AFC-i
JAAR
D'NER 2012
DAN/FR
De ArenA van Jeruzalem
'Twee voor Twaalf
VJL
L,A'i (Lu
14 december 2011 906 jaargang nr. 5
AFC is een voetbalclub met een lange geschiedenis (opgericht in
1895) en rijke tradities. Zo is er van oudsher ieder jaar een herendiner
op de oprichtingsdatum 18 januari.
Begin 2012 is het weer zover: AFC viert dan alweer de 117e verjaar
dag van de club. En vanaf 1974 is die avond ook voor het traditionele
AFC Damesj aardiner. Opgericht door dames die vinden dat wij moe
ders, vrouwen en vriendinnen genoeg energie in de club steken
om een feest te verdienen!
Het feest zal dit jaar op woensdag 18 januari 2012 plaatsvinden in
het Amsterdamse Hilton Hotel aan de Apollolaan 138. We proosten
om 18.30 uur in de lobby van het Hilton; het diner zal aansluitend om
20.00 uur aanvangen. Er is een DJ en we hebben een spetterend op
treden van een artiest. Op de avond zelf organiseren we een loterij
voor het KiKa Fonds. De lootjes kosten 1,- per stuk. Er zijn fantas
tische prijzen te winnen!
Voor alle AFC-dames, kom samen met de moeders of vriendinnen
met wie je altijd langs de lijn staat en vorm een tafel! (8-10 perso
nen). Het thema voor dit jaar is 'Bij ons in de Jordaan'. De leukste
'Jordaan'-outfit of grappigste vondst kan rekenen op een mooie atten
tie en op een groot applaus!
De kosten voor dit alles, een viergangendiner inclusief een welkomst
drankje en een fles parfum, zijn 65,- per persoon. De organiserende
dames, Cilia, Paula, Annette of Cecile willen je graag meer vertellen
over de organisatie en hoe je je ook als groep kunt aanmelden voor
een tafel; je kunt ons hierover bellen of e-mailen.
We kijken er naar uit om je woensdag 18 januari 2012 te mogen
begroeten!
Met hartelijke groet,
Cilia Bruin, 06 - 06 242 260 22
Paula de Jonge, 06 - 532 697 19
Annette Kouwenhoven, 06 - 212 353 20
Cecile Smits van Oyen, 06 - 222 435 43
e-mail: afcdamesi aardiner@;gmailcom
Mede mogelijk gemaakt door AFC,
ABN Amro, Gassan Diamonds, lei
Paris, Troostwijk, Scapa en Sisera
door Laurens Samsom
"Daar ga ik even geen aandacht aan besteden", dacht ik de laatste
weken geregeld als een Nederlandse nieuwswebsite weer groot uit
pakte over de aanhoudende Ajax-klucht. Even geen verbolgen com
missarissen, geen ontevreden clubiconen, geen gepasseerde promi
nenten en geen beledigde oud-spelers. Althans, dat dacht ik.
Het begon nog goed: Jeruzalem, stralende zon - ook in december -, de
Heilige Grafkerk. Mijlen verwijderd van het gekissebis in Amsterdam
Zuid-Oost. Ik was bezig met de voorbereiding voor een kort filmpje
over deze Heilige Grafkerk en niets deed me ook maar een seconde
denken aan de kakelende Ajacieden. Totdat ik in gesprek raakte met
een van de pastoren.
De Heilige Grafkerk is een van de belangrijkste locaties voor Christe
nen. Volgens de overlevering zou Christus daar gekruisigd en begra
ven zijn. Dat was toen, 2000 jaar geleden, nog onbebouwd gebied.
Maar de stad is intussen gegroeid en dus ligt de kerk tegenwoordig
middenin het centrum, ingeklemd tussen woonhuizen, winkeltjes en
andere heiligdommen. Het geeft een knusse, beetje Olympisch Stadi-
on-achtige sfeer: oud maar daardoor wel rijk aan historie.
De Armeense pastoor die ik sprak, had het over de liefde en verzoe
ning die Christus predikte. Een mooi verhaal, maar toen hij over de
huidige situatie in zijn kerk begon, bleek van deze gedachten in de
praktijk weinig terecht te komen. Hij vertelde dat de kerk wordt
opgeëist door verschillende Christelijke stromingen, zoals de Grieks-
Orthodoxen, Armeniërs, Kopten en Katholieken. De leden van elke
afzonderlijke groep zijn volgens zichzelf net even belangrijker en
waardiger dan hun collega-Christenen. Vaak heeft deze rechtvaardi
ging iets te maken met in het verleden behaalde resultaten. Met als
gevolg dat iedereen de dienst wil uitmaken en er dus een grote chaos
ontstaat waar ordinaire scheldpartijen niet van de lucht zijn.
Hoe langer de pastoor sprak, hoe meer de Heilige Grafkerk achter
hem in de Amsterdam ArenA begon te veranderen. Een groep goden
zonen die zeggen dat ze dezelfde vereniging aanhangen, allemaal met
enigszins afwijkende ideeën op de proppen komen en te halsstarrig
zijn om compromissen te sluiten. Natuurlijk, er zijn ook verschillen:
in de Heilige Grafkerk gaat het bijvoorbeeld om de erfenis van ene JC
en in Amsterdam doet JC zelf vrolijk mee in het hele gedoe. Maar de
vergelijking had zich meester gemaakt van mijn brein en die kreeg ik
er niet meer uit.
De bezoekers veranderden in mijn gedachte in supporters. Sommigen
uitgedost in de kleding van de club - pardon: kerkgenootschap - en
met attributen in de hand of om de nek. Geduldig wachtten ze in de rij
om vervolgens te knielen voor de belangrijkste plaats. De meeste
toeristische bezoekers die niet een werkelijke band hebben met de
vereniging, komen al snel weer naar buiten, want zoveel bijzonders is
er niet te zien voor een leek. "Het valt me eigenlijk wel een beetje
tegen", hoor ik een Engelse bezoeker bij het verlaten van de kerk
zeggen. Hij heeft nog net geen biertje in de hand, anders was de
parallel met het Ajax-stadion compleet.
Na het interview met de pater overwoog ik hem te vragen of hij zelf
wel eens een balletje heeft getrapt. Maar hij pakt zijn spullen al om te
gaan: "Sorry", verontschuldigt hij zich. "Ik moet nu echt weer ver
der." Hij heeft een afspraak met wat andere paters, legt hij uit. Een
poging om de partijen dichter bij elkaar te brengen, zodat er eindelijk
weer eens over de toekomst van de kerk kan worden gepraat in plaats
van het onderlinge gekibbel. Waar had ik dat eerder gehoord? "Groe
ten aan Johan", fluister ik hem na, maar hij is al te ver om dat nog te
verstaan.
Op 26 november kwam het genootschap 'Twee voor Twaalf' in res
taurant LounZ in Amstelveen bijeen voor hun jaarlijks diner. Daar
sprak Hans de Wijs sr. de navolgende speech uit.
"Terug naar...(Sch)af,
In 1895 is het allemaal begonnen als een nietig clubje in onze goede
Amstelstad. Een paar vriendjes die zo rond de Koninginneweg woon
den, wilden iets voor henzelf doen, wat rommelen met een bal, maar
dan wel in clubverband. En de naam die zij daar dan aan gaven werd
Amsterdamsche Football Clubons A.F.C.!
Tijdens het Jaardiner anno 1981 (nu 30 jaar geleden, ziedaar mijn
verhaal), met 122 man in feestpak en 92 dames elders die avond,
dacht ik: 'konden die kereltjes van toen nog maar eens even om de
hoek kijken, hadden zij het allemaal wel zo bedoeld toentertijd'?
Schaf Schepens, Jac Ooy, Jan Hylkema en Heintje Bras. Ze moesten
het nog eens kunnen zien, want wat zijn we inmiddels groot gewor
den en wat hebben we nu veel.
12
