gedaan. Als ik mij goed herinner, was een prik in de schoorsteen de duurste,
daarna die in de deuren vervolgens de prikken in de ramen. Een volgeprikte
kaart leverde, meen ik, 10,op. Niet alleen de daarvoor aangezochte
junioren en aspiranten, doch ook oudere leden leurden met deze kaarten.
Alles bijeen maakte het mogelijk dat in juni 1935 het gereed gekomen
paviljoen, met praktische kleedkamers en douches en het daarboven gelegen
restaurant totaal kosten circa 8000,door de commissie aan de
vereniging kon worden overgedragen. Wat waren we er blij mee!
Wat het jubileum zelf betreft, de clubkas liet in feite niet toe dat er feest
gevierd werd. Het is echter uiteindelijk allesbehalve onopgemerkt voorbij
gegaan. Op de dag van de verjaardag, 18 januari, werd het reünistendiner
in Apollo gehouden. Telkens vóórdat een volgende gang van de voortreffelijk
toebereide gerechten kon doorkomen, werd er zeer langdurig gespeecht,
in het bijzonder door lieden, die niets belangrijks te zeggen hadden, maar
dat kon de pret niet drukken. Het was alleen jammer dat de koks zo weinig
eer van hun toewijding hebben gehad. Het hoogtepunt van het diner was
toen Dick Bessem ons zijn onsterfelijk clublied presenteerde. Allen waren
A.F.C.-bestuursleden bij totstandkoming
clubhuis. Van links naar rechts:
Arie Mets, Dick Bess em, I. Galavazi,
Willy v. d. Brink, Willy Brusse,
Piet Bos, Jan Bosch.
70
