15 februari 2012 9(P jaargang nr. 7
de ploegen barst een geweldig kabaal los van de Turkse fans die hun
energie loslaten op de door velen meegenomen trommels. De fakkels
die zij ontsteken leggen het veld in een tijdelijke deken van rook.
Barry van der Glas loopt naast de scheidsrechter en voor de teams uit
het veld op. Achter hem loopt AFC captain de Bruijn, die zichtbaar
meer adrenaline krijgt van deze ambiance. Terwijl ze het veld op
komen roept Eschwin: "Hier doen we het voor, hier doen we het
voor!!"
De hoge verwachtingen van het duel komen uit. Het spel golft op en
neer en beide teams spelen goed aanvallend voetbal. Rondom het veld
zingen en trommelen de Turkse fans er onophoudend en lustig op los.
AFC slaat als eerste toe. Een voorzet van Robert Gehring wordt
slecht verwerkt waarna de vlijmscherpe de Bruijn keihard raak schiet,
0-1. Nog binnen het half uur maakt Daniel van Meer knap 0-2. AFC
speelt als een team, geïnspireerd en werkt hard. So far so good.
Een warrige beslissing van de scheidsrechter, door een makkelijke
penalty te geven, zorgt voor oververhitte gemoederen. In een korte
tijd gebeurt erg veel; Tayfur Kahraman schiet uit de strafschop de 1-2
binnen, Stekelenburg schopt door een te late en te harde tackle
Gundogdu uit de wedstrijd en aanvoerder Akgün krijgt vlak voor rust
een rode kaart na een vermeende elleboogstoot. Tijdens de wandeling
terug naar de kleedkamers ontstaat een flinke duw en trekpartij, waar
ook het publiek zich mee bemoeit. Hans Geerlings heeft de krassen in
zijn nek staan. De tweede helft moet dan nog beginnen.
Die wordt zowaar nog enerverender dan de eerste helft, waarin al zo
veel gebeurde. AFC loopt uit naar een rooskleurige 1-3 voorsprong
als Zaoudi een prachtige aanval succesvol afrond. Maar Türkiyem
komt sterk terug, zelfs met een man minder. Opnieuw Kahraman
zorgt voor de aansluitingstreffer, en niet veel later ook voor de
gelijkmaker, 3-3. Een fikse dreun waar AFC onder lijkt te bezwijken
maar de uitblinkende Edwin van Holten houdt zijn team in die fase
overeind. AFC buigt maar barst niet.
....Dan gaat Erwin Smit mee naar voren voor een vrije trap vanaf de
linkerkant. Peter de Waal brengt de bal strak en laag voor de goal,
waar niemand alert genoeg reageert, behalve Smit. Snel en behendig
prikt hij de bal in het net. Het staat 3-4!! Achter de goal volgt een
ontlading van vreugde bij de meelevende AFC supporters. Ook voor
hen is het een meeslepende voetbal middag. De spelers gaan uit hun
dak. En Smit? "Ja ik zag iedereen helemaal vrolijk op mij af
stormen, maar omdat ik nooit scoorde had ik geen idee hoe ik moest
juichen. Laat ik dan maar normaal doen, dacht ik"
Het blijkt de mokerslag te zijn voor Türkiyem. Uiteindelijk wordt het
nog 3-5 door het tweede doelpunt van de Bruijn en de Periodetitel is
een feit. Deze goal zou Smit's enige worden in 173 wedstrijden voor
AFC 1, maar dan wel meteen een superbelangrijke. Terug bij AFC
wordt hij met applaus ontvangen in het clubhuis. Een oprecht en
terecht blijk van waardering van medespelers en fans.
AFC blijft dat jaar vervolgens 16 wedstrijden ongeslagen.
De winst tegen Türkiyemspor heeft veel vertrouwen gegeven.
De 'Reds' worden tot ieders intense vreugde Kampioen van de le
Klasse. In de Kampioenswedstrijd, thuis tegen Z.A.P (Zwaluwen
Anna Paulowna) wordt het 6-1. De terugkeer naar de Hoofdklasse is
een feit, mede door het cruciale doelpunt van Erwin Smit. "Een doel
punt gemaakt door een speler die hier in de F-jes begonnen is, dat
maakt het extra speciaal", voegt Barry er aan toe.
Is deze goal dan ook direct Smit's mooiste moment in al die jaren
AFC 1: "Ja dat was bijzonder. En wat ik mij ook nog goed herinner
was de oefenwedstrijd tegen FC Barcelona in 1998. Ik kreeg de
opdracht om te proberen Jari Litmanen te bewaken, maar zelfs bij een
comer raakte ik hem kwijt, haha. Ook dat zal ik niet snel vergeten".
Als we het gesprek afronden zegt Erwin: "Maak je het stuk niet te
lang? Ik heb er maar 1 gemaakt hé...." Het is Smit ten voeten uit. Een
oer AFC-er en altijd nuchter. In het kampioensjaar wordt hij boven
dien verkozen tot speler van het jaar. Een soort oeuvre prijs.
Bijna was het allemaal niet zo ver gekomen. Ooit werd Smit, na een
moeilijke periode waarin hij tijdelijk op de reservebank belandde,
verleid om AFC te verlaten. Ton Ojers vroeg hem destijds voor aarts
rivaal DCG te komen voetballen. "Ik was al zover dat ik er om ging
tossen. Kop was vertrekken, en munt was blijven. Ik gooide kop".
En toen? "Toen heb ik nog een keer gegooid
Met dank aan de Archiefcommissie en een mooi plakboek van
Ger Smit.
Bobby Gehring
Op 24 April 1982 won AFC Pupillen E-l o.l.v.
trainer Ton Ojers en leider Henk Bijlsma de presti
gieuze van Wagtendonk Beker, die werd uitgereikt
door niemand minder dan Johan Cruijff.
Zittend o.a. Nils Adriaans (2e van links), Ronald
van de Meent (3e van links) en Arjan Coorengel
(4e van links). Staand o.a. Peter van den Dungen
(2e van links), Robbie Slager (3e van links), Erwin
Smit (5e van links) en David Bijlsma (geheel
rechts). Achter v.n.l.r. Henk Bijlsma, Johan Cruijff
en Ton Ojers.
