Scheidsrechterscommissie
Medische commissie
FC. Chabab "uit" altijd lastig!
10 oktober 2012 91e jaargang nr. 3
Dus kwam de niet al te verre toekomst van onze voetbalclub ruim
schoots aan de orde. Over de bewoning op "Goed Genoeg" sinds
1962 een halve eeuw achter ons, werd door voorzitter Machiel van
der Woude en door Rik de Boer van de onvolprezen archiefcommis
sie verhaal gedaan. Met veel leuke beelden, filmisch en fotografisch,
destijds voor AFC's historie vastgelegd.
Geïnteresseerd beluisterd door de aanwezige AFC-ers, die zich de
verhuizing van de Zuidelijke Wandelweg naar de De Boelelaan als
clublid nog goed kunnen heugen. Zij waren voor de jubileumviering
uitgenodigd waren. Samen met leden, die het Ridderschap van AFC
noem 't een eervolle "chronologische 50-jaren-onderscheiding", nog
niet hebben mogen beleven. Maar enorm actief waren, of nog zijn
voor onze club. Maar ook met andere speciale gasten. Waaronder
Paul Slettenhaar, de voorzitter van het Stadsdeel Amsterdam-Zuid.
Ook aanwezig was de, door zijn adviezen aan AFC, inspirerende Ron
Voskamp. Hij schakelde het architectenbureau INBO in voor de
woonopzet en de chronologische planvorming van een toekomstig
nieuw sportpark voor AFC. Menno Moerman en Joost van den Hoek,
beiden van INBO, lichtten een en ander duidelijk toe. Naar aanleiding
van een door Kees Gehring opgesteld zogeheten "kantelmodel", dat
afwijkt van de huidige veldenindeling op "Goed Genoeg". En alles
zins bruikbaar lijkt. Om te komen tot een verblijf op de Zuidas, die
zou kunnen beantwoorden aan de behoefte van AFC en de criteria
van de gemeente Amsterdam.
De aanwezigheid op de jubileumviering van de Amsterdamse lokale
politicus Paul Slettenhaar deed, door zijn bemoedigende uitspraken,
vele AFC-harten opengaan. Uitspraken, die de duidelijke indruk
gaven, dat hij het allerbeste voor geeft met onze voetbalclub. Zoals
hij zei: "Het is belangrijk om AFC in de stad te houden. Niet alleen
woningen en kantoren in de Zuidas, maar juist de vermenging met
sportclubs is belangrijk". Maar hij heeft waargenomen, dat de ge
sprekken met de hoofdstedelijke wethouder van sport en zeker met de
Amsterdamse ambtenaren niet altijd tot daadwerkelijke eensgezind
heid leidde. Paul Slettenhaar meent, dat je juist door wrijving tijdens
niet parallel lopende gesprekkende gespreksonderwerpen glans geeft.
De mogelijk lijkende vestigingsplaatsen? Het Kleine Loopveld, het
Amstelpark, het Amsterdamse Bos of gewoon aan de De Boelelaan
blijven, het zijn steeds weer de opties, die rond gaan. Paul Slettenhaar
verder: "Het bedrijfsleven van Amsterdam kan profijt hebben van
AFC. Ik neem uw plan met de zes gewenste velden onder mijn arm
mee naar het bestuur van de deelraad. Voor de publieke opinie is 't
niet juist en niet aan te bevelen om met uw club om te gaan, zoals de
centrale gemeenteraad nu doet. Respect voor en begrip met AFC
verdient uw club zeker".
Paul Slettenhaar ontvangt een foto van het huidige Goed Genoeg
Hoogtepunt was voorts de aandacht en de overhandiging van de foto
op 6 oktober 1962, waarop de beide aanwezige nog zeer jeugdige
Edwin Geluk (AFC), Louis van Rijn (ABC) en Acco Lapierre (ACC)
bij de opening van sportpark "Goed Genoeg" op de trap van het
clubhuis vereeuwigd werden. Edwin en Louis werden door Machiel
van der Woude glimlachend aan dit historische moment herinnerd.
Ook vice-voorzitter Ad Westerhof kreeg deze bijzondere foto over
handigd voor het eigen clubarchief. De toenmalige verhuiscommissie
van AFC werd ook nog verbaal door Van der Woude in 't zonnetje
gezet. Destijds bestaande uit de ereleden Nico Holtzappel, Otto van
Rijn, Cor van Peperzeel. Met Hans de Bie als secretaris. Waarvan de
laatste, als enige van dit viertal, zich nog steeds in z'n gezonde leven
mag verheugen. Getuige dit verslag.
Hans de Bie.
Onze vereniging is wekelijks druk met het regelen van
scheidsrechters bij de wedstrijden die elk weekend gespeeld, en dus
ook geleid, moeten worden. Het gaat daarbij niet alleen of we genoeg
gediplomeerde eigen scheidsrechters hebben maar ook over de vraag
hoe de spelregels in de praktijk worden gehanteerd.
'Vanuit de praktijk' belichten wij een aantal goede voorbeelden ter
verduidelijking van de regels.
Een fluitsignaal van de scheidsrechter is niet nodig om:
•het spel te onderbreken voor een hoekschop, inworp of doelpunt,
•het spel te hervatten met een vrije schop, doelschop, hoekschop of
inworp.
M.a.w. (en dat zijn dan ook de meest voorkomende gevallen) je hoeft
niet op een fluitje van de scheidsrechter te wachten als je een vrije
schop of hoekschop wilt nemen! Tenzij de scheidsrechter duidelijk
kenbaar heeft gemaakt dat je wel moet wachten. Dit komt
bijvoorbeeld vaak voor als de scheidsrechter de muur op juiste
afstand wil zetten.
De schouderduw.
Reglementair is: duwen met schouder tegen schouder, de bal binnen
speelbereik en met de mogelijkheid om de bal te spelen.
De arm moet hierbij tegen het lichaam gedrukt blijven.
Met andere woorden je mag iemand geen schouderduw geven als je
de bal niet kan spelen en uiteraard mag je je armen niet gebruiken
om iemand te duwen!
Wordt vervolgd.
De AFC scheidsrechterscommissie
Het zal elke AFC-er worst wezen dat bij een uitwedstrijd op de loca
tie van stadsbewoner FC. Chabab de bestuurskamer "ietwat" te krap
zal zijn, of het speelveld de noodzakelijke aan K.N.V.B. eisen omrin
gende krijtlijnen niet de juiste breedte hebben. Nee, AFC-ers het gaat
om de conditie van het gras, de veelvuldige oneffenheden en invalide
rende kuilen welke volgens ons Erelid Marcel Koster de Topsport
divisie echt onwaardig is. Met andere woorden, een enkelblessure kun
je gewoon tijdens de koffie verwachten.
Ons enkelgewricht wordt gevormd door het onderste deel van zowel
kuit- als scheenbeen enerzijds en het sprongbeen anderzijds, dit ge
heel omgeven door een sterk vijfdelige enkelband. Het is een ge
wricht, dat zeker als het om voetbal gaat, heel wat te verduren krijgt.
Per jaar vinden er maar liefst 425.000 enkelverstuikingen plaats,
waarvan 85.000 in het voetbal (info: Topzorg KNVB).
15
