Ik herinner mij een wedstrijd op
ons veld, waarbij voor A.F.C.
de laatste plaats op het spel
stond. A.F.C. won en ik kan wel
zeggen, dank zij de wijze waar
op Charles Lungen het beslis
sende doelpunt maakte op een (-->
manier, zooals alleen Charles -
dat kon. Eén ding moet mij van
het hart: Wij wonnen altijd
graag van A.F.C.; eerlijk ge
zegd: verschillende spelers bij
ons konden wel eens kwaad
worden indien, wat natuurlijk in een voetbalwedstrijd nu eenmaal niet te vermijden
was, er een botsing plaats vond.
Verschillende spelers van A.F.C. konden dan zoo geestig „sorry" zeggen wat onze
jongens altijd als iets van „ga je gang maar" opnamen.
Ik zelf denk met genoegen aan de wedstrijden tegen A.F.C. terug, vooral bij de
A.R.O.L.-wedstrijden, waar de ontvangst, de gezelligheid en de sfeer zoo waren, dat
ik er altijd prettig speelde. Verder ben ik tot mijn groot genoegen nog eens officieel
uitgenoodigd bij één dier beroemde A.F.C.-feesten en dat was als ik mij goed her
inner toen Piet Bos 12y2 jaar in het eerste elftal speelde. Ik had al heel wat gehoord
van die A.F.C.-fuiven en ik moet U eerlijk zeggen, dien avond vergeet ik nooit. Nog
zie ik Piet Bos door twee „veldwachters" in de „rechtszaal" brengen waarbij zijn
alibi werd voorgelezen op een wijze zooals, geloof ik, alleen A.F.C. dat kan. Na
afloop heb ik ook nog een dansje gemaakt en nog wel een borreltje gedronken ook.
Dan herinner ik mij nog den avond in De Karseboom, toen wij na een felle 11 op
het A.F.C.-terrein kampioen werden. A.F.C. was flink vertegenwoordigd en leefde
sportief met onze kampioensvreugde mee.
Zoo heb ik heel wat herinneringen aan A.F.C. Ik heb vaak en fel tegen jullie ge
speeld en die wedstrijden behooren tot de mooiste voetbalherinneringen die ik heb.
J. v. KRUISELBERGEN,
(oud-aanvoerder Zeeburgia).
86