor over de club, waarvan hij zegt
overtuigd te zijn dat deze nog vele jaren
een grote rol zal spelen in ons vaderlandse
amateurvoetbal gezien de wijze, waarop zij
thans wordt geleid:
'Ik zou haast willen zeggen dat AFC in de
periode dat ik actief speelde meer een
manier van leven was. Ik besteedde in die
periode zeer veel energie aan AFC en
kreeg daarvoor ook vreselijk veel plezier
terug. Onvergetelijk waren bijvoorbeeld
de clubavonden op maandag en de
trainingsavonden op donderdag.
Ik hoop dat AFC nog vele jaren op het
hoogste niveau zal blijven spelen, echter
mag dat naar mijn mening niet ten koste
gaan van de speciale sfeer die AFC
kenmerkt. Met andere woorden: geen
spelers betalen etc. Gezien de wijze
waarop AFC thans geleid wordt ben ik er
van overtuigd dat de club nog vele jaren
een grote rol zal spelen in het
Nederlandse amateurvoetbal', zegt Frans
van den Bor tenslotte.
