MIJN AFC MIJN VRIENDEN
'Abraham
mag blijven'
ik hel) tjef.., i
in oujle-of
jonge vlek'
AFC en zustervereniging ACC hebben
veel te danken aan Wim Staats. Weken
was Wim in de weer om een scorebord te
maken bij ACC. En hoe vaak zou Wim de
verfkwast niet ter hand hebben genomen
om weer een gedeelte of desnoods alle op
stallen van ons dierbaar Goed Genoeg van
weer een nieuwe verflaag te voorzien.
Wim Staats was voor AFC zonder meer
een gouden vent. Bij een thuiswedstrijd
van het 'eerste' ontbrak hij nooit, maar je
kon hem ook tegenkomen bij de A3 of de
B5 junioren en ook de lagere elftallen had
den volop zijn belangstelling. Naast voet
bal en cricket, en ik weet niet eens of deze
volgorde wel goed is, had Wim nog een
sport en dat was het biljarten. Zocht ie
mand eens een tegenstander die niet direct
voorhanden was, Wim was gaarne bereid
om de keu op te nemen en het maakte
hem niets uit of zijn tegenstander nu een
hoger of lager moyenne had dan hij. Wim
was ook eigenaar van een nachtclub op het
Rembrandtplein, maar ik weet zeker dat
hij meer uren doorbracht op AFC dan op
de zaak. Wim heeft ook de Nobelprijs mo
gen ontvangen en dat was niet meer dan
vanzelfsprekend. Wim Staats was een no
bel mens.
Jan de Vries zat in de jenever. Hij verkocht
oude en jonge klare, maar lustte ze ook.
Jan kon van tijd tot tijd halsstarrig zijn en
dat viel niet bij iedereen in goede aarde.
Een clubman, een AFC-er in hart en nie
ren, was hij zeer zeker. Ooit, ik was nog
een pril honkballertje en AFC hield nog
domicilie aan de Zuidelijke Wandelweg,
zag ik een mooie man in een slankmakend
blauw kostuum met een door de zon ge
bruind gezicht en toen al een grijze kop
met haar, en dat was Jan. Hij omarmde
twee heel mooie dames en ik dacht toen
'O, dit is dus ook AFC'. Misschien wel vijf
tien jaar later speelde ik in onze sociëteit
een tweemans klaverjasje met Jan. Hij
speelde schoppen, ik draaide vierhonderd
roem en Jan driehonderd, daar raakte hij
nooit over uitgepraat. Jan had een heel ei
gen mening en dat is in het leven ook wat
waard.
'Hé kameel, let nu eens even op'. Het was
een typische uitdrukking van Gerrie Stall-
mann als hem iets niet beviel in het spel
van zijn kaartmakker. Hij bepaalde als
stopperspil lange tijd het gezicht van
AFC, onverzettelijk, onvermoeibaar, ge
vreesd bij de tegenstanders. Als cricket
umpire was hij een goeie. Ooit ontmoette
hij Bob Spaak, de toenmalige chef van NTS
Sport. Ik liep in die tijd stage bij de NOS.
Gerrie vertelde Spaak dat hij nu eens
moest opschieten met mij een kans te ge
ven. Ik ben daar Gerrie nog steeds dank
baar voor. Voor zijn vrienden, de mensen
die hij mocht, ging Gerrie door het vuur.
Als in het voetbalwereldje de naam Stall-
mann viel dan dacht men onmiddellijk
aan AFC.
Dio Hermens heeft veel betekend voor
AFC. Hij kwam uit het leger en plichtsbe
sef stond hoog in Dio's vaandel. Hij was
ook een gezelligheidsdier. Als er een AFC
feest was ontbrak Dio zelden. Hij was al
tijd in voor evenementen die met AFC van
doen hadden, denk aan bridgedrives, kla
verjas- en biljarttoernooien. In de sport
was voetbal voor Dio numero één, maar
dan toch zeer kort gevolgd door tennis. En
de topspin forehand van Dio was gevreesd
en dat niet alleen onder leeftijdsgenoten,
want die liet hij met gemak alle hoeken
van het court zien, maar ook bij jongere
1976- 1977
Pim Adriaansz en Bob
Wildeboer stonden
broederlijk aan de wieg
van een vijftigjarige.
Klinkt wat vreemd, maar
dit creatieve tweetal was
verantwoordelijk voor
de geboorte van de
vijftigste AFC-show op
Nieuwjaarsdag, die zij de
titel meegaven
'Abraham mag blijven'.
Als gewoonlijk werd
ook deze opvoering
weer een kasstuk (voor
de barkeepers), dus: een
succes, waarin de gehele
cast deelde.
Opmerkelijk jaar?
Zeker, want het eerste
en tweede eindigden
beide op de tweede
plaats en de junioren A3
en A4 deden het nog
beter en gingen met de
titel strijken. Na vier jaar
droeg Dio Hermens de
voorzittershamer over
aan Jan van Dijk, wie
anders? Dio werd een
verdiend erelid.
Nieuws van dit prima
seizoen: Kees Gehring
werd uitgeroepen tot de
beste speler, er kwam
onder redactie van Hans
de Bie een eerste uitgave
van een programmablad
'Welkom thuis' met
informatie omtrent de
thuiswedstrijden van het
eerste en de historische
Schakelrubriek Mixed
Pickles beleefde haar
revival dankzij de
auteurs George
Wijnand en Pim
Adriaansz.
138
V.rt. J.G- DE VRIES, WETERINGSCHANS 59 AMSTERDAM. TEL. 235041
Jan de Vries stond voor Oude en Jonge Vlek. Heel wat jaren
stond deze advertentie in het clubblad en in
programmabladen.