IK WEET
ZEKER
DAT WIJ
MAKKELIJK
MEE KUNNEN
IN DE KEUKEN
KAMPIOEN
DIVISIE
INTERVIEW ULI LANDVREUGD
Tekst MICHAEL PARSSER Foto TOM POEDERBACH
44 DE AFC-ER
En staan de assistent-trainers meer tussen de spelers of ben jij
zelf een trainer die veel tussen de spelers staat?
“Nu iets minder dan vroeger eigenlijk. Vroeger stond ik meer tussen de
spelers, want ik word zelf ouder, maar een spelersgroep blijft natuur
lijk dezelfde leeftijd. Tegenwoordig is het ook veel meer prestatie
gericht, dus dan is het ook beter om wat meer afstand te houden.
Kijk, sommige avonden is het natuurlijk wel gezellig en dan doe ik ook
echt mee, maar ik ga niet meer na de wedstrijd met de jongens naar
de stad, dat deed ik vroeger wel!”
Ja, daar was ik ook weleens bij, haha
“Haha, dat weet ik en dat waren mooie tijden. Maar nu vind ik het beter
om die afstand te houden, gewoon naar huis. Die balans vinden, is niet
zo moeilijk meer voor mij.”
Is dat anders dan tien jaar geleden?
“Je merkt dat ze veel dingen normaal vinden tegenwoordig. Je praat
soms wel over semiprofs, maar er wordt gedacht als amateurs spelers.
Ze verwachten goede vergoedingen, maar in bepaalde behandelingen
willen ze als amateur behandeld worden. Dat rijmt voor mij niet. Als
ze bijvoorbeeld een dag vrij hebben, dan hebben sommigen geen zin
om te komen door andere verplichtingen. Dan zien ze het echt als
amateur, maar als er over financiën wordt gesproken, dan voelen ze
zich ineens bij wijze van spreken drie keer prof. Dat vind ik gek!”
Ja, dat is bij AFC natuurlijk de laatste jaren wel anders dan
vroeger. In de tijd dat jij in het eerste elftal speelde was de hele
beleving een stuk minder professioneel natuurlijk. Er is veel
veranderd in die jaren he?
“Ja, wij trainden bijvoorbeeld maar twee keer in de jaren dat veel
teams toen drie keer trainde. Daar had ik weleens moeite mee en
discussies over. We hadden heel veel goede voetballers, maar als
die goede voetballers ook nog eens fit waren, dan hadden we echt
wat kunnen betekenen. In de wedstrijden merkte je dat wel, want hoe
fitter je bent, des te makkelijker maak je de juiste keuze in de wedstrijd.
Dat is ook direct het verschil tussen tweede divisie en Keuken
Geef jij de spelers sowieso veel vrijheid?
“Soms verwacht ik van de spelers meer dan eigenlijk kan. Ik verwacht
dat spelers veel meer doen, dan ze eigenlijk doen. Ik merk dat ik dat
nog veel moet stimuleren, soms als een schoolmeester. Dat heb
ik liever niet, maar het blijkt helaas wel nodig. Het is onderdeel van
het vak en heeft ook wel alles te maken met wat voor groep je hebt.
Sommige spelers zijn heel volwassen, andere helemaal niet. Dan
hebben we het weer over de balans.”
Kampioen Divisie, wij hebben kwalitatief hele goede spelers, maar op
fitheid zullen we het zeker afleggen. Als je puur technisch kijkt, weet
ik zeker dat wij makkelijk mee kunnen in de Keuken Kampioen Divisie.”
Zou dat ook een reden zijn om een stap omhoog te overwegen
naar een Keuken Kampioen Divisie club?
“Dat niet per se, maar mijn doelstelling is wel om een stap omhoog
te zetten richting de Keuken Kampioen Divisie of de Eredivisie, dat is
iets wat ik heel graag zou willen.”
Dat is wel begrijpelijk, hoop je op korte termijn die stap omhoog
te maken?
“Dat is zeker mijn ambitie, maar of dat lukt is natuurlijk nog maar de
vraag.”
Heb jij in je hoofd wanneer jouw trainerscarrière geslaagd is? Of
is die al geslaagd? Dat kan natuurlijk ook.
“Ik ben voor mijn gevoel nog lang niet klaar als trainer. Ik hoop gewoon
echt op een stap omhoog als hoofdtrainer in de Keuken Kampioen
Divisie of als assistent-trainer in de top van de Eredivisie of Keuken
Kampioen Divisie. En anders misschien in het buitenland, dat zou
natuurlijk ook leuk zijn.”
