zonder verdere moeilijkheden, want ook daar had men begrip voor voetballen. Dat was die heerlijke nachttrein, bij de militairen wel bekend, waarmee je pas tegen de ochtendschemering op je plaats van bestemming kwam. De wedstrijd tegen De Spartaan is bij allen overbekend, de mistwedstrijd in het oude Stadion, na 40 in ons voordeel, een kwartier voor het einde gestaakt. De naam van den scheidsrechter, die deze beslissing nam, zullen we in dit gedenkboek maar niet vereeuwigen. Later overgespeeld wonnen we met 10. Ik heb dat altijd als onbillijk gevonden, een wedstrijd voor meer dan gewonnen, nogeens te moeten beginnen met alle risico daaraan verbond De competitie werd beëindigd met A.F.C. op de 3e plaats, Ajax, dat het vorige seizoen uit de Ie Klasse was verdrongen en De Spartaan boven ons. We waren blij, want hadden als no. 3 nog promotiekans. De promotie-competitie voor de beste 3de ging tusschen S.V.V., 't Gooi, Feyenoord en A.F.C. We begonnen best en wonnen met 3—0 en 20, resp. tegen S.V.V. en Feyenoord. De derde wedstrijd speelden we in het oude Stadion tegen 't Gooi (Dir. John Coucke en opzichter Veen). Als er één club geweest is, waarvan het spel ons niet lag, dan is het wel deze vereeniging geweest. Tegen 't Gooi hebben de Reds in den loop van jaren verscheidene wedstrijden gespeeld, maar nimmer kunnen win nen. Nu werd het gelijkspel, 11. Om deze kleine tegenslag werd verder niet getreurd, de 4e wonnen we met 50 (S.V.V.) en hadden dus 7 uit 8 punten. Nog één erbij uit 2 wedstrijden en we waren er I Maar dat was nu echt A.F.C., want dat eene puntje kwam niet. Echt soupe a la A.F.C. Struikelen over de laatste hindernissen, als de moeilijkheden overigens met glans zijn overwonnen. Wedstrijd 5, tegen Feyenoord, verloren we, na tot 20 minuten voor het einde met 10 voorgestaan te hebben en no. 6 was weer tegen 't Gooi, uit in Hilversum. De laatste kans; door dienst was ik verhinderd en zag er geen gat in over te komen, maar onze tot over de grenzen bekende en beruchte linesman Jan Prent wist daar wel raad op. Stuurde een dringend telegram van overkomst gewenscht enz.... (de inhoud weet ik nog wel, maar zal die niet wereldkundig maken) en ik kon op tijd in Hilversum verschijnen. Het was Mei 1917, Pinksteren, we trokken op met honderden supporters en ver loren met 10. 't Gooi stond bovenaan, de eindstand van deze competitie luidde: 't Gooi 6 3 2 1 8 8—4 A.F.C. '6 3 1 2 7 12— 4 Feyenoord 6 3 1 2 7 96 S.V.C. 6 1 6 2 2—17 Weg kansen voor de A.F.C. We begonnen heel teleurgesteld daaag te zeggen toen ook voor de A.F.C. het geluksduiveltje eens kwam opzetten. Het winnen van een protest door D.V.S. was oorzaak, dat deze vereeniging en niet Feyenoord aan de extra-competitie had mogen deelnemen. Goede raad was duur Het N.V.B.-bestuur nam een royale beslissing, de beide westelijke le Klasse afdee- lingen werden uitgebreid van 10 op 12 vereenigingen. Hercules bleef in 1 A, Ajax werd bij keuze in die afdeeling geplaatst, terwijl de clubs, die aan de promotie-com petitie hadden deelgenomen, plus het gedupeerde D.V.S. een plaats vonden in 1 B. Het geluk was met ons, we waren op de plaats, waarvoor zoovele jaren gestre den was. 160

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1945 | | pagina 192