BE FRIENDS
Een ander bewijs dat het met de voetbal
kwaliteiten van de jongens uit Zuid wel
mee valt is de aanwezigheid van veel jonge
AFC-ers in de Amsterdamse selectie. Het
zijn er eigenlijk te veel om op te noemen.
Daarom één uitzondering: in 1983 wordt
Rob Groenteman als Al-speler wederom
geselecteerd voor het Amsterdams. Spre
kend over de Al, het vlaggeschip van de
jeugd: goede en minder goede prestaties
wisselen elkaar in de tijd af. In 1972 weet
de voor AFC zo succesvolle trainer/coach
Gé van Dijk het kampioenschap met spe
lers als Theo Groeneveld, Willem Vos,
Hans van Dijk, Jos Huigen, Dick Huisman,
Pieter Sandberg en Dirk Jan Verhaal te be
halen, een prestatie die hij in 1975 her
haalt. Pas in het seizoen 1984/85 is er weer
sprake van een groot succes als de Al de
interregionale jeugdcompetitie weet te be
reiken. Dit na een superspannende wed
strijd tegen Zeeburgia op het karakteristie
ke veld van Schellingwoude, waarin door
doelpunten van Jacco Ypma en Sep van
Zweden met 2-1 wordt gewonnen. De be
ginnende trainer René Stefels had zich
geen beter start kunnen wensen. Een deel
van de trainerslof zwaait jeugdvoorzitter
Dick van der Klaauw in zijn verslag ook
toe aan collega jeugdtrainer Henny Kott-
mann in verband met zijn 'spionage activi
teiten'! Vier jaar later weet de Al zich we
derom te plaatsen voor 'de interregionale',
nu onder de bekwame technische leiding
van Piet Ouderland. In feite is er sprake
van een definitieve doorbraak naar de ho
gere regionen, hetgeen op 3 april 1993 re
sulteert in promotie naar de eerste klasse
van de landelijke jeugd, de zogeheten Coca
Cola-competitie onder leiding van René
Stefels, die na een uitstapje van enkele ja
ren weer op het AFC-nest is geland.
In het seizoen 1993-1994 weet de Al zich
temidden van een groot aantal betaalde
verenigingen met een flinke krachtsin
spanning te handhaven en behoort AFC
tot één van de zes amateurverenigingen
(zaterdag én zondag) die op dit hoge niveau
acteren. Houden zo!
Prestaties: afgemeten aan de vele kampi
oenen en bekerwinnaars is er over de hele
linie, van hoog tot laag in de afgelopen 25
jaar, behoorlijk wat inhoud aan gegeven.
Hoewel de keuze niet eenvoudig is wil ik
één team noemen en wel de El van leider
Henk Bijlsma en trainer Ton Ojers die op
24 april 1982 als kampioen van Amster
dam de beker van ene Johan Cruyff kregen
uitgereikt.
In de navolgende jaren zal dit team met o.a.
Niels Adriaans, Arjan Coorengel, Ronald
van de Meent en Erwin Smit (zo slecht is
die doorstroming naar het eerste ook weer
niet!) nog heel wat successen behalen.
Van Johan Cruyff is de uitspraak dat de
training belangrijker is dan de wedstrijd.
Wijze woorden, die het belang van een
goede trainer (én een goede opkomst!) on
derstrepen. In de afgelopen jaren heeft
AFC over een keur van goede jeugdtrainers
kunnen beschikken. Te beginnen met de
eminente Gé van Dijk die aan het begin
van de jaren zeventig actief was met de A-
junioren. Zijn uitgangspunt, dat je de
krachten in een team niet moet gelijkscha
kelen maar samenbundelen heeft de AFC-
jeugd (en vooral ook het eerste) grote suc
cessen gebracht. Gé werd opgevolgd door
Koen Weerman die jaren de oudste jeugd
onder z'n hoede had. Bep Thomas, en de
hierboven al even genoemde Piet Ouder-
'Be friends'. Jong en minder
jong poseert graag voor de
ingang tot AFC's hoofdveld.
Mogelijk dat zij er ooit op het
hoofdveld zullen aantreden.
friends
\&95^ \995
Trainen met een grote T.
104
