Oostveen, (de vader van den thans meer dan 70-jarigen Kees Oostveen) gezeten was
en niet eerder opstond om een kogelfleschje uit die kist te krabbelen of hij moest
zijn „duppie" hebben.
A.F.C. had daar ook nog een 2e veld, het zoogenaamde „boomgaard"-veld. Het
was voor een boomgaard gelegen.
Ik weet niet hoeveel appelen en peren wij per „ongeluk" van de boomen kaapten,
maar ze smaakten heerlijk. Op 't laatst ging de oude boer in den boomgaard staan
om dat eenigszins tegen te gaan.
Op dat „boomgaard -veld, hetgeen omgeven was door modderige slooten, is het
gebeurd dat een der A.F.C.-spelers wiens naam ik niet zal verklappen, ik zal hem K.
noemen, op een Zaterdagmiddagoefening kwam en riep:
Lui, bij wie moet ik meedoen 't Antwoord luidde speel maar met hen mee I
K. trok zijn jas en vest uit, waarna een „schoon" overhemd te voorschijn kwam en hij
't veld in.
Juist was de bal in de lucht. K. rende er naar toe, doch in zijn grooten ijver om den
bal te bemachtigen, keek hij niet uit en liep hij pardoes de moddersloot in. Weg
schoon overhemd I
Op het „groote" veld heeft A.F.C. haar 2e kampioenschap der 2e klasse afdeeling
behaald (1909). Dat was heel eigenaardig toegegaan. We hadden al eenige wed
strijden gespeeld en alle verloren, totdat wij een bekerwedstrijd tegen P.H. (thans
P.E.C.) in Zwolle moesten spelen, dien wij met 80 wonnen en sindsdien verloren
wij geen wedstrijd meer en werden kampioen.
Thans kregen wij wel promotie-wedstrijden te spelen. A.F.C. had eene heele goede
combinatie, ik weet nog, dat Jab Blanken keeper, van Gessel en Krieks backs, van
Klaveren, D. Ouwehand en Heimig half back waren. In de voorhoede speelden Arie
de Graaf, Togneri, Visch, Buys en v. Overeem. A.F.C. was in dezen tijd (1909) de
toonaangevende vereeniging in Amsterdam. De wedstrijden trokken dan ook veel
publiek. Die promotiewedstrijden tegen Ajax (Leiden) zijn een drama geworden,
vooral de wedstrijd in Amsterdam, welke zeer onverdiend, mede door, laat ik het
noemen, slechte leiding, met 11 gelijk gespeeld werd.
Ik zie nog de bal net over onze doellijn blijven stilliggen met Jan Blanken uit de goal.
Een ware „sof-goal" 1
Nog herinner ik mij het fluitconcert, toen ons een verdiende strafschop onthou
den werd I Soedah
Ook de vriendschappelijke wedstrijden buiten Amsterdam mochten er wezen, o.a. met
Kerstmis en de seriewedstrijden van Be Quick te Zutfen, waar wij den lsten prijs weg
sleepten in den eindwedstrijd tegen het toen ter tijd le klasse U.D. (50) Henk
Overeem speelde heel goed en scoorde drie mooie doelpunten.
Een Zutfensche voetballiefhebber had ons 6 flesschen champagne beloofd, als wij
wonnen, maar na de overwinning was de belooner zoek. Edoch, waar wij hem van
daan haalden weet ik niet meer, maar hem en de „panjè" kregen wij.
Ik herinner mij nog, dat wij in het hotel de brandende kachel omver liepen en de
menschen vol roet zaten, zoodat onze dokter Wiener er hij te pas moest komen,
t Was een idioot gezicht al die roetmenschen. Wie herinnert zich ook niet de toch
ten naar Helmond eh Vlissingen Als eenige overgebleven spelers, die dien tijd voor
140
