terugtocht met plotseling uitgaande lampions;
de schoone sterrenhemel met vrouwe Liefde
aan boord!
Dat was een huldiging, welke zoo'n diepen
indruk op de spelers van ons tweede en derde
heeft gemaakt, dat zij uit dankbaarheid nóg
iets „grootsch" beloofden. En zij hebben zich
schitterend aan hun belofte gehouden.
Maar bij alle geluk komt bijna steeds een
ongeluk. Zoo ook hier. De N. V. B. besliste
plotseling, dat het tweede en derde niet
tegelijk konden promoveercn, zoodat 't derde
maar achterblijven moest. Depressie, wan
hoop, ontevreden gezichten! Maar hulde,
groote hulde, aan ons bestuur en onzen vriend
Fred Sabelson. Die hebben voor het derde
gepleit, als goldt het hun leven, en de over
winning werd behaald; het derde mocht ook
promoveeren.
Zooals de toenmalige .Schakel schreef,
strooide ons tweede en derde in het seizoen
19261927 „dood en verderf' om zich heen.
Won het tweede, dan aapte het derde na.
Er kwam gewoonweg concurrentiestrijd tus-
schen twee teams van één vereeniging. De
één gunde de ander geen haar mèèr succes.
Het klonk ongelooflijk, maar het was zoo.
Het onovertrefbare stoute stukje van 1926
werd in 1927 herhaald. Wederom in de
gloriemaand Februari verscheen de Schakel
met vetgedrukt opschrift „A.F.C. II Kam
pioen Tweede Klasse'
En ook nu was Hoorn weer de stad der
vreugde. Hoorn en A. F. C. zijn één, hoe gek
het ook klinkt. In Hoorn kan voor A. F. C.
't onmogelijke geschieden (wil ons eerste ooit
kampioenschappen behalen, dan moet Hol-
landia in haar afdeeling zitten!!).
De beslissende wedstrijd tegen Hollandia II
werd in een barbaarsche sneeuwstorm, in
onmogelijk koud weer, met 40 gewonnen.
Verscheidene supporters, waaronder onze
eeuwig enthousiaste eere-voorzitter Schee
pens, hadden de koude reis meegemaakt. De
uitbarsting van enthousiasme was geweldig.
Captain Ruys werd op de schouders over het
spierwitte veld gedragen. Het Park-Hotel
werd door de Kampioenen „bezet Ontzag
gelijke rondjes werden weggegeven. Door een
rumoerig diner, afgewisseld met „schoone'
speeches, werd de honger gestild. De hoofde
lijke omslag vergoedde veel aan spelers,
welke dien dag ver boven hun stand leefden.
Over spiegelgladde straten werd naar het
station „gegledenDe Noord-Holland-
Express derailleerde bijna door de vreugde
zangen der Kampioenen, en een onvergete
lijke ontvangst wachtte hun aan het C. S. n.l.
vier beteuterde gezichten. Dit, tengevolge van
het feit, dat in Amsterdam een 40 „neder
laag" bekend was gemaakt!!
Het derde werd jaloersch, doch kon het
niet verder brengen dan de tweede plaats in
Afdeeling B, aangezien zij 19 punten had, en
Ajax III er 20 bijeengaarde. Maar nu kwam
weer een geluk bij een ongeluk. Ajax III kon
niet promoveeren, en ons derde werd
kampioen.
Daarna waren de roemruchtige promotie
wedstrijden A. F. C. IIA. F. C. III aan de
beurt. Ieder team speelde voor wat het waard
was. Het derde deed zelfs bijna iets te veel.
Maar het tweede won toch beide malen n.l.
met 42 en 10. Dergelijke promotiewed
strijden zullen in den N. V. B. wel zeldzaam
blijven.
Het tweede bleef het degradeerende Rapi-
ditas II de baas en promoveerde naar de
Reserve Eerste Klasse. Een keurige prestatie,
in nauwelijks 15 maanden van Reserve Derde-
naar Reserve Eerste Klasse!!
Dit roemruchtige tweede elftal zag er als
volgt uit: Alandt Ruys De Haas
Huyer Ruys Breethof Robles
Stroobach Tienstra Grimberg
Van Nek.
Het seizoen 19271928 werd door het
tweede zeer behoorlijk ingezet en voelde
zich spoedig in haar nieuwe omgeving geheel
thuis. Bepaalde bijzonderheden vielen in dit
seizoen niet voor. Alleen de wedstrijd tegen
Z. F. C. II uit, welke onder enorme spanning
door ons met 21 werd gewonnen, en waarin
Marius Maas bijzonder vermakelijk was, ligt
mij nog sterk in het geheugen. A. F. C. II
eindigde op de vijfde plaats met 18 punten
uit evenveel wedstrijden.
Ons derde had echter de vermoeienis der
groote race nog in de beenen en verloor, met
enkele uitzonderingen, geregeld. Het „tragi
sche" einde was een beslissingswedstrijd om
de onderste plaats tegen Watergraafsmeer II.
Op het Blauw-Witveld aan het Nieuwe Diep
vond deze „vertooning" plaats. Talrijke sup
porters waren opgekomen en hebben van een
stierengevecht genoten. Er zijn spelers met
auto's weggebracht neusbeenen gaven den
geest; oogen werden blauw, terwijl er ook
blinden in het veld rondliepen. Doch ook
werd er nog gevoetbald, en onze trouwe
Marius Maas behield A. F. C. III definitief
voor de Reserve Tweede Klasse door een
onhoudbaar doelpunt in de laatste seconde,
op „stoomwals-manier" gescoord.
51
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
