Invaller Peter de Waal komt dan zelfs 1 op 1 met de Spaanse keeper
Busquests maar scoort net niet, omdat de Roemeen Popescu de bal
van de lijn haalt. Het zou toch wat zijn.
Dan vindt Jordi Cruijff het mooi geweest en stelt orde op zaken.
Binnen 20 minuten scoort hij 3 keer. Hij is dan nog pas 21 jaar en
maakt veel indruk op Adriaans: "Bij Cruijff jr. zag je echt wel extra
klasse. Sterke gozer, slim en behendig. Ik was hem ook steeds kwijt,
omdat hij ten opzichte van de bal voortdurend in mijn "dooie hoek"
ging lopen. Bij een crosspass was ik bijvoorbeeld nog onderweg naar
links, terwijl hij zich met een contrabeweging alweer knap vrij speel
de en dan mooi scoorde. Dat zag er voor mij persoonlijk misschien
een beetje knullig uit, maar het kan vast erger dan door een Cruijff
uitgespeeld te worden".
Links Nils Adriaans en rechts Jordi Cruijff
In de door de uitstekende scheidsrechter John Blankenstein gefloten
wedstrijd verliest AFC met 1-4, maar gaat eervol ten onder. Op de
tennisbanen bij ATC is na afloop een groot feest dat doorgaat tot in
de late uurtjes. Barcelona is dan al lang naar bed, of het Amsterdamse
nachtleven in, wie weet.
Vier jaar later komt Barcelona opnieuw naar Goed Genoeg. Vanwege
het onvervalste succes en de fijne nasmaak van 1995, heeft het AFC-
bestuur er alles aan gedaan om dit opnieuw mogelijk te maken. AFC
is 2 seizoenen eerder volkomen onverwacht gedegradeerd en speelt in
de le Klasse. De mensen kunnen dus wel een opkikker gebruiken.
Het Barcelona van trainer Louis van Gaal blijkt zeer bereidvaardig
om daaraan mee te werken.
Inmiddels spelen veel jongens die vier jaar eerder nog voor Ajax om
de Trofeo de Benidorm streden nu in het shirt van Barcelona, waar
Kappa plaats heeft gemaakt voor Nike. Het is een waar sterren en
semble: Guardiola (nog altijd), Litmanen, Xavi, Luis Enrique, Luis
Figo en Simao verschijnen allemaal aan de De Boelelaan. Ook de dan
toekomstige Ajax spelers Gabri en Roger doen mee in de oefenwed
strijd.
AFC beschikt dat jaar over een mooi eerste elftal. Het team, dat onder
leiding staat van trainer Rob Bianchi, bestaat uit goede spelers zoals
o.a. Edwin Meilink, Joey Esionye, Roy Tular, Mohad Zaoudi, Erwin
Smit, Joey Zebeda, Robert Gehring, Peter de Waal, Laurens Bianchi,
Guido Smits, Uli Landvreugd, Eschwin de Bruijn, Frank Aboikoni en
nieuwe aanwinst Dennis Purperhart. Zij hebben het voorrecht om aan
te kunnen treden tegen het Barcelona van 1999, dat bovendien acht
topvoetballers met een Nederlandse nationaliteit herbergt: Kluivert,
Bogarde, Ronald en Frank de Boer, Michael Reiziger, Zenden, Cocu
en keeper Ruud Hesp. Je zou er best van onder de indruk kunnen zijn.
Dat gevoel herkent Dennis Purperhart niet. Als hij 18 is komt hij over
vanuit Suriname waar hij voetbalde voor Robin Hood. Hij loopt stage
bij Ajax en Volendam en slaagt uiteindelijk bij Haarlem. Vervolgens
speelt hij een tijd lang bij RKC in de Eredivisie met bijvoorbeeld
collega spits André Hoekstra. Na omzwervingen in het amateur-
14 maart 2012 90e jaargang nr.
voetbal bij Zwarte Schapen, Alphense Boys en Osdorp komt hij in
1999 bij AFC terecht. Zijn allereerste wedstrijd in het rood-zwart van
AFC, waar Umbro plaats heeft gemaakt voor Adidas, is dus direct
tegen FC Barcelona. Een prachtig debuut.
Dennis wil zich graag laten zien voor zijn nieuwe publiek. Het zal
helaas niet elke zondag zo druk zijn als vandaag, maar toch. Vanuit
zijn verleden in de Eredivisie is hij flinke bezoekersaantallen gewend.
Het inspireert hem, ondanks dat Barcelona de tegenstander is.
"Ik had bij Haarlem samen met Danny Hesp gespeeld. Zijn broer
Ruud, was nu de keeper van Barcelona. Hij kende mij nog. Ik hoorde
Ruud in het gebroken Spaans tegen zijn centrale verdediger Nadal
roepen: "pas op, die jongen is snel". Nadal, een reus van een gozer,
wuifde die opmerking echter een beetje denigrerend weg. Maar toen
ik hem een paar keer iets te snel af was raakte hij geïrriteerd en pakte
hij mij 2 x flink aan, haha. Geen halve maatregelen, maar dat vond ik
juist wel mooi. Daar kreeg ik een kick van".
In de door Ruud Bossen gefloten wedstrijd vallen de goals als rijpe
appelen. Bij rust staat het 0-5 en na rust blijven de doelpunten komen.
Kluivert, Figo en Litmanen scoren er vrolijk op los. De fijnproevers
worden op hun wenken bediend. Het is een feest.
Maar dan krijgt Dennis Purperhart het in de laatste 10 minuten op zijn
heupen. Hij maakt na een fraaie steekpass mooi 1-8. Het publiek
juicht. Ze vinden het leuk om te applaudisseren voor de goed spelen
de underdog. Het wordt 1-9 maar niet veel later maakt Dennis zelfs
een tweede goal via een prachtige kopbal. "Het publiek ging uit zijn
dak. Ik maakte ook zo'n gebaar van 'laatje horen'. Dat was kippen
vel. Twee goals tegen Barcelona, fantastisch. Zelfs de Catalaanse
journalisten waren benieuwd wie ik was. Van Gaal zei na afloop dat
hij mij wel had willen meenemen, als ik niet al op leeftijd was ge
weest. Als vlagger denk ik, haha!
In de leuke wedstrijd is AFC natuurlijk kansloos. Alhoewel, het
scorebord doet anders geloven.... Bij de stand 2-9 scoort de grote
sterke spits Dani Garcia de gevreesde 2-10. Maar Dani weet niet dat
het AFC scorebord niet berekend is op dubbele cijfers; de 9 wordt een
0 en geen 10. Plotseling staat het 2-0 voor AFC. Het Amsterdamse
publiek heeft gevoel voor humor en op de klanken van 'Olé-Olé'
klinkt steeds luider: 2-0, 2-0, 2-0!! De wave gaat rond. Was het elke
week maar zo, denken veel AFC-ers.
Als Dennis, Nils en ik het gesprek bijna afsluiten ontdekken we op
het wedstrijdformulier van 1999 een opmerkelijke naam. Als vierde
lid van Barcelona trainersstaf, met daarin ook Ronald Koeman en
Frans Hoek, staat de naam van een zekere Jose Mourinho. Gedrieën
komen we tot de logische conclusie dat de basis van het aanstaande
kampioenschap van Real Madrid is gelegd op Sportpark Goed Ge
noeg.
Als uitsmijter heeft Adriaans nog een leuke anekdote. In 1995 staan
de spelers van beide teams te wachten voordat ze het veld op kunnen,
als Johan Cruijff langs loopt. Hij knikt beleefd naar de wachtende
AFC spelers, stopt, draait zich om en loopt naar Nils: "Hoe vond je de
wedstrijd tegen Sevilla?" vraagt Cruijff. "Hebben jij en je moeder een
leuke avond gehad? Wel mooi dat we nog kampioen werden hè,
ongelooflijk. Veel plezier zo!" Nils en zijn medespelers zijn met
stomheid geslagen. Ze staan met open mond te kijken. Adriaans
wordt er met terugwerkende kracht opnieuw heel erg vrolijk van.
Met dank aan de Archiefcommissie,
Bobby Gehring
