Had het publiek tóch misgetast? Rust 0-2, daarna 0-3 tot twintig minuten voor
tijd. En toen gebeurde het. Henk Sonnevelt maakte een goal, zodat de min
of meer verfomfaaide eer gered was. Negen minuten voor tijd maakte Chris
Geluk er 2-3 van en vijf minuten voor tijd scoorde Dick Disselkoen de ge
lijkmaker. De tribunes waren één heksenketel, maar. nóg was K.F.C. kam
pioen. Met nog twee minuten speeltijd kreeg kanon Sonnevelt op meer dan
30 meter plotseling de bal voor zijn voeten. Hij legde aan en vuurde zo'n
verschrikkelijk hard schot, dat de wanhopig opspringende Klokkemeijer, de
voortreffelijke „goalie" van K.F.C.kansloos geslagen was. A.F.C. had ge
wonnen en wat zich toen op het veld en op de tribunes afspeelde valt met
geen pen te beschrijven.
Wij wonnen daarop volgens de regelen der kunst met 4-0 van W.F.C. en
daarna zagen 43.000 mensen ons in het Olympisch Stadion de beslissings
wedstrijd tegen K.F.C. met 4-2 winnen na een 4-0 voorsprong. A.F.C. was
kampioen met de volgende ploeg: Bothe Geisler; Claus en Pogge; G. ter
Horst, G. Stallmann (aanvoerder) en C. ter Horst; C. Geluk, K. ter Horst, D.
Disselkoen, H. Sonnevelt en J. Disselkoen. Het kampioensfeest in „Norman-
A.F.C. Kampioen na de adembenemende
race met K.F.C.
84
