-"Sir/a Een tijdperk van grooten bloei Kampioen Westelijke 2e Klasse 1 1 I Onder de beste omstandigheden werden de terreinen aan den Midden weg in gebruik genomen. Spottenderwijze werd „Goed Genoeg" wel eens vervormd tot „Genoeg te Goed", maar dit was wel een beetje bezijden de waarheid, want de populariteit van A.F.C. nam zóó toe, dat er voor dien tijd heel behoorlijke recettes gemaakt werden. 19061907 begon al dadelijk zéér behoorlijk, daar opnieuw de zilveren lauwerkrans in Zutfen veroverd werd. Verder behaalde het tweede elftal zijn eerste kampioenschap en niet alleen, dat ons eerste in een uiterst zware competitie de 2de plaats met minimum verschil achter Achilles bezette, A.F.C. won tevens voor de eerste maal het gouden kruis. Ziet hier de competitiestand: Achilles (R.) 12 9 1 2 19 33—21 A.F.C. 12 8 1 3 17 32—18 U.V.V. 12 5 2 5 12 39—27 Voorwaarts 12 4 3 5 11 30—26 Celeritas 12 4 2 6 10 26—30 A.W. 12 4 O 6 10 24—37 R.A.P. 12 2 1 9 5 21—46 Uit dezen stand kan men meteen afleiden, waarom A.F.C. steeds in groei en bloei toe nam. Ge ziet, dat R.A.P., het oude, roemruchte R.A.P. hopeloos onderaan bengelde. Ajax was nog in haar opkomst, Rlauw-Wit was nog vrijwel onbekendHet Amsterdamsche publiek zag in A.F.C. de vereeniging, die Amsterdam weer een eereplaats in de voetbal wereld zou doen innemen. Het prachtige elftal, Tiet een Togneri, Huese, van Klaveren, Heiwig et.q. moest bereiken, wat R.A.P. in de negentiger jaren bereikt had. Het stroomde naar den Middenweg als A.F.C. speelde. Honderden gingen mee naar buiten. Onze club nam een positie in de voetbalwereld in, die slechts vergeleken kan worden met die van Ajax van 1916 1919 of dié van Sparta in haar kampioensjaren. 1907—1908 bracht adembenemenden strijd tusschen Achilles en A.F.C., die in het voordeel van Achilles werd beslist door iets beter doelgemiddelde, het- geen toen nog doorslaggevend was. Het goal- Achilles gemiddelde van Achilles was 2.47, van A.F.C.... I \.F.C. 12 12 18 18 47—19 34—15 Toen kwam het seizoen 19081909. Dit schitterende seizoen, waarin Concordia en Achilles den strijd langen tijd volhielden, doch tenslotte het tempo van A.F.C. niet konden volhouden, werd besloten met een 51 overwinning op de blauw-gele Vol harding-spelers en in triomf werd het kampioens-elftal naar Het Rechthuis gebracht. „De Meer" was dol van vreugde; langs den Middenweg werd druk gevlagd en honderden stonden onze spelers toe te juichen. Maar, de weg naar promotie was in die dagen niet makkelijk, allereerst moest men kampioen van de geheele tweede klasse worden, wilde men nummer laatst uit de eerste klas kunnen ontmoeten. Twee onvergetelijke, spannende wedstrijden tegen V.O.C. volgden en dank zij een 20 en een 22 waren we kampioen van de geheele westelijke tweede klasse. Sportief Amsterdam stond op z'n kop, eindelijk zou dan weer een Amsterdamsche club eerste klas worden; na de debacle van R.A.P. en Volharding zou dan toch weer de hoofdstad een rol gaan spelen in eerste klasse voetbal. De Zondag, volgende op het behalen van het kampioenschap, trokken we, vergezeld van een enorm aantal aanhangers „zelfs eenige dames", schrijft de toenmalige chroniqueur naar de sleutelstad, om het zwakke Ajax te bevechtenNa tien minuten stonden we met 3—0 achter en tenislotte konden we met een smadelijke 04 naar de kille boorden van den Amst el terugkeeren. Doch er restte nog een return-match, en zeker 4000 menschen trokken naar den Middenweg; wonnen we, dan behielden we onze kans verloren we of speelden we gelijk, dan bleven we tweede klas. En die wedstrijd is tot een der meest tragische geworden, die ons eerste elftal ooit gespeeld heeft. Dank zij Togneri kwamen we met 10 voor en hoe er gejuicht en gejubeld werd, alleen zij, die dezen gedenkwaardigen kamp gezien hebben, kunnen er over meepraten. „We hebben 'm" was de algemeene opinie, totdat, bij een Leidschen aanval, Jan Rlanken, die zoovele malen ons heiligdom kranig bewaakt had, onnoodig uitliep en de bal tergend kalm in ons verlaten doel rolde. Het was 11 en het bleef 11, wat heel erg was, want bij de meest sappige hands, die ooit op een voetbalveld gemaakt is, snoot scheidsrechter Tromp z'n neus. A.F.C. bleef tweede klasser. Het kampioenschap was door A.F.C., dat toentertijd zeker een der sterkste clubelftallen van het Westen in het veld bracht, behaald met de volgende cijfers: A.F.C. 16 12 2 2 26 69—21 Concordia 16 9 5 2 23 62—38 Achilles (R.) 16 10 2 4 22 51—27 V.V.A. 16 6 5 5 17 29—31 Allen Weerbaar 16 7 3 6 17 38—38 Volharding 16 5 1 10 11 36—41 D.V.V. 16 4 2 10 10 30—50 U.V.V. 16 3 3 10 9 37—64 D.V.S. 16 4 1 11 9 24—57

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1935 | | pagina 15