Opnieuw de sprong gewaag BLIJF bij voor- en tegenspoed D AL is de nood ook hoog geslegen, EN, als de wanhoop sluipend nadert En de oude garde zich 'k ^yAS in de laatste competitie We gaan d r voorï 28 JJET jaar daarop werd de sprong opnieuw gewaagd; na een moor dend spannende competitie, die week op week óf Zeeburgia óf A.F.C. aan de kop zag, moesten de laatste wed strijden A.F.C.Z.F.C. en Westfrisia Zeeburgia de beslissing brengen. In een door ons uiterst ongelukkig gespeelde wedstrijd verspeelden wij met 22 het kampioenschap, dat aan het met 20 op West-Frisia ze gevierende Zeeburgia toeviel. Eén punt verschil De „leading-melody" was in deze revue het toen buitengewoon popu laire „Just a prayer away", waarop de „Goede Genius" Jan Snelleman met zijn sonore stem zong (honderd voudig nagezongen en beklonken): A.F.C. getrouw Het fuiven waren wij inmiddels niet verleerd en het zilveren jubileum van de A.R.O.E.-Beker was gerede aanleiding tot het opvoeren van een nieuwe revue, de cabaret-revue „Cheerio A.F.C." op 5, 6 en 7 Sep tember 1947 in het knusse Minerva- paviljoen. Ook daar werden liederen „ge bracht" afkomstig uit het steeds vruchtbare brein van Jaap a Cohen die de historie van onze club in gingen; op de melodie van de „Old Lamp-Lighter", zong Wim v. d. Marei: Misschien Weer bijna kampioen De laatste wedstrijd, die moest het Cm doen! We maakten toen drie mooie goaltjes, Eén maakte Z.F.C. Die arme Gerrie het werd toch twee twee! Toen raakten we de puntjes kwijt, Zeeburgia tezelfder tijd, Die faalde niet en won de erepalm! Heel even waren we verstoord Maar, zoals dat bij sport behoort: We droegen onze tegenslag zeer (kalm! Want straks begint een nieuw seizoen, Dan mogen we het overdoen En dan is het gedaan met ons getalm. We zullen dan vol spirit starten Dan zullen we weer zien; Zal het ons lukken? Misschien, ja, misschien! A.F.C. altijd getrouw! Ik geef haar weer durf en moed Is de stemming weer eens lauw Ik trek altijd mee met mijn A.F.C. En ik deel in haar vreugd en verdriet. Als ze achter staan, dan vuur ik (ze aan Is het mis, dan kanker ik niet! Blijf bij voor- en tegenspoed A.F.C. altijd getrouw! Tegenspoed |AT advies „in tegenspoed", kwam te rechter tijd, want het jaar daarop raakten wij in nood. Na een bar ongelukkig seizoen, waarin niets wilde lukken, had A.F.C. op een gegeven moment 4 punten uit 14 wedstrijden en Z.V.V. 7 punten uit 12 wedstrijden! Tot overmaat van ramp stonden ook het tweede en der de onderaan. Voor de driehonderd zeven en vijftigste maal in onze his torie ging de Elftalcommissie „voor de bijl" en midden in het seizoen, in vol stormweer kwamen andere stuur lui op de brug. Een gevaarlijke, maar in 1947'48 geslaagde manoeuvre. Die vergadering in kwestie is in de herinnering gebleven, omdat de toen malige captain Dick Disselkoen, ge slagen maar niet verslagen door een grotere hoeveelheid déveine dan nor maal captains in vijf seizoenen te verwerken krijgen, verbeten opsprong en uitriep: „Meneer de Voorzitter, U kunt op ons rekenen; wij gaan er voor!" Een spontane uitroep, die dreunende bijval verwierf en Nico Holtzappel tot het volgende gedicht inspireerde Al liep het ons in alles tegen, Al trof het noodlot ons aldoor, Wij zijn door die paar nederlagen Nog niet verwonnen of verslagen, We vechten door. We gaan cTr voor! vergadert, Dan klinkt daar vol vertrouwen door De frisse stem van zo een jongen, Die van zijn stoel komt opge- sprongen: We vechten door. We gaan d'r voor! QEEN enkele Zondag was het anders: Door 't lot meer dan door tegen- standers Ging de overwinning steeds teloor, Maar vastberaden en verbeten Staan zij, die van geen wijken weten, We vechten door. We gaan d'r voor! "yOORUIT! Wij allen, jong of ouder, Eendrachtig, schouder nu aan schouder, Stuiten de vloed! Wij staan er vóór! Het noodlot heeft een keer genomen; Een zonnestraal is doorgekomen! We vechten door. We gaan d'r voor! I riomf na tegenslagen gEN zweepslag, dat gedicht in de Schakel, toen de nood het hoog ste was. Het was ook, of de duvel er mee speelde. Ik denk aan de wed strijd A.F.C.U.V.V. De Utrech ters werden dat jaar kampioen. Wij verloren met 01, door een „flodder-goaldrie minuten voor lijd. Aanvoerder Disselkoen felici teerde onmiddellijk na afloop zijn Utrechtse collega, waarop die ripo steerde: „Bedankt, maar ik geneer mij voor die overwinning." Want de sportieve U.V.V.-aanvoerder had tot zijn stomme verbazing gezien, dat A.F.C. het record van alle records op de meest barre wijze geslagen had door keihard acht maal tegen de lat en de palen van het U.V.V.-doel te schieten

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1955 | | pagina 34