DvM Medische commissie "De tweede helft!" 15 februari 2012 90e jaargang nr. 7 (4/3) - Jan Otsen (6/3) - Lid van Verdienste Roy van Dijk (7/3) - Leo Hertz (8/3) - Dirk Jan Verhaal (9/3) - Michiel Roedema (14/3) - Piet Ouderland (17/3 - 79 jaar jong) - Marcel de Wijs (17/3). Aan al deze jarigen onze welgemeende felicitaties. Johan de Bie door Laurens Samsom Het Nederlandse sporthoogtepunt vond afgelopen maand plaats in Groningen. Nee het gaat niet over schaatsen, gewoon over voetbal. Of liever gezegd over één specifieke voetballer, nummer 27 van Heracles Almelo. Vier jaar geleden zag ik hem voor het eerst. De locatie: het tweede kunstgrasveld van AFC. Hij was verreweg de kleinste speler van het veld, met een gouden linker voetje en een bleek gezicht. Een manne tje dat niet al te veel mee verdedigde, de vrije trappen opeiste en vooral razendsnel was. Resultaat van die wedstrijd: twee goals en een assist. "Prima wedstrijd, maar je kan beter", probeerde ik hem te prikkelen toen hij met de andere spelers van de Al na de wedstrijd het veld afliep. Het verhulde compliment werd begrepen. "Ik moet beter", reageerde hij. "Trouwens, ik ben Daryl, ik heb je wel eens eerder gezien maar ik stel me toch maar even voor." Het jaar erop zat hij bij de selectie van het eerste. Natuurlijk, hij viel op door zijn snelheid en goede trap, toch speelde hij de eerste seizoe nen niet veel. Daryltje - zoals hij al snel gekoosnaamd werd - had namelijk ook wat zwakke plekken: hij was vederlicht, blessuregevoe- lig en het vele roken kwam zijn conditie niet ten goede. In het kampioensjaar, twee seizoenen geleden, had Daryl een moeilij ke rol. Het team stond als een huis, Daryl werd ingezet als kanon voor het laatste halfuur. En met resultaat op, maar hij wilde meer. Kon hij doorgroeien naar een basiskracht? Hij zou "net te kort komen", meenden veel kenners in het clubhuis. Zelf had ik ook mijn bedenkingen, tot augustus 2010. Toen, aan de start van het nieuwe seizoen, had Daryl plots het belangrijkste wapen gevonden voor elke strijd: vastberadenheid. Talent had hij genoeg, maar de vastberadenheid gaf het laatste zetje. In de sportschool ont wikkelde hij zijn lichaam tot een klein tankje, de sigaretten werden de deur uitgezet en zijn drive tijdens trainingen en wedstrijden was inspirerend. Zijn eerste seizoenshelft was sensationeel goed. Hij was niet meer weg te denken uit de basis. En dus was het niet langer de vraag of Daryl wel goed genoeg was voor AFC1, maar of hij niet tè goed was voor ons Eerste. De super scouting van Heracles Almelo maakte van het buitenkansje Van Mieghem gebruik. De Eredivisieclub die floreert dankzij slimme aankopen, bood de linksbuiten van AFC een stage aan voor een week. En daarna nog een week. En daarna een contract. Voor twee jaar. Van talentvol jongetje naar volwassen voetballer. Het eerste halfjaar zou Daryl krijgen om te wennen aan het niveau, daarna was het aan hem om te kijken of hij een plekje kon veroveren. "Train lekker en voel me fit", vertelde hij me begin augustus. De wedstrijden bij de beloftes gingen over het algemeen goed. Maar zou hij de stap naar de Eredivisie kunnen zetten? Uit bij PSV zat hij op de bank, maar viel niet in. En toen kwam zon dag 22 januari 2012, de 77e minuut. In het hoge noorden ging het reservebord omhoog: nummer 27 kwam in het veld voor het laatste kwartier. Daryl van Mieghem viel in, sinds zijn zesde jaar AFC-er, was officieel Eredivisiespeler. Dat de wedstrijd verloren ging, deed er helemaal niet toe. Hij stond daar, sterk en stevig. Ooit keert hij terug bij AFC en dan kan hij zijn ploeggenoten vertel len over zijn jaren als prof. Het winnen van de landstitel, de Europa cup of de Wereldbeker. Chapeau. Naschrift redactie: Laurens Samsom heeft een eigen website, nl. www.lausam.nl Hier kan men o.a. de artikelen lezen die Laurens voor de dagbladen Trouw en De Standaard (België) geschreven heeft. Ook A.F.C. heeft in 2012 inmiddels weer afgetrapt voor de tweede ronde. Wel veel gras op de velden, maar door overmatige neerslag of sneeuw en de nog aanwezige vorst een veel te harde ondergrond. Dus kans op blessureleed. Onze eigen Johan Cruyff gaf onlangs aan, voorstander te zijn van het afschaffen van de winterstop. En waarom? Op de met door "zon-overgoten-palmeilanden" wordt getraind en gespeeld op kunstgras of nog sterker op hardcourt. Spieren wennen daaraan en bij terugkomst op onze vertrouwde grasmat kun je wach ten op functie- dus vormverlies. Relatief nog kortgeleden, in de vorige eeuw, werd op school de gym nastiekles altijd begonnen met 10 rondjes hard hollen. Daarna met zijn vieren over het midden, armen in slaghouding voor de borst en maar naar voren en achter veren. Er werd geen gewricht overgesla gen. Echter de gewrichten en omringende kapsels werden er ook zeker niet leniger door. Latere inzichten in de fysiologie bewezen dat, maar wisten we toen veel! Tegenwoordig wordt als voorbereiding gezamenlijk gerekt met 12 tellen aanhouden in de bijna eindstand van het gewricht. Hierdoor wordt in de meest belangrijke spiergroepen de zg. spier-intrinsieke doorbloeding verbeterd, waardoor kracht, explosiviteit en coördinatie beter kan worden aangesproken. Hoewel meest recente ontwikkelin gen meer duidelijkheid verschaft of rekken op welke manier dan ook echt wel zinnig is, zien wij bij A.F.C. de rekking oefeningen nog altijd als belangrijk onderdeel van de totale warming-up. Maar ook als voorbereiding bij alle training en wedstrijden. De spiervezel is in feite het enige rekbare instrument van ons bewegingsapparaat wat in het verlengde een aanhechting vind via de eindpezen en het been- vlies(periost) van onze botten. Door goed uitgevoerde rekking vergroot je de lenigheid rondom de gewrichten, de bloedcirculatie is op peil en het voelt prettig aan, laat nu de tegenstander maar komen! Echter er zijn ook spelers met zeer dikke en vaak stevig of hard aanvoelend beenmusculatuur. Het zou onzinnig zijn dit zodanig te gaan rekken, daar waar het bij die betref fende speler juist een functie heeft. Zo is bijvoorbeeld de spierop- bouw van een getalenteerde en bewegelijke voorhoedespeler vaak anders ontwikkeld dan die van een robuuste fullback. Dus A.F.C.ers: Eerst inlopen, gecombineerd met coördinatieoefeningen en stret ching. Vervolgens oefeningen met de bal, in alle spelfacetten verdeeld over de drie linies. Werk dan toe naar een maximale belasting met sprints van 20/30 en 40 meter. Voorts is er nog tijd om specifiek per positie te werken, bijvoor beeld inspelen en afronden op de goal. De cooling down is na de wedstrijd onontbeerlijk. Dus uitlopen en wat rustige rekking toepassen met als doel de spieren te ontspannen en de bloedcirculatie weer te normaliseren. Let op: onze topsport verzorger Co Groszenipper adviseert standaard je rekkingsoefeningen onder de douche te doen. En daar valt veel voor te zeggen. Logisch dat bij A.F.C. het blessureleed bij onze Se lecties, in tegenstelling tot onze groet broer Ajax, minimaal is. Dat komt gewoon door de deskundigheid van onze trainers!

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2012 | | pagina 15