Medische commissie
Q^c)
KJ
Spierblessures, onderdeel van het spel?
NJT
bakken bestuurlid moest ik vele malen horen: "Jij bent toch maar een
bofkont, zo snel al, dit mee te mogen maken". Met gemengde gevoe
lens, ik beken het, keek ik met jaloerse blikken naar mijn vriendjes,
die op een andere manier aan het feesten waren. De fles champagne
heb ik nog altijd ongeopend als herinnering. In die periode speelde ik
in het 1 met o.a. Henk v.d. Bergh, Rein Akkerman, Henk Kappel,
Paul Meijer en Henne Boskamp en kom zodoende op de roemruchte
reis naar St. Brieux, een geweldig evenement, waarover al veel is
verteld, in één woord, fantastisch. Vervolgens doodmoe na de huisreis
nog het AROL toernooi winnen, super
Toen ik voor het 2e secretariaat gevraagd werd, heb ik wel medege
deeld bezig te zijn met het solliciteren voor een andere job, hetgeen
na 1 14 jaar een feit werd. Dit hield in, dat ik veel op reis moest en al
het werk voor AFC niet meer kon doen. Dit betekende het einde van
mijn bestuursfunctie. Helaas het was een mooie tijd met vele hoogte
punten.
De bestuursvergaderingen boven Schiller op het Rembrandtsplein
blijven altijd in mijn gedachten. Eveneens kwam er een einde aan
mijn optreden in het lste elftal, ik kon niet alle trainingen meer bezoe
ken, daar baalde ik zwaar van. In die periode kreeg ik ook een ernsti
ge knieblessure, die later, zo bleek, mijn sporten voor altijd zou ver
zieken. Via het 2e elftal o.a. met Jan Steensma .Hubert Briedé en later
in het 4e met o.a. Chris Schroder, uiteindelijk naar het roemruchte
13c. Alle spelers droegen (verboden) het rugnummer 13, hetgeen vaak
tot kolderieke toestanden leidde. Bij een corner van de tegenpartij
"hé, dek jij even die nummer 13".
Kick Sierhuis en ik deden de huisbezoeken als Ballotagecommissie.
Het waren vaak bijzondere bezoeken. De droge humor van mijn
collega Kick was heerlijk, toen was er nog geen damesvoetbal. An
ders hadden wij direct een aantal dames lid kunnen maken, uiteraard
na uiterst serieuze selectie. Een aantal jaren later heb ik samen met
mijn vriend Johan de Bie (wat heeft die man niet gedaan en nog)
de ballotagecommissie vertegenwoordigd.
Ook zomer's kwam ik op de Zuidelijke Wandelweg als lid van ACC
om te trainen op het 2C veld met o.a. de kooi voor het bowlen en
batten. De verhuizing van de club van de Zuidelijke Wandelweg naar
De Boelelaan. Het geweldige slot feest! Ook nu weer vele herinnerin
gen het heerlijke clubhuis met uitbater van der Pijl. De goed
bezette ronde tafel, dagelijks tijdens het aperitief, vele mooie jaren.
Indrukken die voor onwisbare herinneringen zorgen.
Gedurende een aantal Kerst Oud en Nieuwjaarsdagen had ik het
bijzonder zwaar vanwege het instuderen van de liedjes en teksten
voor Het Optreden op Nieuwjaarsdag, te weten Pieternel Thomas-
vaer - Ems a Cohen ondergetekende. Onder de begenadigde en
kwalitatief hoogstaande coaching van Pirn Adriaansz Bob Wilde-
boer vonden er de laatste dagen van het jaar de repetities plaats. Het
beheerste onze feestdagen, echter ondanks de zenuwen, hou ik ook
daaraan een fijn en warm gevoel.
Op verzoek van het Bestuur werd ik voorzitter van de Veteranen-
commissie om het imago van de Veteranen wat op te krikken. Met de
overige commissieleden zorgden wij in ieder geval ervoor compleet
met min. 11 spelers aanwezig te zijn en ik zie onder de huidige lei
ding dat het voortreffelijk loopt. Oude relaties werden weer aange
trokken en aan diverse toernooien voltallig deelgenomen. Wederom
een leuke tijd met naast het voetbal ook andere evenementen. Het
bezoeken van het 2-daagse Be Quick toernooi in Groningen, waar wij
o.l.v. Daan Perton met o.a. Hans Geusebroek Hans Dukker en vele
anderen op de fiets naar toe reden. Wij hadden niet alleen 11 lekke
banden, stortregen maar ook ontzettend veel pijn in ons zitvlak,
(t'voetballen was niet geweldig, was te verwachten). Wel haalden wij
een vermelding in de Nieuwsblad van het Noorden voor onze helden
prestatie, ook bij het slotfeest waren wij zéér aanwezig. Terug naar
huis neen, niet met de fiets, maar achterin de auto. Na deze bele
venissen gaf ik het stokje over, na de organisatie door onze commis
sie van een groot Veteranentoemooi op A.F.C., vele complimenten
kregen wij van onze Veteranen Vrienden.
A.F.C. was enis een multi actieve vereniging, met vele
nevenactiviteiten, maar vooral met een perfecte organisatie. Hierdoor
16 februari 2011 89e jaargang nr. 7
ontstonden op het initiatief van leden niet alleen de (helaas ter ziele
gegane) zusterverenigingen ABC en ATC, maar ook clubjes "IN" de
club, maar buiten de verantwoording van A.F.C.: zoals, sinds circa 50
jaar, de Club van Acht, alleen A.F.C.'ers, vele coryfeeën van destijds
en deels nog altijd zeer actief voor de club. Bij A.T.C. - lid Bestuur -
afd. Evenementen Met mijn vriend Henk Steinvoorte hebben wij het
voorrecht "afgedwongen" een aantal jaarfeesten te mogen organise
ren, daaraan is o.i. de club niet in het voortbestaan geblokkeerd ge
weest.
"Last but not least" bestaat er nu ruim 5 jaar de Amsterdamsche
Senior Golf Society waarvan het Bestuur bestaat uit Karei van Osch,
Jan Hein Lans, Paul Koster, Bas Rachman en ondergetekende. Dit
seizoen zullen wij bestaan uit ca 42 leden, vrijwel allen A.F.C.'ers,
die uiteraard na het golfen het wel en wee van A.F.C. uitvoerig be
spreken.
In de Schakel onder de rubriek "Bie-zonderheden" wordt door de
redaktie vaak gememoreerd "AFC-ers kom je overal tegen". Mede
doordat wij veelvuldig "en route" zijn en ook in Spanje bivakkeren,
ben ik niet zo vaak bij de wedstrijden van het Eerste, vanzelfsprekend
volg ik op de voet de resultaten. Maar laat ik de naam A.F.C. vallen
dan is het verrassend, hoe vaak men positief reageert. Een trotse
Ridder als resultaat!
Laten wij "happy" zijn, dat de goede uitstraling van onze Club, door
het vele en goede werk in lengte van jaren zó door mag gaan. Gaarne
mag ik mij persoonlijk daarmede verbinden en tevens wensen, dat ik
nog in lengten van jaren, met ALLES, wat A.F.C. gebracht heeft en
zal brengen kan mee genieten.
Arthur Reddering
P.S. Het is overbodig de strofen van ons mooie clublied te memo
reren.
Van alle opgelopen sport/voetbalblessures kan bijna 20% tot spier
blessures worden gerekend. Overrekking, overbelasting, contusie
(kneuzing) of zelfs scheuring.
Het lijkt wel of spierblessures over het algemeen inherent zijn aan
sporten, maar bij voetbal in het bijzonder. Het optreden van veelal
pijnlijke en vervelende spierblessures is ook afhankelijk van iemands
gesteldheid. Van jong tot oud, het kan ons allemaal overkomen.
Weliswaar hoe hoger het spelniveau, des te meer kans op een spier
blessure. Van groot belang is de arbeidsrust verhouding en hoe groot
is de verhouding tussen belasting en belastbaarheid. Een contusie, of
spierkneuzing kennen we allemaal. Zomaar een onbedoelde trap
tegen je kuit of een knie in het dijbeen, noem maar op. Lopen is een
paar dagen wat bemoeilijkt, maar elke dag gaat het wat beter met de
"patiënt". Tegenwoordig zal een gerenommeerde sportfysiotherapeut
ook een Echografie kunnen maken om de mate van gelaedeerde spier
zichtbaar te maken. De professionals zullen je adviseren juist wel te
belasten en door te bewegen, ijskompressen of een lokaal drukver
band gedurende drie dagen aan te brengen.
Anders is het bij overrekking en overbelasting van een spiergroep, die
ontstaan, anders dan bij een contusie, vaak op plaatsen waar verschil
lende soorten weefsels in elkaar overgaan. Een spierverloop gaat over
in een pees, of loopt over in beenvlies(periost) en bot. Deze over-
gangsplekken zijn door verminderde doorbloeding daarom extra
kwetsbaar. Een verrekking of scheuring van een pees geeft een langer
herstelperiode dan een spier, juist door verminderde doorbloeding van
peesweefsel. Risicofactoren voor een spierblessure zijn o.a. doen van
een slechte warming-up, na vakantie of ziekte juist verminderde
spierconditie, een eerdere blessure met nog aanwezig littekenvor
ming, lokale spierverkorting of snel veranderde weersomstandighe
den en onvoldoende bescherming.
14
