Toen gingen wij naar Mayen!
doch het doelpunt werd niet toegekend, omdat Eimers het niet had kunnen consta-
teeren.
Een der meest emotievolle wedstrijden welke mij bij het ophalen van herinneringen
voor den geest komt is een wedstrijd tegen Zeeburgia aan den Kruislaan. Zeeburqia
m haar glansperiode, practisch kampioen, A.F.C. vechtende om de laatste plaats
te ontloopen. Ruststand 3—1, een kwartier na rust zelfs 4—2. Toen liet Lungen zien
wat eigenlijk voetbal was, met geheel Zeeburgia op de hielen bracht hij geheel
alleen in een kwartier de stand van 4-2 op 4-6, waardoor wij voor de zooveelste
maal den dans ontsprongen.
En nu speel ik met evenveel opgewektheid alweer een reeks van jaren voor het
roemruchte Veteranenelftal, ook hieruit zouden heel wat herinneringen geboekstaafd
kunnen worden, doch deze zijn m.i. minder geschikt voor opname in een officieel
gedenkboek
Ik ben de 60-jarige A.F.C. dankbaar, dat zij mij de gelegenheid heeft geschonken een
zoo groot aantal ,aren van sportief genot in haar midden te mogen smaken
en ik hoop, dat de tijd niet ver af is dat de roodzwarte vlag aan de hoogste mast
zal wapperen, hetgeen gezien de resultaten van het huidige le elftal zeer wel moae-
lijk moet zijn.
A. P. BOS.
Dat was in 1933. A.F.C. op tour naar het buitenland. Iets bijzonders Met buiten-
sche reizen is A.F.C. in de vijftig jaren van haar bestaan zeer spaarzaam qe-
weest. Wanneer ik mij goed herinner werd door een A.F.C.-team slechts drie malen
de grens overgetrokken. In de heele verre oudheid was het, geloof ik, Aken en
Verviers en kort na den eersten Wereldoorlog Straatsburg. Daarvan kan ik niet ver
halen, want toen was ik nog een „broekie". Maar wel heb ik „mondig" beleefd onze
beroemde tocht naar Mayen en Duisburg in 1933, en omdat, zooals ik reeds zeide
dergeli|ke tochten een bijzonderheid waren, wil ik deze hier aan de vergetelheid'
ontrukken, tenminste voor zoover mijn herinneringsvermogen mij dat toelaat
Met de Paaschdagen 1933 zou A.F.C. naar Duitschland gaan en twee wedstrijden
spelen in Mayen en Homberg. Weken van tevoren werkte het Bestuur hard aan de
voorbereidingen en verbeidden de deelnemers met nerveuze spanning den dag van
et vertrek. Ik zie nog het hartroerende afscheid aan het C.S. op den Zaterdagmid
dag voor Paschen onder prachtig vroeg-lenteweer. Onze goede Schaf met vele
Bestuursleden plus talrijke dames (want die mochten niet mee I I) waren op het per
ron aanwezig om de schare van precies 22 A.F.C.-ers uitgeleide te doen.
De treinreis verliep uitstekend. De organisatie was in één woord schitterend verzorgd
J u n S Ware,n Wi' Z6er VQardig in het brid9e" en mise-maus spel;
IpL n°i |UnSJ S|t0n °P ^°°9 Pei' 6n bet bier in de restauratie-wagen was
lekker koud. In Keulen moest circa 2 uur op den trein naar Andernach worden ge
wacht en onze populaire voorzitter Dick Bessem, toenmalig secretaris, moest als al-
195