'Een van
de zeven'
VRIENDEN BILJART CLUB
Om misverstanden te voorkomen: wij zijn
geen AFC-biljartclub, al zijn onze leden
wel allen AFC-ers. Net als de Club van
Acht en de Stierenclub zijn wij een vrien
denclub met een selectief toelatingsbeleid.
De VBC werd opgericht op 13 november
1941 'in tijden van nood'. In die sombere
oorlogswinter, toen de Duitsers nog de ene
overwinning na de andere boekten, be
sloot Gerard van Dijk (de vader van de hui
dige AFC-voorzitter) met een groep goede
vrienden ter ontspanning en wederzijdse
steun wekelijks bijeen te komen om te bil
jarten en daarna onder elkaar na te praten
onder het genot van een glaasje (toen nog
schaarse) alcohol. Deze opzet is tot op de
dag van vandaag gehandhaafd, al zijn de
Duitsers teruggekeerd naar daar, waar zij
horen en al kan de alcohol nu rijkelijk
vloeien.
De club kent geen statuten en geen huis
houdelijk reglement, maar tracht de tradi
tie zoveel mogelijk in stand te houden. Er
is een driefhoofdig bestuur, dat daarvoor
moet zorgen en natuurlijk de gang van za
ken regelt. Het blijft aan, zolang het er zin
in heeft. Jaarlijks vindt medio november
de ledenvergadering plaats, tijdens welke
o.a. het bestuur wordt gekozen en eventu
ele nieuw aangenomen leden hun intrede
doen. Het bestuur kan wijzigingen van be
staande regels voorstellen. Omdat er geen
reglementen zijn waarnaar verwezen kan
worden, ontstaan soms geestige situaties.
Zo vroeg eens één van de leden waarop een
gedaan voorstel gebaseerd was. Ton Glas
antwoordde: 'Op de statuten'. Toen het lid
vroeg om die dan te mogen inzien, luidde
het antwoord: 'Dat kan niet, want die zijn
geheim'. Onder groot rumoer werd het
voorstel tenslotte aangenomen.
Toen in de beginjaren de club nog klein
was, kon geen nieuw lid worden aangeno
men als er ook maar één stem tegen was.
Nu er 21 leden zijn, kan deze regel natuur
lijk niet gehandhaafd blijven,- er is nu een
twee/derde meerderheid vereist. De proce
dure is als volgt: ieder van ons kan een
1973- 1974
Het cruciale jaar, het
jaar van 'een van de
zeven'. In '74 moest het
gebeuren: de
reorganisatie aan de top
van het amateurvoetbal.
Anders en eenvoudiger
gezegd: de invoering van
de hoofdklasse. Voor
AFC betekende dat een
plaats in het nieuwe
Walhalla als de club in
haar afdeling eindigde bij
de eerste zeven aan het
eind van de competitie.
Dat werd dus even
zweten, maar
uiteindelijk lukte het
dankzij een enorme
inzet. Hulde aan het
adres van de spelers en
aan elftalleider Rob
Duis, trainer Piet
Ouderland en verzorger
Joop Huybens. Maar het
werd ook voor de jeugd
een glorieus seizoen: AI
A2 en BI kampioen, het
kon niet op voor de
nieuwe praeses Dio
Hermens.
Nog twee memorabele
feiten: besloten werd -
niet zonder de nodige
voetangels en klemmen
- tot invoering van
reclameborden langs het
hoofdveld (want we
willen toch échte
amateurs blijven) en het
allereerste
damesjaardiner onder
het motto: jullie lekker
geld verbrassen, wij ook!
126
