ÏÏT
Vv=>\
Mooie jaren zijn voorbij, de voetbalcapaciteiten tanen iets bij mij en ik vind een
plaats in het roemruchte 2e in de Res. 2e Klasse. Maar de wedstrijden en vooral
de uitwedstrijden blijven interessant. In Februari 1927 zijn we kampioen Res. 2e Klasse A
onder aanvoering van A. Ruys. Wie vergeet ooit de tocht naar Hoorn in die 2e
maand van 1927. Een flink sneeuwkleed bedekte het veld, flink blies de wind en bracht
sneeuw mee. Toss winnen was belangrijk. „Groote" Ruys won die toss en na
17 min. stonden we 40 voor, hetgeen ook de eindstand werd. Dol van vreugde zijn
we naar Amsterdam „gerold" en werden koel ontvangen, want per abuis was
doorgekomen een 40 nederlaag inplaats van een 40 overwinning. Snel veran
derde de decoratie en op het Damrak werd nog even een klein kampioensfeestje
in elkaar gedraaid.
Herinner ik me niet uit datzelfde seizoen den bekerwedstrijd H.R.C.A.F.C. met een
gezellig dansje na afloop plus een mislukt diner en een valsch kaartspelletje (o I
Willy Brusse) op de terugreis
Dat jaar bracht meer sensatie, want ook het 3e werd no. 2 in de Res. 2e Klasse achter
Ajax 3 en daardoor werd het een promotiestrijd tusschen A.F.C. 2 en 3 en Rapi-
ditas 2 uit Weesp. Heerlijk, dat laatste kwartier in Weesp met de stand 22. Gelijk
spel beteekent een promotie en verliezen beteekent een beslissingswedstrijd, maar
het was en bleef 22.
Hoe prachtig was de veteranen-wedstrijd dat jaar in Apeldoorn tegen Robur met de
volgende opstelling:
F. de Vilder
Mets en Sijmen Wit,
v. Nek, E. v. Ooy, Wijnand
P. Wessel, Bessem, Jan Daudey,
Fons de Vilder, G. Bosch.
We hadden allen grijze pruiken op, eenigen hadden
nog een grijze baard en kwamen strompelend en
kreupel het veld op.
De geschiedenis van deze wedstrijd zegt, dat „Dick
Bessem gelijk Buziau voor den juwelierswinkel schich
tig opschrok als het bruine monster in zijn nabijheid
kwam en hoe Wijnand eenige malen trachtte
te koppen, doch intijds tot de ontdekking
kwam om zijn toch reeds spaarzame herse
nen daar maar niet aan te wagen."
De veteranen speelden 33 en het le 22
tegen Robur en de dag eindigde met „één
van de alleraardigste diners, die ooit met
A.F.C.-ers gehouden zijn en een thuisreizend
gezelschap A.F.C.-ers dankbaar en voldaan."
In dien glorietijd gingen we ook met het 2e
naar de Zeemeeuwen te Zandvoort, wonnen
en passant met 81 en besloten den dag met een gezellig zitje bij Mussert met
gratis gezicht op zee onder de Charleston, het gebruikelijke glaasje melk en een
intiem dinertje en daarnaweer dansen in Riche.
d.
a.
m.
v.
154
