Wat een goal
3 april 2013 91e jaargang nr. 8 Wy
Op 25 juni 1988 scoorde Marco van Basten zijn nog altijd wereldberoemde doelpunt in de finale van het EK in Duitsland met het Nederlands
elftal tegen de Sovjet Unie. Verslaggever Theo Reitsma had de meest treffende omschrijving: "Wat een goal!"
Dat riep men ook bij de goal van Johan Cruyff tegen Haarlem in 1982, of voor het schitterende doelpunt van Dennis Bergkamp tegen Argen
tinië in de kwartfinale van het WK'98 in Frankrijk.
En zo zijn er vele andere onvergetelijke doelpunten
Bijvoorbeeld op 28 april 1993. In Londen barst die avond het Wembley stadion met 80.000 toeschouwers uit haar voegen: Engeland -
Nederland. Een thriller in de kwalificatie voor het WK van 1994 in Amerika. Na 35 minuten komt het mooiste moment van de avond; Captain
Jan Wouters bereikt met een uitgekookt boogballetje de diepgaande Dennis Bergkamp in het Engelse zestienmetergebied. Bergkamp, die kort
wordt gedekt door zijn directe bewaker Tony Adams, besluit bal in één keer te verlengen, en legt 'm op weergaloze wijze in de verre hoek van
de goal. Theo Reitsma (wie anders) doet die avond verslag en roept: Wat is dat een schitterend tikje!! En het is het gemak waarmee hij dat
doet, dat dan zand in de ogen strooit, maar het is natuurlijk oh-zo moeilijk
Negentien jaar later, op 21 januari 2012, speelt AFC Zaterdag 1 de derby tegen de ambitieuze stadsgenoot WVHEDW. Ook een thriller, maar
van een net iets ander kaliber. AFC gaat aan de leiding in de competitie en heel voorzichtig valt wel eens het woord 'kampioenschap'. Gezien
de aard van het team staan de jongens daar verder niet lang bij stil. Gewoon alles geven en dan zien ze aan het eind van de rit wel verder.
Een karakteristieke no-nonsense benadering.
'Zaterdag 1is namelijk een verhaal apart. Een vriendenteam dat langzaam omhoog klauterde van de vierde, naar de derde, naar de tweede
klasse. Onder de bezielende leiding van trainer Jeroen Brussee ontstaat in die jaren een sympathieke ploeg die leeft voor de punten. Natuurlijk
is de derde helft belangrijk, maar er moet wel gewonnen worden. Keihard werken is het devies. Zelfs als er 10 centimeter sneeuw op de velden
ligt wordt er getraind. Of beter gezegd, gebikkeld. Intensieve maar leuke "trainingskampen" in Noordwijk en Bergen aan Zee dragen bij aan een
positieve vibe. Door hulp van elftalleider Paul van 't Wout wordt zelfs een trainingsweekend in Barcelona mogelijk gemaakt. Beter kan niet.
De grote groep van 23 spelers van het eerste zaterdag team bestaat in het seizoen '11-'12 uit: Olivier Poederbach, Peter van der Linden,
Jasper Blonk, Christiaan Uittenbosch, Jorik Dopmeijer, Louis Stam, Yama Hashemi, Steffan van Slooten, Sandro Pique, Thomas Heemskerk,
Frank Bakker, Soufian Ben Abdeslan, Ben van Kessel, Bob Gehring, Thijs Gerritsen, Dustin Woodward, Gijs Roodbeen, Thomas Rijsman, Jens
Vonk, Tom Verhagen, Milan de Wijs, Flip de Jong en Harro Kras. Terug van weggeweest is allrounder David Weinstein.
De inmiddels 24 jarige Weinstein is het perfecte voorbeeld van 'een kind van de club'. Hij groeit op in Amsterdam Zuid en begint in 1994 aan
zijn voetballeven als speler bij de F1 pupillen van AFC. Naar eigen zeggen direct één van zijn leukste jaren. Samen met zijn vriendjes Michael
Parsser en Joey Singels is de F1 niet te houden voor hun kleine tegenstandertjes. Dave heeft talent en doorloopt de hele AFC jeugd, helemaal
tot en met de sterke Junioren Al. Hij leert veel van zijn favoriete trainer Pim van de Meent, die hem als voetballer en als mens op de juiste
manier weet te prikkelen. De overstap naar AFC 2 ziet hij niet zitten, maar hij kiest op dat moment voor de combinatie van studie, plezier en
prestige. Een ideale mix waar het gezellige en persoonlijkheidsrijke Zaterdag 1 garant voor staat. En het klikt. Weinstein, die zowel voorin als
achterin uitstekend uit de voeten kan, laat zich in zijn eerste jaren direct gelden met winnende goals in de 'dying seconds'. Hij heeft dan ook
een belangrijk aandeel in het uiteindelijke kampioenschap in de 3e klasse in 2010.
Samen met Wessel Colijn is coach Brussee vervolgens ook succesvol in de 2C klasse. Het team wint verrassend vaak en Brussee eist het
maximale van zijn spelers. Ook in die kraker tegen WVHEDW, op een ijskoude middag in januari. Het is geen beste wedstrijd maar het is wel
spannend. Beide teams strijden voor elke bal en willen van geen wijken weten. Door twee mooie goals staat het ver in de tweede helft 1-1.
Een terechte stand, waar iedereen op het veld genoegen mee lijkt te nemen. Dan valt Dave Weinstein in. Hij is temg van een halfjaar studie
in New York City en heeft nog wat weinig speelritme. "In de spits" krijgt hij als instructie, "maak de winnende maar weer eens!"
Er zijn nog een paar minuten blessuretijd.
Als de sterk keepende Olivier Poederbach een
hoge bal weg bokst uit zijn dichtbevolkte
doelgebied komt deze aan de rechterkant bij
Jorik Dopmeijer. Die twijfelt niet en verstuurd
een schitterende lange pass over 30 meter.
Daar duikt Dave Weisntein als een duveltje uit
een doosje op tussen de twee lange WV ver
dedigers. Met een schitterende voetbeweging
verlengt Dave de bal in één keer over de iets
te ver uitgelopen keeper, en legt 'm heerlijk in
het net. 2-1Geweldig. Dave wordt al jui
chend achtervolgd door zijn teamgenoten, die
hem allen ietwat beduusd vragen: "hoe deed je
dat nou?" Dave lacht. Weer de winnende.
De website van het Amsterdamsche voetbal
zendt later die middag de beelden van de
wedstrijd uit. Mits een beetje goed getimed
zou het commentaar van Theo Reitsma uit
1993 mooi onder de goal van Weinstein
passen. Natuurlijk, geen Bergkamp, geen
Wembley, laat staan duizenden uitzinnige toeschouwers. Maar ook het gemak van dit schitterende doelpunt van Dave strooide zand in de ogen,
want ook dit tikje was oh-zo moeilijk'.
Bobby Gehring
23
