Ach, ben je geneigd te denken, leuk die mannen. Die
staan een beetje in het veld en schoppen een bal heen
en weer op weg naar de Derde Helft, die liefst naadloos
aansluit bij de éérste helft.
DE AFC'ER 79
We hebben het dan over de allerlaagste
klasse van het seniorenvoetbal. Niet de
kelderklasse en nog niet eens de kruip
ruimte daaronder. Al zou je willen, je kunt
niet eens degraderen.
Waar het omkleden langer duurt dan de
warming-up. Al is dat voor een aantal van
deze spelers ook al een inspanning die ze
liever overslaan. Want dat gaat ten koste
van de nog aanwezige krachten.
Waar je in de kleedkamer van de geplaatste
metalen onderdelen in de oude lijven een
“Nee”, zegt de aanvoerder van de tegen
stander, “we kunnen nog vijfde worden!”
en zaterdagmiddag buiten spelen,
weg van huiselijke beslommeringen,
boodschappen doen of de auto
opfrissen. Even niet naar het tuincentrum,
die o zo leuke markt met dingetjes of die
vakantievrienden die je al drie jaar niet hebt
gezien.
Waar het nergens om zou moeten gaan,
dan onderling plezier. Dus zegt de scheids
rechter bij de laatste wedstrijd van het
seizoen, tussen de veteranen van AFC,
achtste op de ranglijst en de tegenstander
die daar net boven staat: “Nou, prettige
wedstrijd, er staat niks meer op het spel.”
