Toen gingen wij naar Mayen! doch het doelpunt werd niet toegekend, omdat Eimers het niet had kunnen consta- teeren. Een der meest emotievolle wedstrijden welke mij bij het ophalen van herinneringen voor den geest komt is een wedstrijd tegen Zeeburgia aan den Kruislaan. Zeeburqia m haar glansperiode, practisch kampioen, A.F.C. vechtende om de laatste plaats te ontloopen. Ruststand 3—1, een kwartier na rust zelfs 4—2. Toen liet Lungen zien wat eigenlijk voetbal was, met geheel Zeeburgia op de hielen bracht hij geheel alleen in een kwartier de stand van 4-2 op 4-6, waardoor wij voor de zooveelste maal den dans ontsprongen. En nu speel ik met evenveel opgewektheid alweer een reeks van jaren voor het roemruchte Veteranenelftal, ook hieruit zouden heel wat herinneringen geboekstaafd kunnen worden, doch deze zijn m.i. minder geschikt voor opname in een officieel gedenkboek Ik ben de 60-jarige A.F.C. dankbaar, dat zij mij de gelegenheid heeft geschonken een zoo groot aantal ,aren van sportief genot in haar midden te mogen smaken en ik hoop, dat de tijd niet ver af is dat de roodzwarte vlag aan de hoogste mast zal wapperen, hetgeen gezien de resultaten van het huidige le elftal zeer wel moae- lijk moet zijn. A. P. BOS. Dat was in 1933. A.F.C. op tour naar het buitenland. Iets bijzonders Met buiten- sche reizen is A.F.C. in de vijftig jaren van haar bestaan zeer spaarzaam qe- weest. Wanneer ik mij goed herinner werd door een A.F.C.-team slechts drie malen de grens overgetrokken. In de heele verre oudheid was het, geloof ik, Aken en Verviers en kort na den eersten Wereldoorlog Straatsburg. Daarvan kan ik niet ver halen, want toen was ik nog een „broekie". Maar wel heb ik „mondig" beleefd onze beroemde tocht naar Mayen en Duisburg in 1933, en omdat, zooals ik reeds zeide dergeli|ke tochten een bijzonderheid waren, wil ik deze hier aan de vergetelheid' ontrukken, tenminste voor zoover mijn herinneringsvermogen mij dat toelaat Met de Paaschdagen 1933 zou A.F.C. naar Duitschland gaan en twee wedstrijden spelen in Mayen en Homberg. Weken van tevoren werkte het Bestuur hard aan de voorbereidingen en verbeidden de deelnemers met nerveuze spanning den dag van et vertrek. Ik zie nog het hartroerende afscheid aan het C.S. op den Zaterdagmid dag voor Paschen onder prachtig vroeg-lenteweer. Onze goede Schaf met vele Bestuursleden plus talrijke dames (want die mochten niet mee I I) waren op het per ron aanwezig om de schare van precies 22 A.F.C.-ers uitgeleide te doen. De treinreis verliep uitstekend. De organisatie was in één woord schitterend verzorgd J u n S Ware,n Wi' Z6er VQardig in het brid9e" en mise-maus spel; IpL n°i |UnSJ S|t0n °P ^°°9 Pei' 6n bet bier in de restauratie-wagen was lekker koud. In Keulen moest circa 2 uur op den trein naar Andernach worden ge wacht en onze populaire voorzitter Dick Bessem, toenmalig secretaris, moest als al- 195

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1945 | | pagina 237