orkaan van aanmoedigingen, speelde Z.V.V. met 9-1 van tafel en een paar
weken later wisten ook het tweede en het derde zich te handhaven
Sensatie op sensatie. Het jaar daarop scheidden 4 punten in 3 wedstrijden
ons van het kampioenschap. Dat was officieel nodig, maar in de praktijk
gerekend stonden wij er nog beter voor. Na 17 (van de 20) wedstrijden had
ons eerste 27 punten en de grote concurrent D.W.V. had 26 punten uit 18
wedstrijden. De resterende wedstrijden voor ons gingen tegen Velox (uit),
H.V.C. (thuis) en Volendam (uit). Zij leverden ons nul punten op zodat
D.W.V. met de eer ging strijken.
Dat was allemaal niet zo erg geweest als niet de 2-1 nederlaag tegen Velox
zo'n vervelende nasmaak had gehad. De wedstrijd werd namelijk beslist door
een doelpunt, dat werd gescoord ruim na de officiële speeltijd. Scheidsrech
ter Van Breukelen had zich vergist en vijf minuten te lang laten spelen. Een
doodeenvoudige zaak er waren tientallen getuigen en er werd dus protest
Gelukkig vereend. De Commissie
Indië" (Siem de Waal, Joop Gilkens,
André Melchers, Jan Scheepstra) met de
thuisgevaren militairen. Helaas
ontbreekt André v. d. Pijl, die als
commandant van de RP 107 sneuvelde.
88
