In Memoriam
In Memoriam Chris Schroder
9 november 2011 90e jaargang nr. 4
Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op
24 oktober 2011 op de leeftijd van 77 jaar van de heer
Chris Schroder
Erelid en AFC-Ridder, alsmede lid van de Zilveren Ploeg.
Namens de AFC betuigen wij onze oprechte deelneming aan
de naaste familie.
Machiel van der Woude - voorzitter
Ronald Koster - secretaris
Op 31 oktober jl. heeft de AFC in het Crematorium van Bouwens in
de Kwakel afscheid genomen van ons Erelid Chris Schroder. Naast de
familie sprak ons lid Jan van Galen namens de Sociëteit Olympisch
Stadion en AFC voorzitter Machiel van der Woude namens onze
vereniging.
Onderstaand de toespraak van Machiel bij het overlijden van Chris
Schroder, uitgesproken bij de crematieplechtigheid.
Beste Frank, Rob, Frederieke, Inge en kleinkinderen,
Op 2 september ontvingen wij het bericht dat Chris Schroder was
gevallen voor de kleedkamerruimte van AFC, met een koffer in zijn
hand, en in die koffer natuurlijk alle statistische gegevens van zijn
club.
Een paar uur later was ik in de VU en Chris lag er, gegeven zijn
ernstige heupblessure, redelijk bij. 'Als ik niet beweeg gaat het wel'
zei hij met een glimlach en ik wenste hem een snel herstel toe.
Het is tot ons aller verdriet heel anders gelopen. Hoewel wij goed op
de hoogte waren van het ziekteverloop kwam het bericht van Chris'
overlijden op 24 oktober toch nog onverwacht en keihard bij ons aan.
Chris is immers niet weg te denken uit AFC.
Tot op 2 september was hij vrijwel iedere dag intensief in de weer op
en voor onze club, en dat gedurende vele jaren, met grote toewijding,
in een eigen, hem kenmerkende stijl, met ironie en humor.
Gisteren bij de wedstrijd van het eerste elftal tegen VVSB, en eerder
bij wedstrijden van onze andere teams stonden wij vooraf één minuut
stil ter nagedachtenis aan een AFC'er in hart en nieren.
Vandaag doen wij dat samen, met Chris zijn familie en zijn vele
vrienden uit de sport en daarbuiten. Chris werd in 1951 op zijn 17e lid
van AFC en speelde o.a. enkele seizoenen in het tweede elftal.
Eén keer kwam hij uit voor het eerste tijdens het fameuze AROL-
toemooi. Wat betreft zijn prestaties op het veld is zijn bijdrage als
grensrechter opmerkelijk. Maar liefst 150 keer hanteerde hij de vlag
bij het eerste elftal, bij competitie- én oefenwedstrijden. Een van die
oefenwedstrijden staat mij nog heel goed bij. Het was nog niet zo
lang geleden op het kunstgras van DCG, 10 graden onder nul, gevoel
stemperatuur 10 graden lager, en wij vroegen ons af wie er zo gek
was om bij deze extreme vorst te vlaggen. Dat was dus Chris!
Een andere wedstrijd die ik mij herinner was die van de Junioren A 1
in Leeuwarden, tegen Cambuur, beslissend voor de vraag wie er zou
degraderen naar de Tweede Divisie.
'896
Vlak voor tijd maakte Cambuur de beslissende goal, uit een mooie
voorzet, een zo op het oog onberispelijk doelpunt. Heel Leeuwarden
juichte, maar Chris hield zijn vlag stijf omhoog. De voorzet kwam
volgens hem van achter de achterlijn. De scheidsrechter liet zich door
Chris overtuigen, onze A 1 junioren bleven in de eerste divisie en het
is een wonder dat Chris zonder kleerscheuren uit Leeuwarden is
gekomen.
Chris werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw, zó lang geleden,
jeugdleider, en over een periode van niet minder dan 56 jaar heeft hij
tal van functies bekleed, zoals secretaris van de Jeugdcommissie, de
totocommissie, de technische adviescommissie, maar ook persvoor
lichter van de club en redacteur van het weekbulletin. Hij hield zicht
baar van het secretariële werk en nam als één van de heel weinigen
goede nota van de saaie mededelingen van de KNVB over de opzet
en het verloop van de competitie, de promotie- en degradatieregelin
gen. AFC voer daar zeer wel bij.
Dat geldt nog veel meer als Chris zich op de statistiek stort. Als club
statisticus houdt hij van het eerste alles bij wat je kunt bedenken en
houdt van alle, inmiddels 117 teams, de standen bij. De hoeveelheid
werk die dit gedurende 47 jaar heeft meegebracht is echt onvoorstel
baar, en alleen mogelijk omdat hij zich met echtgenote Hennie en
zonen Frank en Rob gesteund weet door een echt AFC-gezin. Dit
monniken werk moet ook dankbaar zijn geweest voor Chris.
In de met standen volgeplakte gang van ons clubhuis hebben heel wat
spelers stilgestaan om de plaats van hun team op de ranglijst te bestu
deren. Op de website leidde deze enigszins uit de hand gelopen hobby
tot de rubriek "Chris statistiek". Als eerbetoon aan Chris heeft het
bestuur besloten "Chris statistiek" onder zijn naam voort te zetten.
Chris hield niet alleen de statistiek bij van het eerste, hij was als het
enigszins mogelijk was altijd bij de wedstrijden van ons vlaggenschip
en de trips naar o.a. Maastricht en de Canarische eilanden aanwezig.
Twee gouden kampioensballen onderstrepen zijn verbondenheid met
het eerste elftal. Opvallend is de vriendschappelijke band die Chris
met de spelers onderhield. Van een leeftijdsbarrière was geen sprake.
De warme vriendschap met eerste elftalspelers als Dennis Purperhart
en Ulli Landvreugd zijn voorbeelden hiervan. Maar ook de door hem
gedoneerde beker voor de topscorer van AFC, die hij met veel plezier
onlangs uitreikte aan Sjoerd Jens, en de diploma's voor de spelers
wanneer zij 100 wedstrijden voor AFC 1 hadden gespeeld.
Al met al heel veel verdiensten voor de club waar Chris oprecht veel
van hield en die hij voorzag van niet aflatende, maar ongetwijfeld
opbouwend bedoelde kritiek. De prijzen bleven dan ook niet uit. In
1970 ontving Chris de Nobelprijs, in 1981 wordt hij Lid van Verdien
ste en in 2005 bij het 110-jarig bestaan van AFC volgt de benoeming
tot Erelid. Over deze laatste prijs merkte hij op dat ieder bestuur wel
eens een foutje maakt. Maar wat was hij er blij mee.
Heel erg vond Chris het dan ook dat zijn innig geliefde Hennie, in
2001 overleden, dat niet heeft mee kunnen maken. Voetbal vormde na
Hennie's overlijden een belangrijke troost voor Chris om het grote
verdriet te werken. Een situatie waar zijn zoons Frank en Rob, waar
hij zo apetrots op was, een onmisbare rol bij hebben gespeeld.
AFC zal Chris Schroder in ere gedenken.
Frank, Rob, Frederieke, Inge en de kinderen wensen wij alle sterkte
toe.
Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op
19 augustus 2011 op de leeftijd van 69 jaar van de heer
Jan Hulscher
ondersteunend lid van onze vereniging.
Namens de AFC betuigen wij onze oprechte deelneming aan de
naaste familie.
Machiel van der Woude - voorzitter
Ronald Koster - secretaris
