DE AFC’ER
‘Van Gaal wilde je mentaal altijd
testen en beter maken. Zorgen dat
je over het spel nadacht’
HOE VER BEN JE ALS SPELER GEKOMEN?
44
mijn meniscus geopereerd en was toen 14 jaar. Vrij jong nog voor een
knie operatie. Het bleek later in mijn voetbalcarrière ook veel schade
te hebben nagelaten.
OPGROEIEN IN HET AMSTERDAM VAN DE JAREN ’80.
HOE WAS DAT?
Zoals ik mij dat als kind herinner was dat een vrij heftige tijd. De
stad was rauwer dan nu. Veel drugsoverlast en je hoorde vaak over
'krakersrellen'. Ik was met mijn vriendjes altijd te vinden op het in
Amsterdam-Noord beroemde 'Zwarte pleintje' waar ook Edgar Davids
en Patrick Kluivert hun 'roots' hebben liggen. Edgar en ik namen het
altijd op tegen de rest van de buurt. Zo leer je wel voor jezelf opkomen.
Dat hoort ook een beetje bij straatvoetbal, daar krijg je nou eenmaal
niks cadeau.
EN HOE GING HET OP SCHOOL?
Op school ging het op zich prima. Ik zat op de 'Boven 't IJ' en het was
een leuke tijd. Natuurlijk haalden we ook kattenkwaad uit maar geen
rare dingen. Na de basisschool ben ik de Havo gaan doen maar dat
werd samen met voetbal steeds lastiger om te combineren.
OMDAT VOETBAL SERIEUS WERD?
Ja, ik bleek talent te hebben. Als klein jongetje voetbalde ik bij
Rood-Wit A in Amsterdam Noord. Mooie club, maar die bestaat niet
meer. Rond mijn 12e jaar kwam ik in de 'Amsterdamse Selectie'.
Daarin speelden de beste jongens van Amsterdam in hun leeftijdsca
tegorie. Zo zat ik bijvoorbeeld samen in het team met Ronald van de
Meent en Eschwin de Bruin, met wie ik veel later weer samen bij AFC
in het Eerste speelde. Tijdens een Nationaal Steden Kampioenschap
in Zoetermeer, was Johan Cruijff voor één dag onze coach. Een week
later kreeg ik een brief in de bus met de uitnodiging om voor Ajax te
komen spelen.
HOE WERD DAT BERICHT THUIS ONTVANGEN?
Ja dat was fantastisch. We waren allemaal euforisch. Dat was een
droom voor mij en ik hoefde er geen seconde over na te denken. Ook
mijn ouders vonden het goed. Echter, in mijn eerste periode bij Ajax
raakte ik zwaar geblesseerd. Op een toernooi in Duitsland brak ik mijn
enkel en een aantal maanden later kreeg ik knieklachten. Ik werd aan
ULI, OM TE BEGINNEN BIJ HET BEGIN, HOE ZAG JOUW JEUGD
ERUIT?
Ik ben opgegroeid in Amsterdam Noord. In een liefdevol gezin met
mijn vader, moeder en broer. Ik heb een Nederlandse moeder en een
Surinaamse vader. Mijn broer is vier jaar ouder en met hem heb ik altijd
een hele fijne band gehad. Hij en mijn moeder zijn vaste supporters
bij de wedstrijden van AFC. Niet alleen nu, maar ook toen ik nog als
speler actief was. Na het Landskampioenschap van 2019 ging ik
samen met hen en de Schaal op de foto. Dat was mooi.
HEB JE BIJ AJAX EEN MOOIE TIJD GEKEND?
Ja geweldig. Die gehele periode speelde zich af in 'De Meer'. Eind jaren
'80 was Ajax veel kleinschaliger dan dat het nu is. Niet te vergelijken
gewoon. En ondanks dat het om topsport ging, was het eigenlijk bijna
een amateur vereniging. Ik zat in een periode met goede spelers
zoals Bergkamp, Davids, Reiziger, Mols en de De Boertjes. Van Gaal
was mijn trainer in de Junioren A1 en met hem had ik een goede klik.
Hij wilde je mentaal altijd testen, beter maken, zorgen dat je over het
spel nadacht. Het mentale aspect in voetbal is een groot en belang
rijk deel van het spel. Veel van zijn lessen en manier van coachen pas
ik nu ook zelf als trainer toe.
Ik vond de aansluiting met Ajax 1 toen Leo Beenhakker hoofdtrainer
was. Ik zat er heel dichtbij maar ik speelde mijn wedstrijden in Ajax 2.
In die periode werd door van Gaal zelf de regel ingesteld: 'maximaal
3 seizoenen spelen in het 2e'. Dus mijn periode bij Ajax hield op. Een
droom viel in duigen.
EN TOEN BEGON DE ZOEKTOCHT.
Ik ging direct op proef bij Everton in Engeland. Prachtige club. En ook
nog als eerste donkere speler ooit. Dat was wel wat. Het ging goed, ik
had mijn draai gevonden. Tijdens een avondje stappen met het team
kwam ik bovendien mijn grote idool John Barnes tegen, destijds de
ster van Liverpool. Ik heb een tijdje met hem staan praten en hij gaf
goede adviezen. Alles zag er veelbelovend uit alleen met mijn knie
ging het weer fout. Enorm frustrerend. Teruggekeerd in Nederland
kreeg ik de kans bij Cambuur. Samen met vijf andere Ajax jongens uit
mijn lichting.
MAAR HET WERD NIET WAT JE ERVAN HAD GEHOOPT.
Na een heel goed begin ontstonden toch weer dezelfde klachten. Uit
onderzoek bleek dat ik artrose had in mijn knie. Ik was toen pas 22. Bij
de operatie op mijn veertiende ging het om een meniscus blessure
