De zaak is met een sisser afgelopen. Nestelroij en ik hebben de Bond nooit geantwoord en Lotsy heeft ons nooit geantwoord. „Geseponeerd" zei een vriendje, die advocaat was en dat schijnt dan zoveel te betekenen als ,,in de doofpot gestopt". Maar dat protest hadden we verloren en A.F.C. was geen kampioen. Sensatie op sensatie. Maar de grootste sensatie gold niet A.F.C., maar de voetbalwereld in haar totaliteit. Er was gerommel van beroepsvoetbal. De beste spelers gingen naar het buitenland om een dik belegde en volkomen eerlijke boterham te verdienen en lachten om de kreet „Voetbalslaven zon der vaderland". Het publiek, in die eerste jaren na de bevrijding nationaal uiterst gevoelig, kermde om een winnende oranjeploeg. De K.N.V.B. negeerde het streven naar betaald voetbal. Er groeide in de voetbalwereld een sfeer van onbeha gen een onbehagen, dat in de daarop volgende periode tot een explosie zou leiden. J. W. De tot de laatste plaats bezette oude tribune tijdens de wedstrijd A.F.C. D.W.S. (A.R.O.L.-beker). V

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1970 | | pagina 99