Odink Jr., Corn. Klomp, v. Seventer, Schreuder en le Roy. Dit waren van huis uit
A.F.C.-ers, maar als gezegd, de „Nachwuchs" ontbrak en die kregen wij nu rijkelijk
door de overeenkomst met Olympia. Verder kreeg A.F.C. toeloop van spelers van
het toenmalige Oosterpark en al met al ging de situatie er zóó op vooruit, dat
wij van 8 November 1902 tot April 1904 op het „Moordhol" met het eerste elftal
ongeslagen bleven.
Opvallend is, dat ondanks de veranderingen, die zich in A.F.C. voltrokken, de sfeer
dezelfde bleef. Daarvan is Schaf de geestelijke vader geweest en gebleven. In 1935
toen de „tafel der wijzen" op Maandagavond van 11-1 uur bij Eggers even beroemd
als berucht was, schreef Jan Prent in een particuliere brief aan een der in het bui
tenland vertoevende A.F.C.-ers
„Van 12 tot 1 was het Maandagavond weer „grijs" aan de groote tafel. Ze hebben
ditmaal Fons eens in de boot gehad, die de biljart-finale gewonnen had. Ik vraag
me wel eens af: hoe in de wereld zoo'n stelletje begaafd „schorre-morrie" bijeen ge
goocheld kon worden. Dan vind ik ook altijd weer de oplossingonzen goeien
ouden stouten grijzen Koning Zoo is het geweest van 1895 tot 1940, in welk ramp
jaar A.F.C. ook zijn grijzen Koning verloor: Schaf wist altijd voor sfeer te zorgen
en een stemming te creëeren, die A.F.C. een halve eeuw een apart cachet gegeven heeft.
Want die sfeer had A.F.C. al direct te pakken.
Ook toen gebeurde het wel, dat een wedstrijd
werd afgelast wegens de weersomstandig
heden. Zoo ging op 11 October 1903 E.D.O.
A.F.C. niet door. „Schaf" schreef daarover in
de „Mixed Pickles" het volgende sappige
verhaal:
„Met negen man dik trokken we per tram
(Electra I) naar 't onmogelijk verre veld van
E.D.O. na eerst in „Hollandais" even geschuild
te hebben.
Aldaar aangekomen, doornat, met boorden
als harmonica's, konden we ras van den
referee vernemen, dat 't zaakie niet doorging,
daar 't veld afgekeurd was. Van Amstel, die
den referee leen soortement kleine Cohn) niet
opmerkte, beweerde als een kakadorus, dat
die zwervers dat wel wat eerder konden zeg
gen en dat ze eigenlijk verplicht waren er een
telephoon op na te houden.
Intusschen deden we ons in het warme, stinkende E.D.O.-hok te goed aan potjes bier,om
even op onze inmiddels bestelde karretjes te wachten. Toen in plukkies van vijf naar het
Clublokaal Parkzicht; de groote bak gevuld door Hakkie, Peet, Nico, Wimpie en Janus
de Visscher, terwijl het coupé'tje diende tot tijdelijke bergplaats van Gerrit, Schaf,
Toontje Seev, Dirk en Brandt, die van uit Bussum heelemaal alleen naar E.D.O. s veld
was gekomen.
In „Parkzicht" voor de homogeniteit een hassebassie gedronken, gebillard, gedomi-
18