HOE WAAROM
Ooefde laatste drukproef is gecorrigeerd, we gaan „draaien" het Gouden
Boek van A.F.C. komt nu eindelijk uit.
En als iedereen dit boek gratis kreeg, dan liet ik het er nu bij, maar gezien het feit,
dat de inteekenaren ƒ7.50 betaald hebben en leenen jullie het s.v.p. niet aan niet-
inteekenaren uit, maar laten die het alsnog koopen, want we zitten nog met een
deficit wil ik als slot nog even uiteenzetten, hoe en waarom het boek zoo ge
worden is.
In Mei 1943 zat ik met Dick Bessem in het bekende journalisten-catet|e van
Scheltema. „Nou" zei Dick, „dat is dan voor elkaar; jij maakt dus het gedenkboek."
„All right" zei ik. „Ik heb net een paar andere gedenkboeken gelezen. Weet je, wat
ik er zeker niet in wil hebben Alle mogelijke stukjes van andere vereenigingen.
Die beginnen allemaal: Gaarne voldoe ik aan Uw verzoek om iets te schrijven ter
gelegenheid van het jubileum van Uw sympathieke vereeniging. En in de eerste plaats
doen ze het niet gaarne, maar ze vinden het een corvée, en in de tweede plaats
vinden ze een andere club maar zoo-zoo en niet eens zoo gek sympathiek.
„Daar heb je wel gelijk in" zei Dick. „En weet je, wat we ook niet moeten doen
Over elkaar schrijven. Dan zegt de penningmeester bijvoorbeeld, dat de secretaris
zoo'n reuze-vent is en omgekeerd en dan krijg je een persoonsverheerlijking waar
het end van weg is."
„Zoo is het maar net" beaamde ik. „En ook geen foto's van vooraanstaande
A.F.C.-ers met lieve onderschriftjes."
„Vast niet" bevestigde Dick. „Mannen zijn leelijk en er dan nog foto s van te maken
en dat met die papiernood
Zoo zaten we een tijdje door te praten en we waren het volkomen eens. Maar plot
seling kreeg ik een brain-wave en zei: „Ja, maar kijk eens Dick; we zijn het er nu
wel over eens, wat er niet in moet, maar wat moet er dan wél in
„Verrek", schrok Dick; „hoe moet ik dat nou weten? Jij zou dat boek toch in elkaar
draaien
Ja, wat moest er nu wél in Ik heb tenslotte de volgende keuze gemaakt:
Een zoo volledig mogelijke geschiedenis van A.F.C. (Een echt leuk werkje,- we had
den nog geen archief en over de eerste twintig jaar beschikten we over één notulen
boek en drie Pickles-jaargangen, zoomede over het herinneringsvermogen van eenige
oudere leden, die elkaar overigens nog al eens tegenspraken).
Zoo veel mogelijk „feiten en cijfers", om de ups and downs van A.F.C. vast te leggen.
Een vogelvlucht-historie van onze dochterclubs, de A.C.C. en de honkbalclub.
Bijdragen van de voorzitters der bonden, waarin we spelen. (N.V.B. en A.V.B.).
Een paar eerlijke bijdragen van felle tegenstanders. (Hiervoor vroeg ik V.V.A. en
Zeeburgia, die jarenlang onze hevigste concurrenten waren).
Persoonlijke herinneringen van tal van A.F.C.-ers uit verschillende perioden, zoodat
die tezamen een soort „algemeene geschiedenis zouden kunnen vormen.
De wijze, waarop dit boek tot stand is gekomen, is een aanfluiting van alles, dat op
„concentratie" lijkt. Sommigen deelden mij mede, eenvoudig niet geïnspireerd te zijn
om mede te werken. Er is veel leed geleden in A.F.C.-kringen gedurende den oorlog
243
