MIXED PICKLES
f<nr7\
12 juni 2013 91e jaargang nr. 10
JaB6
ingelegd door Willem (Pim) Adriaansz (sinds 1976 nr. 366)
w.adriaansz@zonnet.nl en www.home.zonnet.nl/w.adriaansz
WONDERWERK
"Hoeveel AFC 1 competities heeft de Pickelaar van nu in zijn lange leven bewust gevolgd?", vroeg hij zich af vóór het schrijven van zijn
laatste Mixed Pickles over het afgesloten seizoen. Het moeten er tenminste 75 geweest zijn. Min of meer normale, teleurstellende of meevallen
de competities: zij kwamen allemaal voorbij. Maar het bloedstollend seizoen 2012/2013 bleek tot een buitencategorie te behoren: van zum Tode
betriibt tot himmelhoch jauchzend en alles daar tussenin.
Van het begin af aan had Pickelaar geen goed voorgevoel, maar in de 6-de, 7-de, 8-ste, 9-de en 10-de wedstrijd leek het goed te komen: 5 maal
winst. Vervolgens pakte het toch minder goed uit: in de 12-de, 13-de, 14-de, 15-de, 16-de, 17-de en 18-de wedstrijd ging het faliekant mis: 7
achtereenvolgende nederlagen. In de 21-ste wedstrijd in en tegen Sneek werd een 2-3 voorsprong alsnog in minder dan 3 slotminuten prijsgege
ven: een 4-3 nederlaag. Op dat moment stond het voor Pickelaar vast: AFC zou uit de topklasse degraderen. Niet als derde van onderen, maar
als 16-de en laatste club. Zijn sombere gedachten werden 2 weken later in Hoom bevestigd toen AFC volstrekt kansloos van Hollandia verloor
(3-0).
Het contract van trainer Cor ten Bosch zou niet verlengd worden, maar hij zou het seizoen wel afmaken. Toen werden er moedige beslissingen
genomen. Eerste door het AFC bestuur en vervolgens door de voor seizoen 2013/2014 gecontracteerde trainer Maarten Stekelenburg, die het
desgevraagd aandurfde vervroegd de leiding van de AFC selectie over te nemen. De positieve omslag volgde direct, maar zette nog geen zoden
aan de dijk, want de mededegradatiekandidaten pakten de punten eveneens. De vijfde en laatste achtereenvolgende overwinning bracht AFC
thuis tegen HBS (3-1) alsnog het behoud van het topklasserschap!
Algehele AFC euforie volgde, maar alle rechtgeaarde AFC-ers - waaronder mede zelfs Pickelaar - waren op dat moment even uit het oog
verloren, dat zij enige jaren geleden mordicus tegen het ontstaan van die topklasse(n) waren. Het bracht Pickelaar onverwacht op de gedachte
aan zijn wijze vader, die hij weer bijna rechtstreeks hoorde zeggen: wie lacht niet die de mens beziet? Pickelaar leerde ook van zijn vader, dat
elke medaille twee kanten heeft, die van elkaar verschillen. Toch een beetje merkwaardig: AFC 1 verrichtte wonderwerk en Pickelaar dacht
daarbij aan zijn rechtschapen vader, die al bijna 40 jaar geleden het leven liet.
CITAAT
"Ik geloof alleen wat ik niet met mijn eigen ogen heb gezien".
(Jan Greshoff, Nederlands dichter en essayist, 1888-1971).
SELECTIE
Hoe goed kent een gemiddelde AFC-er de selectie van ons eerste zondagsteam? In het algemeen zal die kennis nogal oppervlakkig zijn en dan
nog voornamelijk eenzijdig., want de selectiespelers vormen toch een wereldje apart. Pickelaar stond er bevoorrecht dit seizoen wat dichter bij,
want hij bezocht vrijwel alle uitwedstrijden als medepassagier in de spelersbus. En hoewel hij daar voornamelijk zwijgend deel van uitmaakte
kende hij de geselecteerden niettemin allemaal persoonlijk: vriendelijke en beleefde jongens, die hem bij elk weerzien steevast de hand reikten.
Slechts een enkeling vond dat misschien een beetje eng; liet het bij een herkennende knik en handgebaar.
Tijdens de busritten door Nederland gedroegen de circa 16 geselecteerden zich zowel heen als terug uitermate rustig. Te rustig zelfs. Als een
groep filatelisten van middelbare leeftijd, op weg naar een centrale postzegelbeurs. Volgens Pickelaar hoort zo 'n groep jonge honden van een
jaar of 25 nog te bruisen van levenslust, maar in de huidige tijd van informatie en communicatie is dat er blijkbaar niet meer bij. De meeste
spelers lieten de duimen schuiven en een enkeling las of bestudeerde - jawel - een boek.
Schuif het maar op Pickelaars leeftijd: dat eerste vindt hij vooralsnog geen vooruitgang. Even een terzijde. Onlangs zag hij in de wachtkamer
van een medische specialist een jonge moeder met een zoontje van een jaar of 6 binnenkomen. Mama viste onmiddellijk een schuifspeeltje uit
haar tas en gaf haar kind, dat duidelijk de niet lekker in zijn vel zittende patiënt was, een kinderschuifspeeltje. Zij sprak geen woord met haar
jongen, die zelfs geen geruststellende aai over de bol kreeg. Zijn liefdeloze jeugd zal hem nog opbreken. Maar onze selectiespelers voetballen
gelukkig nog zonder apparatuur met elkaar. Pickelaar zelfheeft slechts een simpel mobieltje op zak, waarvan hij spaarzaam gebruik maakt.
APOTHEOSE
Wat veranderde er in de aanpak tijdens de laatste 5 wedstrijden? Pickelaar is als man in the street klaar voor zijn duidelijke mening. Daarbij
gesterkt door een uitspraak van Rob Duis (al een halve eeuw geleden): iedereen ziet zijn eigen wedstrijd(en).
Om te beginnen kwam Kerwin Hartman toch weer als de beste keeper onder de lat te staan. Hij gaf daarbij uitgesproken leiding aan de achterste
vier. Hij keerde bovendien twee strafschoppen. Het belang daarvan zijn we al weer bijna vergeten. Een andere leider, Magid Jansen, deed zich
zelf (en zijn team) eerder soms te kort door zijn korte lontje, maar in de eindfase beheerste hij zich en werd hij behalve de bekende aanvalsaan-
jager ook nog een perfecte extra verdediger. De voorhoede bestond weer uit drie pijlsnelle aanvallers: Joshua Patrick, Sjoerd Jens en Enrico
Patrick. Alleen al op snelheid werden statische verdedigingen uit elkaar gespeeld, waardoor er weer gescoord werd. Maar ook alle niet genoem
de spelers en wissels haalden het onderste uit de kan. Het resulteerde in 5 onbetwiste overwinningen: 15 punten en een gezamenlijke score van
12 doelpunten voor en slechts 3 tegen. Pickelaar krijgt het er weer warm van.
PARK
Als deze Schakel uitkomt zal het niet ver af zijn van de langste dag wat licht betreft en dan moet het welhaast zomer zijn. Dan richt Pickelaar
zich weer op de A(msterdamsche) H(onkbal) C(lub) Quick, die hij nog langer diende dan AFC. Hij berichtte eerder, dat Quick op 1 maart 2013
100 jaar werd. Het jonge Quick-bestuur besloot er een feestjaar van te maken. Het zelfstandig betrekken van de accommodatie op Sportpark
Sloten heeft Quick, na onder meer onderhuur op Goed Genoeg bij de toen nog A(msterdamsche) B(aseball) C(lub) vleugels gegeven. In deze
tijd van bezuinigingen heeft Quick de deelraad Slotervaart zo gek gekregen, dat het complex totaal vernieuwd en vergroot werd.
Pickelaar doopt zijn pen behalve in de AFC-Schakel ook nog in De Korte Stop, het clubblad dat hijzelfbij Quick in 1946 begon. Hij hekelde
daarin onlangs de naam Pim Muiier Honkbalstadion, in Haarlem. Die man had met veel sporten te maken, maar niets met honkbal. Dat stadion
had volgens uw Pickelaar de naam van Emile Bleesing moeten dragen; honkbalpionier en langjarig voorzitter van zowel de honkbalbond als
van Quick. Op 23 mei 2013 werden de gerenoveerde Quick-velden officieel heropend. Uw Pickelaar mocht als erevoorzitter een naambord
onthullen, waarvan hij veronderstelde, dat de naam Bleesing aan de orde was, maar hij trapte erin. De naam, die vrijkwam, was Pim Adriaansz-
park. en dat was even slikken. Hij zal zich voortaan fatsoenlijk moeten gedragen. Het zal nog moeilijk genoeg worden.
