Het was een glorietijd, en de jaren, die volgden tot 1933 niet minder in de Res.
Ie Klasse. Jaar in jaar uit waren uitwedstrijden een „pretje", de hors d'oeuvres
variés in Royal te Haarlem waren overbekend en na eiken duren Zondag (en dat
gebeurde nog al eens) werd eenvoudig vastgesteld „het huwelijk wordt weer een
week verschoven" I Spelers als Willy Brusse, Etje Rood, Han Ruys, later ook Willy
Neseker, Wim v. Dijkhuizen e.a. zullen die jaren (plus de knobbeltjes) niet gemak
kelijk vergeten.
Het was in die jaren, dat we ook met de boot naar Zaandam gingen, en bij Koopman
als kind in huis waren voor een dansje en een versnapering. Naast duchtig voet
ballen voor een behoorlijke positie in de Res. Ie Klasse beleefden we veel vreugde aan
elkaar.
Onder de roemruchte reisjes behoorden destijds ook de bottertochten, jaarlijks door
10 tot 25 A.F.C.-ers gemaakt op de Zuiderzee; het is een apart onderwerp, deze bot
tertochten. Misschien verhaalt dit feestnummer hier nog wel van, maar zeker is, dat
ze tot de aangename en bijzondere reisjes behoorden. „And again, until after
the war
Wat zijn de jaren 19401944 toch doodsch geweest, als ik dit vergelijk met 10 jaar
daarvoor. Toen gezellige uitwedstrijden, ping-pongwedstrijden, biljartwedstrijden, Be
stuursvergaderingen, bottertochten, A.F.C.-Kerstavonden en Jaardiners, schaatstochten
naar Leiden en Marken, een verzorgde A.F.C.-Schakel op mooi papier met uitvoe
rige tekst; vuurwerk op den Wandelweg, Nieuwjaarswenschen van Thomasvaer
en Pieternel.
Is er één A.F.C.-er, die ooit 1931 vergeet met zijn beslissingswedstrijd te Wormerveer
tegen Hollandia uit Hoorn om te ontkomen aan de fatale onderste plaats Het
commentaar van dit reisje moge slechts zijn:. „Dat er weinigen rechtstreeks naar huis
zijn gegaan, wien zal het verbazen
Het zegt wel iets, dat het seizoen 1930/31 werd besloten voor het tweede met een
gezellig bitteruurtje, een prettig bootreisje, een gezellig samenzijn voor de rest van
den avond als slot van een prettig, doch moeilijk seizoen.
Hoe zoetkens kabbelt het leven verder. Een nieuw seizoen 1931/32 breekt aan. Ik
herinner mij, dat er een eerste uitwedstrijd tegen Z.F.C. 2 gelijk gespeeld werd met
33, waarvan de afloop allerprettigst was, omdat Bennie Smits en Arie Waaijer
bijna in den verloofden staat naar huis gingen en een alleraangenaamste eetpartij in
de Stadtschanke (wat was die in die jaren bij A.F.C. in eere met „coiffeurs-
crème". November 1931 nog één keer in het le (de le keer als aanvoerder doch
een 72 nederlaag tegen D.E.C. verstoort deze illusie.
In die jaren vechten le en 2e regelmatig om niet onderaan te komen en als dit bij
het le lukt in den 17en wedstrijd van het seizoen 1931/32 dan is een gezellig diner
dansant in de Kroon het slot van het seizoen.
Eigenlijk kan ik hier niet goed onder woorden brengen, hoe mooi die jaren waren
voor ons clubleven ten opzichte van 19401944. Van tijd tot tijd gezellige uitwed
strijden, bals in Bellevue of l'Europe (in avondtoilet) dat gebeurt in de laatste jaren
practisch niet! Moge spoedig de tijd aanbreken, dat onze tegenwoordige jeugd in
zulke mate vrijheid en vreugde kan genieten als wij toen deden.
Nog heb ik het genoegen in Sept. 1932 met het le tegen Bloemendaal mee te spelen
om dan 9 Oct. in een 50 nederlaag tegen Velox-Utrecht definitief 2e Klasse voet-
155
