geheel leider van den tour al zijn krachten err listen inzetten om te beletten dat
enkele van zijn 22 schaapjes zouden afdwalen I I Maar toch kwamen wij geheel
compleet in Andernach aan, alwaar wij in een zeer voorwereldlijke boemel overstap
ten en naar het beroemde Mayen sukkelden. Om 11 uur arriveerden wij in dit liefe
lijke kleine stadje, hoewel wij er niets van konden onderscheiden, daar het „hard-
stikken donker" was (en toen al zonder Verdunkelung In Hotel „zur Reichspost
werden wij door onze gastheeren zeer vriendelijk ontvangen. Na een stevig avond
eten gelastte onze toenmalige trainer Pete Donaghy (niet te verwarren met onzen
lateren coach Pete Donelly) de spelers hun bed op te zoeken, daar wij aardig „ver
reisd" waren en genoemde trainer hem begon te knijpen voor den komenden wed
strijd. De „oudere Heeren" lieten zich een afzakkertje met de bestuursleden van de
Turnverein „Mayen" nog even best smaken.
Paasch-Zondag kondigde zich aan met mooi weer en veel A.F.C.-lawaai op kamers
en gangen van Hotel „zur Reichspost". Aan het ontbijt wachtte ons een verrassing,
leder van ons ontving een exemplaar van de Mayener Zeitung, welk blad meer dan
twee kolommen aan onzen komst wijdde. Ook bevatte dit artikel een zeer sympathiek
welkomstwoord aan de A.F.C.-ers, welk welkomstwoord tevens in smetteloos Neder-
landsch was afgedrukt.
Aangezien de wedstrijd eerst om 4 uur begon ging de A.F.C.-schare s morgens op
verkenning uit naar het terrein. Ik zeg „terrein" maar bij het zién van den „grintweg",
waarop wij moesten spelen sloeg de schrik de meesten om het hart. Zooiets zijn wij
in Holland niet gewend. Een keiharde soort leemgrond, zonder een sprietje gras,
met vele kleine en groote steenen erop. Daarop moest A.F.C. haar kunsten gaan ver-
toonenMet den moed eenigszins in de schoenen gezonken keerden wij naar ons
Hotel terug, alwaar wij lunchten. Hierna wachtte ons een nieuwe sensatie, daar
eenige Duitsche sportlieden ons uitdaagden op een partijtje kegelen op een prach
tige baan onder het Hotel. Dat is wat moois geworden 1 Onze gastheeren dachten,
dat wij Hollanders in dat spel niet bedreven waren. Voor iedere „alle negen of
„acht om de lange" of het beruchte „Kackstuhl" moest een rondje bier gegeven wor
den, maar ik kan U vermelden, dat de Duitschers leelijk „op de koffie kwamen.
Maar wij waren gekomen om te voetballen en niet om te kegelen, dus togen wij naar
onzen „grintweg". Hoe slecht het veld was, des te mooier zijn ligging, aan den voet
van een bergwand, waarop wij het publiek ontwaarden, dat „gratis" van den wed
strijd ging genieten. Het „echte" publiek was in groote getale opgekomen en om
4 uur startte A.F.C. haar buitenlandschen wedstrijd tegen de Turnverein Mayen. Ook
het elftal dat aldaar optrad wil ik hier even memoreeren. Het zag er n.l. als
Op het moeilijke terrein speelden onze jongens lang niet gek, maar waren voor half
time iets in de minderheid en de rust ging dan ook in met een 1—0 achterstand.
Doch na de hervatting maakten wij spoedig gelijk en Wim Burger was de held van
volgt uit:
D. Uiterwijk
R. van Nek Ellens
Bé Dorlas
Meyer Nesenberend
N. Neseker Dijkhuis
Hermens W. Burger van der Valk
196
