A.F.C.
builept de velden
A.F.C. 50 jaar, welk een mijlpaal in 't bestaan van een vereeniging. Dit herden
kingsfeest mede te kunnen vieren is een waar genoegen en geeft reden tot
dankbaarheid, dankbaarheid jegens allen die in den loop van een halve eeuw de
Vereeniging hebben bestuurd en op welke wijze ook aan haar instandhouding en
haar goeden naam hebben medegewerkt. Een eeresaluut voor al deze mannen.
En mij gaat het, als naar ik denk zoovele A.F.C.-ers nu de herdenkingsdag nadert. Men
geeft zich nu en dan in gedachten eens over aan het rijk verleden van de ver
eeniging, maar ook aan de vele herinneringen die daaraan zijn verbonden. Want
buiten de herinneringen die de hoofdschotel, het voetballen geeft en alles wat daar
aan vast zit, is er nog zoo veel in onze particuliere vereeniging, waaraan wij met
zeer veel genoegen terugdenken. Want de A.F.C. is een club met tradities, tradities
die zich door al de jaren heen hebben gehandhaafd.
Noem ik allereerst den verjaardag 18 Januari, met het reünisten diner. Jaren
lang verzamelt zich een keurcollectie aan een feestelijken maaltijd. Vroeger,
Bestuur, functionarissen met nog wat innemende oude garde. De laatste jaren is
het diner meer uitgebreid en gaan we met een groot aantal aan tafel. In allerlei
gelegenheden zijn deze diners gehouden (l'Europe, Trianon, la Reserve, Paviljoen
Vondelpark, Kras, Port v. Cleve, Lido etc.) Traditie getrouw verschijnen alle deel
nemers in keurig zwart en stijf wit, hetgeen een bijzonder feestelijk aanzien geeft,
terwijl zwart het voordeel heeft dat men er niet ieder spatje op ziet. Hoeveel sap
pige redevoeringen ziin er tijdens deze maaltijden gehouden en ik denk daarbij wel
in de allereerste plaats aan Piet Vermeulen, die jarenlang tafelpraeses was, aan de
causerie van onzen onvergetelijken Schaf, aan een gloedvolle rede van onzen Dok
ter Pirr\ van Raamsdonk, wanneer z'n wangen daarbij bibberden en nog zoo vele
anderen.
Hoe gezellig was de versnapering vooraf, het praatje en frisch mondje na afloop en
de thuisreis. Wat een overvloed van discours gaf hef alles nog dagen na het feest.
Tijdsomstandigheden zijn oorzaak dat we dit diner na 1940 hebben moeten missen.
Wij waren voor het laatst bij ons 45-jarig bestaan, aan een feestmaaltijd vereenigd
in de Poort van Cleve en hieraan hebben we dan ook de beste herinneringen. Het
was een diner met een verlengstuk. Forensen die inplaats van de laatste de eerste
verbinding pakten. Zoo behoort dan het jaardiner tot een der tradities in A.F.C. Een
traditie die naar ik hoop tot in lengte van dagen zal blijven bestaan.
Een merkwaardigheid in A.F.C. is ook nog de oude garde op „Zee". Gedurende
136
