‘MIJN UITGANGSPUNT IS ALTIJD DAT
ALS JE NIET KAN WINNEN, DAN MOET
JE NIET VERLIEZEN’
V’ Tm
DE AFC'ER 29
A-selectie AFC 2003/04. Voorste rij v.l.n.r. Ko Grosze Nipper (verzorger), Dennis Purperhart, Mouhad Saoudi, Robert Gehring, Stanley Menzo (trainer coach), Daniël van Meer
(aanvoerder), Ulli Landvreugd, Joeye Esionye, Frank Tilmans fysiotherapeut). Middelste rij v.l.n.r. Said Moumane, Pierre Touch, John Bosman, Roy Tular (ass. Trainer) Peter Brans (leider)
Cees Thomas (keepersrtrainer), Dyron Daal, Stefan Sander, Ken Watanabe. Achterste rij v.l.n.r. Djuric Ascencion, Bob Uitermarkt,Ali Bentohami, Edwin van Holten, Rody TurpijnMarc
Stuut, Emiel PieterseJaïr Kookoek, Bobby Gehring, Tahir Akhamrane.
Menzo: “Ik besefte onvoldoende dat AFC
echt een amateurclub is. De spelers hadden
gewoon een baan of studeerden. Daar stond
ik in het begin niet bij stil. Ik wilde meteen
hard trainen, waar de spelers juist even
moesten acclimatiseren na een lange dag.
Dat zorgde in het begin voor wat wrijving.”
Op dringend advies van zijn assistent-trainer
Roy Tular gooit Menzo het traditionele
weekend in Maastricht, vooraf aan de
competitie, volledig om. In plaats van hard
te trainen ligt het accent veel meer op
teambuilding en een goed contact met het
bestuur en de elftalcommissie.
Naast Roy Tular kan Stanley in zijn eerste
seizoen bij AFC rekenen op de steun van
keeperstrainer Cees Thomas, fysiothera
peut Frank Tilmans, masseur/verzorger Ko
Grosze Nipper en teamleider Peter Brans.
Het is een ervaren begeleidingsteam. De
A-selectie oogt sterk. Desondanks kent
AFC in het seizoen 2003/04 een zwakke
competitiestart. De spelers en Menzo
moeten nog aan elkaar wennen. Hij is
veeleisend, zijn toppers in de aanval Dennis
Purperhart en Ulrich Landvreugd kunnen
erover meepraten. De start verloopt moei
zaam, maar na een paar maanden volgt de
ommekeer.
Van de laatste veertien wedstrijden worden
er negen gewonnen, vier eindigen in een
gelijkspel en slechts één wedstrijd wordt
verloren van de latere kampioen Türkiyem-
spor. AFC eindigt op een eervolle derde
plaats. Stanley is tevreden over wat hij in
de tweede seizoenshelft heeft gezien.
De matige prestaties in de beginfase wijt
hij vooral aan de onderlinge verhoudingen.
“Spelers, technische staf en ik zaten nog
niet op één lijn. De grote ommekeer kwam
v.l.n.r Frank Tilmans (fysiotherapeut), Roy Tular, Stanley
Menzo, Cees Thomas (keeperstrainer) Ko Grosze Nipper
(verzorger) en midden achter Peter Brans (elftalleider).
