Opnieuw de sprong gewaag
BLIJF bij voor- en tegenspoed
D
AL is de nood ook hoog geslegen,
EN, als de wanhoop sluipend nadert
En de oude garde zich
'k ^yAS in de laatste competitie
We gaan d r voorï
28
JJET jaar daarop werd de sprong
opnieuw gewaagd; na een moor
dend spannende competitie, die week
op week óf Zeeburgia óf A.F.C. aan
de kop zag, moesten de laatste wed
strijden A.F.C.Z.F.C. en Westfrisia
Zeeburgia de beslissing brengen.
In een door ons uiterst ongelukkig
gespeelde wedstrijd verspeelden wij
met 22 het kampioenschap, dat
aan het met 20 op West-Frisia ze
gevierende Zeeburgia toeviel. Eén
punt verschil
De „leading-melody" was in deze
revue het toen buitengewoon popu
laire „Just a prayer away", waarop
de „Goede Genius" Jan Snelleman
met zijn sonore stem zong (honderd
voudig nagezongen en beklonken):
A.F.C. getrouw
Het fuiven waren wij inmiddels
niet verleerd en het zilveren jubileum
van de A.R.O.E.-Beker was gerede
aanleiding tot het opvoeren van een
nieuwe revue, de cabaret-revue
„Cheerio A.F.C." op 5, 6 en 7 Sep
tember 1947 in het knusse Minerva-
paviljoen.
Ook daar werden liederen „ge
bracht" afkomstig uit het steeds
vruchtbare brein van Jaap a Cohen
die de historie van onze club in
gingen; op de melodie van de „Old
Lamp-Lighter", zong Wim v. d.
Marei:
Misschien
Weer bijna kampioen
De laatste wedstrijd, die moest het
Cm doen!
We maakten toen drie mooie
goaltjes,
Eén maakte Z.F.C.
Die arme Gerrie het werd toch
twee twee!
Toen raakten we de puntjes kwijt,
Zeeburgia tezelfder tijd,
Die faalde niet en won de erepalm!
Heel even waren we verstoord
Maar, zoals dat bij sport behoort:
We droegen onze tegenslag zeer
(kalm!
Want straks begint een nieuw
seizoen,
Dan mogen we het overdoen
En dan is het gedaan met ons
getalm.
We zullen dan vol spirit starten
Dan zullen we weer zien;
Zal het ons lukken?
Misschien, ja, misschien!
A.F.C. altijd getrouw!
Ik geef haar weer durf en moed
Is de stemming weer eens lauw
Ik trek altijd mee met mijn A.F.C.
En ik deel in haar vreugd en
verdriet.
Als ze achter staan, dan vuur ik
(ze aan
Is het mis, dan kanker ik niet!
Blijf bij voor- en tegenspoed
A.F.C. altijd getrouw!
Tegenspoed
|AT advies „in tegenspoed",
kwam te rechter tijd, want het
jaar daarop raakten wij in nood. Na
een bar ongelukkig seizoen, waarin
niets wilde lukken, had A.F.C. op een
gegeven moment 4 punten uit 14
wedstrijden en Z.V.V. 7 punten uit
12 wedstrijden! Tot overmaat van
ramp stonden ook het tweede en der
de onderaan. Voor de driehonderd
zeven en vijftigste maal in onze his
torie ging de Elftalcommissie „voor
de bijl" en midden in het seizoen, in
vol stormweer kwamen andere stuur
lui op de brug. Een gevaarlijke, maar
in 1947'48 geslaagde manoeuvre.
Die vergadering in kwestie is in de
herinnering gebleven, omdat de toen
malige captain Dick Disselkoen, ge
slagen maar niet verslagen door een
grotere hoeveelheid déveine dan nor
maal captains in vijf seizoenen te
verwerken krijgen, verbeten opsprong
en uitriep: „Meneer de Voorzitter,
U kunt op ons rekenen; wij gaan er
voor!" Een spontane uitroep, die
dreunende bijval verwierf en Nico
Holtzappel tot het volgende gedicht
inspireerde
Al liep het ons in alles tegen,
Al trof het noodlot ons aldoor,
Wij zijn door die paar nederlagen
Nog niet verwonnen of verslagen,
We vechten door.
We gaan cTr voor!
vergadert,
Dan klinkt daar vol vertrouwen door
De frisse stem van zo een jongen,
Die van zijn stoel komt opge-
sprongen:
We vechten door.
We gaan d'r voor!
QEEN enkele Zondag was het
anders:
Door 't lot meer dan door tegen-
standers
Ging de overwinning steeds teloor,
Maar vastberaden en verbeten
Staan zij, die van geen wijken weten,
We vechten door.
We gaan d'r voor!
"yOORUIT! Wij allen, jong of
ouder,
Eendrachtig, schouder nu aan
schouder,
Stuiten de vloed! Wij staan er vóór!
Het noodlot heeft een keer genomen;
Een zonnestraal is doorgekomen!
We vechten door.
We gaan d'r voor!
I riomf na tegenslagen
gEN zweepslag, dat gedicht in de
Schakel, toen de nood het hoog
ste was. Het was ook, of de duvel er
mee speelde. Ik denk aan de wed
strijd A.F.C.U.V.V. De Utrech
ters werden dat jaar kampioen.
Wij verloren met 01, door een
„flodder-goaldrie minuten voor
lijd. Aanvoerder Disselkoen felici
teerde onmiddellijk na afloop zijn
Utrechtse collega, waarop die ripo
steerde: „Bedankt, maar ik geneer
mij voor die overwinning." Want de
sportieve U.V.V.-aanvoerder had tot
zijn stomme verbazing gezien, dat
A.F.C. het record van alle records
op de meest barre wijze geslagen had
door keihard acht maal tegen de lat
en de palen van het U.V.V.-doel te
schieten