MIJN AFC MIJN VRIENDEN 'Abraham mag blijven' ik hel) tjef.., i in oujle-of jonge vlek' AFC en zustervereniging ACC hebben veel te danken aan Wim Staats. Weken was Wim in de weer om een scorebord te maken bij ACC. En hoe vaak zou Wim de verfkwast niet ter hand hebben genomen om weer een gedeelte of desnoods alle op stallen van ons dierbaar Goed Genoeg van weer een nieuwe verflaag te voorzien. Wim Staats was voor AFC zonder meer een gouden vent. Bij een thuiswedstrijd van het 'eerste' ontbrak hij nooit, maar je kon hem ook tegenkomen bij de A3 of de B5 junioren en ook de lagere elftallen had den volop zijn belangstelling. Naast voet bal en cricket, en ik weet niet eens of deze volgorde wel goed is, had Wim nog een sport en dat was het biljarten. Zocht ie mand eens een tegenstander die niet direct voorhanden was, Wim was gaarne bereid om de keu op te nemen en het maakte hem niets uit of zijn tegenstander nu een hoger of lager moyenne had dan hij. Wim was ook eigenaar van een nachtclub op het Rembrandtplein, maar ik weet zeker dat hij meer uren doorbracht op AFC dan op de zaak. Wim heeft ook de Nobelprijs mo gen ontvangen en dat was niet meer dan vanzelfsprekend. Wim Staats was een no bel mens. Jan de Vries zat in de jenever. Hij verkocht oude en jonge klare, maar lustte ze ook. Jan kon van tijd tot tijd halsstarrig zijn en dat viel niet bij iedereen in goede aarde. Een clubman, een AFC-er in hart en nie ren, was hij zeer zeker. Ooit, ik was nog een pril honkballertje en AFC hield nog domicilie aan de Zuidelijke Wandelweg, zag ik een mooie man in een slankmakend blauw kostuum met een door de zon ge bruind gezicht en toen al een grijze kop met haar, en dat was Jan. Hij omarmde twee heel mooie dames en ik dacht toen 'O, dit is dus ook AFC'. Misschien wel vijf tien jaar later speelde ik in onze sociëteit een tweemans klaverjasje met Jan. Hij speelde schoppen, ik draaide vierhonderd roem en Jan driehonderd, daar raakte hij nooit over uitgepraat. Jan had een heel ei gen mening en dat is in het leven ook wat waard. 'Hé kameel, let nu eens even op'. Het was een typische uitdrukking van Gerrie Stall- mann als hem iets niet beviel in het spel van zijn kaartmakker. Hij bepaalde als stopperspil lange tijd het gezicht van AFC, onverzettelijk, onvermoeibaar, ge vreesd bij de tegenstanders. Als cricket umpire was hij een goeie. Ooit ontmoette hij Bob Spaak, de toenmalige chef van NTS Sport. Ik liep in die tijd stage bij de NOS. Gerrie vertelde Spaak dat hij nu eens moest opschieten met mij een kans te ge ven. Ik ben daar Gerrie nog steeds dank baar voor. Voor zijn vrienden, de mensen die hij mocht, ging Gerrie door het vuur. Als in het voetbalwereldje de naam Stall- mann viel dan dacht men onmiddellijk aan AFC. Dio Hermens heeft veel betekend voor AFC. Hij kwam uit het leger en plichtsbe sef stond hoog in Dio's vaandel. Hij was ook een gezelligheidsdier. Als er een AFC feest was ontbrak Dio zelden. Hij was al tijd in voor evenementen die met AFC van doen hadden, denk aan bridgedrives, kla verjas- en biljarttoernooien. In de sport was voetbal voor Dio numero één, maar dan toch zeer kort gevolgd door tennis. En de topspin forehand van Dio was gevreesd en dat niet alleen onder leeftijdsgenoten, want die liet hij met gemak alle hoeken van het court zien, maar ook bij jongere 1976- 1977 Pim Adriaansz en Bob Wildeboer stonden broederlijk aan de wieg van een vijftigjarige. Klinkt wat vreemd, maar dit creatieve tweetal was verantwoordelijk voor de geboorte van de vijftigste AFC-show op Nieuwjaarsdag, die zij de titel meegaven 'Abraham mag blijven'. Als gewoonlijk werd ook deze opvoering weer een kasstuk (voor de barkeepers), dus: een succes, waarin de gehele cast deelde. Opmerkelijk jaar? Zeker, want het eerste en tweede eindigden beide op de tweede plaats en de junioren A3 en A4 deden het nog beter en gingen met de titel strijken. Na vier jaar droeg Dio Hermens de voorzittershamer over aan Jan van Dijk, wie anders? Dio werd een verdiend erelid. Nieuws van dit prima seizoen: Kees Gehring werd uitgeroepen tot de beste speler, er kwam onder redactie van Hans de Bie een eerste uitgave van een programmablad 'Welkom thuis' met informatie omtrent de thuiswedstrijden van het eerste en de historische Schakelrubriek Mixed Pickles beleefde haar revival dankzij de auteurs George Wijnand en Pim Adriaansz. 138 V.rt. J.G- DE VRIES, WETERINGSCHANS 59 AMSTERDAM. TEL. 235041 Jan de Vries stond voor Oude en Jonge Vlek. Heel wat jaren stond deze advertentie in het clubblad en in programmabladen.

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1995 | | pagina 152