ftf 'al
Bea's bezoekje
W3M
B
Van 6 t/m 9 januari jl. verbleef onze A-selectie in Barcelona voor
de jaarlijkse trainingsstage. Op onze website, alsmede in deze uitgave
van ons clubblad de Schakel kunt u kennis nemen van een verslag en
foto's van le elftalspeler Duncan van Moll.
Ook de selectie van het 2e elftal had afgelopen weekend een trai
ningsstage onder leiding van trainer Wessel Colijn en assistent Said
Moumane. AFC wenst dit team veel succes. Een verslag van dit
weekend kunt u lezen elders in deze Schakel alsmede op onze web
site.
Maar ook het 3e elftal bracht een trainingsweekend door. De be
stemming was Eindhoven. Een uitgebreid verslag hiervan vindt u op
onze website.
Zaterdag 14 januari jl. werd er voor circa 350 spelers van de
Champions League, World Cup, E en Pupillen weer een grandioze
happening gehouden bij Amstelborgh/Borchland. Voor foto's en
een verslag verwijs ik u naar de website.. Namens de AFC weer onze
complimenten aan de jeugdcommissie en de 40 vrijwilligers op deze
zeer geslaagde dag.
Ons Lid van Verdienste en AFC-Ridder Hans de Wijs Sr. heeft
aan het begin van het nieuwe jaar een knieoperatie ondergaan. Inmid
dels is hij weer thuis om te revalideren. Telefonisch had ik weer
contact. Namens de AFC wensen wij hem een spoedig herstel.
Ook ons lid Eran Hausel met zijn bedrijf Heeren Makelaars BV -
AFC-vriendelijk) en recent benoemd als lid van de nieuwe Commer
ciële Commissie heeft recent een operatie aan de knie ondergaan.
Ook hem wensen wij namens onze club een spoedig herstel.
Zilveren Ploeger en lid van de Archiefcommissie Wim Ringe was
zo ongelukkig om tijdens de wintersportvakantie bij het skiën te
vallen en zijn linkerarm te breken. Inmiddels zit zijn arm in het gips.
Namens de AFC wensen wij hem een spoedig herstel.
Bij de bekerwedstrijd van ons 1° elftal afgelopen zondag tegen Blauw
Wit/Amsterdam ontmoette ik presentator Klaas Jan Bos, die voor
RTV Noord-Holland een televisieverslag verzorgde van deze be
kerwedstrijd. Hij vertelde mij, dat hij tijdens zijn studententijd voet
balde bij the Knickerbockers en dat hij toen voorzitter was van de
Fanclub van ons lid en destijds voetbalcommentator Hugo Walker.
Het leek mij aardig u dit te melden.
In de PS-bijlage van Het Parool d.d. 17 december jl. was een foto
opgenomen met als titel Zaterdagochtend 10.28 uur. Op deze foto
staat de familie Montsma afgebeeld met zoon Lewis van 13 jaar die
bij onze club in de jeugd speelt. Vader Jelle gaat met zoon Matsen
van 5 jaar altijd mee en deze zoon wil in de toekomst ook gaarne bij
AFC komen spelen.
Als nieuw lid gaat bij ons trainen Senna Disselkoen, zoon van Liset-
te Disselkoen, kleinzoon van ons een aantal jaren geleden overleden
oud-eerste elftalspeler Tonny Disselkoen en kleinzoon van Dik
Disselkoen, de in de vorige eeuw een van de beste voetballers in ons
le elftal was. U ziet weer beste lezers, dat naar mening onze AFC een
familieclub is.
Ook deze keer moet ik mijn column weer besluiten met verdrietig
nieuws. Op 28 december jl. overleed Truus Akkerman, echtgenote
van ons Erelid en oud-voorzitter Rein. Elders in deze Schakel leest
u een in memoriam naar aanleiding van het overlijden van Truus.
Tevens bereikte mij het bericht van het overlijden van ons onder
steunend lid (en dat sedert 1 september 1969) Hans Bergsma. Tot
zijn verhuizing naar Terschelling was hij een trouw bezoeker van de
thuiswedstrijden van ons le elftal. Namens de AFC betuigen wij onze
oprechte deelneming aan de naaste familie.
En dan nu de verjaardagen van de leden van de Zilveren Ploeg.
Robert Gehring (19/1) - Lid van Verdienste en Nobelprijswinnaar
Henk Bijlsma (19/1) -Theo Husers (21/1) - Roger Ritz (24/1) - Nico
Cohen (24/1) - Willem Bronwasser (25/1) - Tonny van Leeuwen
(28/1) - Meindert Huisman (12/2) - Max Flam (16/2). Aan al deze
jarigen onze welgemeende felicitaties.
Johan de Bie
18 januari 2012 90e jaargang nr. 6
door Laurens Samsom
■jm gp
Het ging precies zoals dat gaat in dromen: bijna alles is normaal, op
een paar dingen na. Ik stapte gewoon in de auto en reed naar het
vliegveld van Tel Aviv. Ik had haast en dus gaf ik extra gas bij stop
lichten die op oranje sprongen (sommige waren eigenlijk al lichtrood)
en op de snelweg nam ik de vluchtstrook, vanwege de file. Wel straf
baar, maar tot zover had het nog gekund. Wat niet had gekund: Ko
ningin Beatrix had me net gesmst dat ze over tien minuten op het
vliegveld stond en dus reed ik - in z'n achteruit - met 250 kilometer
per uur naar de luchthaven.
Ik was precies op tijd en zag Beatrix door de schuifdeuren naar
buiten komen. Ze was losjes gekleed: afgeknipte spijkerbroek, rug
zakje, Ray-Ban zonnebril. Ik kreeg drie zoenen bij het instappen,
maar toen ik wilde wegrijden zei ze: "Hoho". Alexander en Maxima
moesten ook mee. Ze hadden allemaal ook nog drie koffers bij zich
en hoewel ik in een Smart reed, paste het makkelijk. Soms zijn dro
men heel praktisch.
'Ik had een opschrijfboekje moeten meenemen', dacht ik. 'Of op z'n
minst mijn bandrecorder.' Dit was gegarandeerd voorpaginanieuws.
Maar ik was uitgedost in het Nederlands Elftal voetbaltenue van 1974
en had verder niets op zak, ik moest maar zoveel mogelijk proberen te
onthouden.
"Ministeriële verantwoordelijkheid mijn reet", begon Beatrix plotse
ling. "Als ik vergeet door te trekken dan is Mark Rutte daar toch ook
niet verantwoordelijk voor." Ik schrok een beetje van haar toon, maar
zo sprak de Koningin blijkbaar buiten diensturen.
"Luister Alex", zei ze via de achteruitkijkspiegel. "Een paar weken
geleden overtuigde je me nog dat ik in mijn nieuwjaarstoespraak niet
weer op de xenofobe teentjes van Geert moest gaan staan en wat krijg
ik in ruil voor mijn gelul over duurzaamheid? Gezeik over een fuc
king hoofddoekje. Wat een oetlul. Ik ga toch ook niet in bikini een
kerk in?!"
'Waarom zo schelden, Majesteit', wilde ik nog zeggen. Maar mijn
aandacht werd getrokken door de andere auto's op de weg. Die waren
veranderd in kleine cruisescheepjes met de naam Costa Concordia en
een voor een reden ze de vangrail in. Beatrix had er geen oog voor en
zette haar verhaal voort. "Luister jongen", inmiddels zat ze achterste
voren op de bijrijderszetel en had ze Prins Willem Alexander bij de
kraag gegrepen. "Je mag je deze zomer in Londen nog een keer als
halve gare gedragen en je vergapen aan die hockey dames, maar
daarna is het basta. Dan is het jouw beurt om het land te leiden en
trek ik me terug in mijn moskee in Abu Dhabi. Leg dat maar eens uit
aan die trutten in Den Haag." Bij het noemen van de hockeydames,
wendde Maxima haar gezicht af en de sfeer werd wat grimmig in de
auto.
Gelukkig waren we net bij mijn huis aangekomen. Ik excuseerde me
om zogenaamd naar het toilet te gaan. In werkelijkheid belde ik snel
naar de krantenredactie in Nederland: "Ik heb de Koningin te gast, zal
ik vragen of ik haar kan interviewen?" Vroeg ik enthousiast. "Ben je
helemaal besodemietert", tetterde de chef in mijn oor. "Je belt midden
in de Voice of Holland! Je bent ontslagen." En de hoom werd op de
haak gesmeten.
Er zat niets anders op dan te gaan slapen. "Ik heb niet genoeg bedden
voor jullie allemaal", verontschuldigde ik me. "Ik weet wel een hotel
in de buurt." "Nee, nee. Geen hotel", zei Bea resoluut. "We moeten
bezuinigen. We kruipen gewoon bij jou in bed." Het klonk eigenlijk
wel logisch en dus leende ik de Koninklijke familie wat pyjama's en
schoof ik helemaal naar de rand van mijn twijfelaar. "Truste onderda
nen", zei de Koningin voordat ze het licht uitdeed. "En niet raar gaan
dromen hé."
6
