mammm
BEP BONNET
OOK
ONDERSCH
VOOR ECHTGENOTE
■r
NOLKULKENS:
VELE
VRIENDEN
IN AFC
WÊÊ
rnmmm
mem
Twee verdiende onderscheidingen
bij één echtpaar. Dat overkwam
Bep en Jo Bonnet. Eén van AFC's
actiefste echtparen. Voor Bep
Bonnet (66) liggen de beide
momenten onwrikbaar als een
prettige ervaring in zijn geheugen
vast. In 1981 het lidmaatschap van
verdienste voor hem zelf en tien
jaar later de Mr.Henne Boskamp/
Nobelprijs voor zijn vrouw. 'De
enige hoogtepunten?', zoals hij zelf
zegt. 'Voor mij waren alle jaren,
sinds 1963 dat ik elftalleider van het
team van mijn zoon werd, ware
hoogtepunten'.
Zoon André had op een goede dag
in 1963, nadat hij eerst zijn hart aan
tennis verpand leek te hebben, zin
om te gaan voetballen. Via Henk
Stallmann kwamen vader Bep en
zoon André bij AFC terecht.
Voorzitter van de jeugdcommissie
was in die tijd Harry Scheepstra en
secretaris Wim Buckert. Bep
Bonnet over hen: 'Zij bezochten
samen ook de uitwedstrijden van
de jeugdteams. Niet alleen voor het
opsporen van talent, maar ook om
te checken of de kleding wel in
orde was. Afgezakte kousen waren
toen uit den boze'.
Het duurde niet lang of Bep Bonnet
werd gevraagd om plaats te nemen
in de jeugdcommissie voor de C-
junioren. Nadat Buckert kwam te
overlijden, werd hij secretaris van
de gehele jeugdcommissie. Dat
bleef hij tot 1973 om vervolgens
voor het bestuur van AFC te
worden gevraagd als opvolger van
George Zeegers, als tweede
secretaris. Die functie vervulde
Bonnet tot het einde van het
seizoen 80/81. Tussentijds
functioneerde Bep Bonnet nog als
waarnemend voorzitter van de
jeugdcommissie.
Bonnets wens voor de toekomst is
dat de trainingen van AFC's
jeugdselectie nog meer en beter op
elkaar worden aangepast. 'Want
alleen hierdoor kunnen we
talentvolle jeugd behouden om
AFC op het hoogste plan te kunnen
handhaven', aldus Bonnet. Als
dierbare herinneringen uit zijn
actieve clubcarrière herinnert Bep
Bonnet zich de Harry Scheepstra-
en Wim Buckert-jeugdtoernooien.
BEPALENDE BESTUURDER
De Mr. Henne Boskamp Nobelprijs voor
echtgenote Jo Bonnet. Uitgereikt door
voorzitter Rein Akkerman. Secretaris
Johan de Bie en Letje Boskamp-Knap zijn
de getuigen.
Het jaar 1974 heeft voor Nol Kuikens een
bijzondere betekenis gekregen vanwege de
terecht toegekende Nobelprijs aan de man, die
thans een halve eeuw oud een kleine dertig jaar
geleden zijn debuut maakte bij het eerste elftal
van AFC.
Kuikens zou vervolgens, getraind door Rolf
Leeser, met wie hij zegt altijd veel plezier te
hebben gehad, in meer dan tweehonderd
wedstrijden het doel van het eerste elftal
verdedigen tot hij in het seizoen 1972 - 1973
wegens een schouderblessure als actief speler
helaas te jong moest stoppen. Gelukkig heeft de
club daarna nog in tal van opzichten van zijn
kwaliteiten gebruik kunnen maken, onder
andere als bestuurslid.
Gevraagd naar wat AFC behalve als voetbalclub
nog meer voor hem heeft betekend luidt zijn
spontane antwoord: 'Mijn vrouw Rinske, die ik
door AFC heb leren kennen en de vele vrienden,
die ik eraan heb overgehouden'.
Nol Kuikens heeft voor de club een goed advies:
'Blijf de vereniging, zoals ik haar de laatste veertig
jaar heb meegemaakt en waardeer de mensen,
die veel voor AFC doen'. En tenslotte: 'Ik hoop
dat AFC die vereniging blijft, waar traditie en stijl
met sportieve prestaties gelijke tred blijft
houden'.
SMAAKMAKENDE SPELER
