zoo kunnen doorgaan maar mijn verhaal zou eentonig worden en ik zal mij bepalen tot dat moment op het groene veld, dat mij het meest is bijgebleven. Het zal wellicht bevreemden, dat dit niet plaats vond tijdens een van de topprestaties van onze club al vergeet ik b.v. ook nooit den wedstrijd tegen Ajax om het kampioenschap van Nederland maar mijn „moment" vond plaats op een miezerigen Zondagmiddag op het veld van onze oude tegenstandster Zeeburgia. De positie van A.F.C. op de rang lijst was meer dan précair. Als we... den wedstrijd tegen Zeeburgia wonnen en als we... een protest toegewezen kregen dan, schrik niet lezer, zouden we het voorrecht hebben om met nog eenige andere candidaten te mogen spelen om... de laatste plaats. Ons elftal deed wat het kon, met Lungen als gangmaker, maar ondanks dat is de stand tot kort voor het einde gelijk, terwijl er gewonnen moet worden. De spanning bij de A.F.C.-supporters langs het lijntje is niet te beschrijven. Ik zelf bevind mij achter de A.F.C.-goal en plotseling zie ik, uit een kluwen van zich in de modder wente lende spelers, ongeveer in het strafschopgebied bij onze goal, Charles met (dit mag ik nu wel bekennen) handen en voeten den bal vrij maken. Dan een bliksemsnelle rush op het Zeeburgia-doel. Een flitsend schot en de wedstrijd is gewonnen. Dan volgt een moment van, ik zou haast zeggen, aan waanzin grenzende vreugde bij de A.F.C.- getrouwen. Na een schorren vreugdekreet en een, ondanks mijn toen nog weelderige embonpoint, fantastisch hoogen sprong van vreugde in de lucht, vind ik mij als gedegen hoofdambtenaar en huisvader terug omarmd door een eveneens springende mede supporter, naar ik meen, was het de geachte samensteller van dit gedenkboek. Is het niet zonderling, dat men zich zelfs op rijperen leeftijd zoo kan laten gaan, om dat er een bal tusschen een paar palen wordt geschopt. Voor buitenstaanders wel licht wel, maar niet voor de A.F.C.-'ers, die weten, dat juist door dit eene doeltref fende schot de positie van je club gered kon worden en haar bestaan niet aan het wankelen zou worden gebracht door een mogelijke degradatie naar een lagere klasse. Het bestaan van onze vereeniging, daar ging het om. Want, al moge het dan ook de voetbal zijn die ons samenbracht, in den loop der jaren heeft de A.F.C. voor ons oude insiders veel meer waarde gekregen dan een sportvereeniging zonder meer. Vriendschap, gemoedelijke omgang, wederzijdsche hulp, waar het noodig is, dat zijn slechts enkele der vele onschatbare dingen, welke de A.F.C. ons in ons leven heeft gegeven. En wanneer ik me dan bezin, hoe het mogelijk was dat deze echte A.F.C.-sfeer werd geschapen en zich door de jaren heen kon handhaven, dan komt in mijn herinnering de figuur van onzen veel te vroeg heengeganen „Oude Schaf", den man dien ik beschouw als de grondlegger van deze sfeer, als den man aan wien A.F.C. juist daardoor zoo onnoemelijk veel te danken heeft. De figuur van onzen ouden Voorzitter en Eere-Voorzitter zal voor mij dan ook steeds de kostbaarste A.F.C.-herinnering blijven. H. R. BALK. 192

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1945 | | pagina 232