Piets stopwatch Sportieve en interne moeilijkheden 29 Toch kreeg aanvoerder Disselkoen zijn verdiende beloning. Na een ze nuwslopende eindspurt, waarbij dui zenden Amsterdamse voetballiefheb bers ons van de eerste tot de laatste minuut aanmoedigden, eindigden wij na 20 wedstrijden gelijk met Z.V.V. op 13 punten, hetgeen dus wilde zeg gen, dat A.F.C. uit de laatste zes wedstrijden negen punten geboord had. De beslissingswedstrijd tegen Z.V.V. op het aloude H.F.C.-terrein aan de Spanjaardslaan bracht ons 'n 91 zege. Disselkoen, prachtig ge steund door een zeer onzelfzuchtig spelende Wally van Weelde en een voortdurend stuwende Gerrie Stall- mann boekte nu een heel wat pretti ger record: Zéven doelpunten! In de geleidelijk moeilijker wor dende jaren na die champagne-jaren vlak na de bevrijding zou een nieu we aanvoerder eveneens blijk geven in benarde omstandigheden de juiste dichtwoorden te vinden. Dat deed aanvoerder Kees Bouwens tijdens het jaardiner op 18 Januari 1954, toen hij aan het slot van een hartstochte lijk beroep op éénheid in de club en in het eerste elftal, de volgende zin nen sprak: JE hoort zo vaak de laatste tijd, 't Gaat mis met A.F.C., Dan rijst in mij een fel verzet En denk ik, neen en NEE. Het kan en mag niet, Dat het werk Van Schaf gaat zo te loor, Komaan, wij jeugd van A.F.C., Vooruit, wij gaan er voor! De uitroep van zijn voorganger aanvoerder in een nieuwe versie ge bracht, die ook weer stormen van enthousiasme verwekte. Die eenheid ik denk terug aan dat jaar 1948'49, toen wij het kampioenschap voor het grijpen had den. A.F.C.blijkbaar van oordeel, dat zij de medici onder haar leden een soort levenspositie moest bieden door ieder lid en iedere supporter tot een zenuwpatiënt te maken, had in die vorige jaren achtereenvolgens kans gezien: de A.R.O.L.-Beker te winnen, de hongerwinter te door staan, kampioen te worden, door een „eigen goal" van een der beste A.F.C.-ers het kampioenschap op één punt te missen en onderaan te ein digen. Het was dus bijzonder aardig het volgende jaar na 17 wedstrijden een dergelijke voorsprong te hebben, dat één punt uit drie wedstrijden vol doende was om de titel te halen. Maar de eerste van die drie wed strijden, Velox „uit" bracht ons een 21 nederlaag na een 01 voor sprong, tenietgedaan in de vijf minu ten, die scheidsrechter van Breukeier te lang liet spelen. Die „vijf minu ten" hebben aanleiding gegeven tot een daverende rel, waarbij wij ten slotte aan het kortste einde trokken in zittingen van Protestcommissies, die mij sportief tot het huidige mo ment niet voldaan hebben. Het werd de in de hele voetbalwereld beruchte zaak van „het tweede horloge" van Van Breukelen, waarover Nico Holtzappel de volgende sarcastische limericks in de Schakel weggaf: F.C. kon die tegenslag niet ver- werken en zakte af. Waarom? Was het incidenteel of symptoma tisch? Er kwamen meer moeilijkhe den. Sportieve: in de periode van goud tot diamant is het tweede ge zakt van Reserve Eerste Klasse naar Reserve Derde Klasse, het derde en vierde van de Reserve Tweede Klasse eveneens naar de Reserve Derde Klasse. Financiële„De lel van Sonnevelt" op 26 Mei 1946 bracht ons „on top", maar sindsdien zijn wij zo achteruit- geboerd, dat verleden jaar tot contri butieverhoging moest worden overge gaan. Organisatorisch: Moeilijkheden in 't bestuur, in het eerste elftal, in de technische leiding. En bij het ingaan van ons dia manten jaar valt de vergelijking met ons gouden jaar ongunstig uit. Dis sonanten in plaats van goede muziek in onze club? Maar dan moeten wij, geloof ik, wel even het betoog in het oog houden, dat de Schakel in No vember 1952 publiceerde: „Bij een beoordeling van de situa tie moet men wel in het oog houden, dat zij in 1945 dus sinds 1943, want in de hongerwinter 1944'45 is geen competitie gespeeld door verschillende min of meer toevallige oorzaken abnormaal hoog genoemd kan worden. piETS stopwatch ging ontijdig stoppen, De speeltijd kon dus niet meer kloppen, Discussies, Protest. Na een maand komt in 't lest, Een klok nummer twee op de proppen. pi ETS stopwatch bleek fout en verraderlijk, Dat is voor een referee soms schadelijk „Ik keek na een poosje Op een ander horloge" Zei Piet na een maand maar niet dadelijk. Tijdens de bezetting is het, hoe gek het achteraf eigenlijk klinkt, de voet balclubs en met name de voetbal clubs uit de middenstand naar den vleze gegaan. Stuk voor stuk vielen alle mogelijke vermakelijkheden uit alleen voetbal wist zich te handha ven. De jongelui uit de kringen, die ook nog ander amusement hebben dan voetbal (van bal-masqué's, oh wanhoop der trainers tot studenten festijnen en zo) waren dus veel min der in de „verleiding" om voor een goede lichaamsconditie schadelijke stoute grapjes uit te halen. De ver sobering leidde tot matigheid op elk gebied en het is dus geen wonder, dat juist clubs als H.V.V., H.F.C. en A.F.C. in die jaren opmerkelijke suc cessen boekten. Een tweede oorlogsfactor was, dat de jongelui zich bij tien- en honderd tallen aanmeldden. De bezetter liqui deerde in zijn minderwaardigheids complex alle mogelijke bonden en verenigingen. Jeugdbonden, padvin derij, hoe het ook heten mocht, alles viel ten offer aan de liquiderings- woede der Duitsers, maar voetbal bleef ongemoeid. Teneinde nu te voorkomen, dat zij gedwongen zou den worden om zich bij de N.S.B.- jeugdverenigingen aan te sluiten, kwam er een rush naar de voetbal clubs om altijd te kunnen zeggen, dat de jongens tóch aan jeugdwerk de-

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1955 | | pagina 35