AFCoryfee:
Ernst Seunke!
10 mei 2007 85e jaargang nr. 13
Een coryfee nu niet van achter de bestuurstafel, maar van het veld. De
man met de meeste wedstrijden voor het Eerste op zijn naam. In totaal
516, waarvan 331 officiële KNVB wedstrijden. Is het Hoofdveld voor
hem heilige grond? Hoe kijkt een speler met een dergelijke staat van
dienst nu tegen AFC aan? De verdediger met de over mijn lijk menta
liteit aan het woord.
Vraag: Je bent recordhouder. Dat is toch een prestatie om geweldig
trots op te zijn
Antwoord: Nee, zo zou ik dat niet willen noemen. Je speelt je wed
strijden, je doet het met plezier en eerlijk gezegd vooral voor jezelf.
En uiteindelijk worden het er zoveel. Je bent daarbij mede afhankelijk
wie de trainer is. Om zoveel wedstrijden te spelen, moet je wel een
portie doorzettingsvermogen hebben. Ik was overigens een speler, die
hield van de vroegere Engelse stijl. Al die ellenlange tactische
praatjes vooraf waren aan mij niet besteed. Gewoon de kleedkamer in,
omkleden, een paar aanwijzingen en het veld op.
Vraag: Wie was verantwoordelijk voor je debuut?
Antwoord: De man, waar ik ontzettend veel aan te danken heb: Gé
van Dijk! Hij liet me in een wedstrijd om het kampioenschap van
Nederland bij de amateurs in juni 1963 tegen De Valk uit, meespelen.
Ik was net daarvoor 17 geworden. Na vier wedstrijden om dat kampi
oenschap te hebben meegedaan, werd ik het seizoen daarna weer
ingedeeld bij de junioren. Ik zal nooit vergeten wat Gé toen zei: 'Zo,
ga jij nu maar eerst je school afmaken. Jouw tijd komt nog wel'. Dat
geeft zoveel vertrouwen. En dat vertrouwen heb ik altijd van hem
mogen ontvangen, zowel als speler en als aanvoerder. Ik ben er van
overtuigd dat hij ook van grote invloed op mijn maatschappelijke
carrière is geweest. Ik ben hem dan ook zeer dankbaar. Een zeer
sociaal iemand, die dat op het team kon overbrengen. Een echte
teambuilder. Een man met veel voetbalfatsoen en met een geweldig
inzicht.
Vraag: Gaat het aan je hart dat het Hoofdveld moet verdwijnen?
Speelt nostalgie een rol?
Antwoord: De allereerste wedstrijd die ik op het Hoofdveld speelde,
op 7 oktober 1962, was de wedstrijd met de Al tegen de Al van
Alcmaria Victrix. De officiële opening van het Hoofdveld was na
deze wedstrijd! Ik kom eerlijk gezegd te weinig op AFC om die ge
voelens te hebben. Daar ben ik ook wat te nuchter voor. Ik heb een
mooie tijd gehad, het is mooi geweest. Er was voor mij ook altijd
meer dan voetbal alleen. Daardoor heb ik die periode ook kunnen
afsluiten. Maar ik weet ook precies wanneer ik mijn laatste wedstrijd
speelde. Dat was tegen RVC, maart 1983. Kijk in dit schriftje heb ik
al mijn wedstrijden vanaf de BI bijgehouden. Alle competitie, vriend
schappelijke en toernooi wedstrijden. Inclusief uitslag en wie er ge
scoord heeft. Mijn laatste seizoen 1990-1991 was in de Zaterdag 1.
Op het einde van dat seizoen, tijdens de Gouden Ballen wedstrijd,
scheurde ik de binnenbanden en het achterkapsel van een knie. Einde
voetbal, einde verhaal, einde schriftje. Ik heb later nog een paar sei
zoenen bij de Veteranen gespeeld, maar dat vond ik geen echte com
petitie meer en blijkbaar niet het bijhouden waard. In ieder geval, er
staat niets over in het schriftje. Ik ben twee keer kampioen met het
Eerste geworden, dus een Gouden Bal met een diamantje. Dat was in
de seizoenen 1966-1967 en 1968-1969. En ook een Gouden Bal
gekregen voor het promoveren naar de Hoofdklasse. Ik wil zo terug
kijkend benadrukken dat alle teams waar ik in gespeeld heb, bestond
uit oerAFC'ers met een enkeling van buiten. Kijk, hier als illustratie
een foto van het AFC-elftal tegen Middelburg in 1967 om het kampi
oenschap van Nederland, zeven spelers, die al sinds hun jeugd bij
AFC speelden. Dat was een deel van onze kracht, want wij vormden
altijd een echt team
Vraag: Een elftal met oerAFCers. Is dat niet een utopie geworden
Antwoord: In feite doen we het echt goed. We krijgen niet voor niets
de Rinus Michels Award, voor de beste jeugdopleiding van Neder
land. Maar het is dweilen met de kraan open. We moeten het van onze
jeugdopleiding hebben, maar als elk jaar onze beste jeugdspelers door
BVO's weggehaald worden, is dat voor iedereen die zich zo inzet
teleurstellend. Ik begrijp trouwens ook niet goed dat spelers bij AFC
weggaan om naar een BVO te gaan waarvan het standaardteam niet
zoveel voorstelt. Maar aan de andere kant, als vereniging heb je geen
keus. We kunnen en willen niet hetzelfde doen als de andere topama-
teur clubs. We moeten het dus in het randgebeuren blijven zoeken.
Maar waarschijnlijk is dat niet voldoende, tenminste als je op dit
niveau mee wilt blijven doen. Je moet dan wel beseffen, als je spelers
voor geld gaat halen, ze ook voor geld vertrekken. Willen we in de
Hoofdklasse blijven of zakken we weg? Met alle gevolgen van dien.
Ben je dan nog aantrekkelijk voor de AFC Vriendelijke Bedrijven?
Heb je dan nog wel de uitstraling om op de Zuidas te mogen voetbal
len? Beleidsmatig een verschrikkelijk lastige keuze, zolang talentvolle
jeugdspelers zich zo gemakkelijk laten verleiden om naar willekeurig
welke BVO over te stappen.
Vraag: Nooit gekozen voor het Nederlandse amateur-elftal, maar wel
een internationale carrière met het Nederlandse studentenelftal, wat
waren de hoogtepunten?
Antwoord: Ik heb wel selectiewedstrijden gespeeld voor het Neder
landse amateur-elftal, maar het is er nooit van gekomen. Wel onge
veer 25 wedstrijden met het Nederlandse studentenelftal gespeeld. We
wonnen ooit een oefenwedstrijd tegen het echte Nederlandse amateur
elftal, dat toen onder leiding stond van Arie de Vroet. Daar was hij
helemaal ziek van. Noot samensteller: De Snor glundert op de voor
hem kenmerkende wijze) Het hoogtepunt was de wedstrijd, tijdens een
toernooi in Roemenie. Tegen de bijna voltallige A-selectie van Roe
menie. Voor 20.000 man publiek met rechtstreekse uitzending op tv.
Vraag: Je bent nooit achter de bestuurstafel terecht gekomen, van
waar?
Antwoord: Ik heb nooit een bestuursfunctie geambieerd. Het kost ook
zoveel tijd en die had en heb ik gewoon niet beschikbaar. Grote be
wondering heb ik dan ook voor bestuursleden, die zoveel tijd in de
club stoppen. Misschien als ik de tijd vrij had kunnen maken, dan
wel. Ik heb overigens wel minder tijdrovende functies vervuld. Zo
ben ik al sinds 1992 lid van de Strafcommissie. Niet direct een drukke
baan binnen de club. Maar dat komt ook en dan druk ik me voorzich
tig uit, door de indruk die ik heb, dat er meer gebeurt op de velden
dan er bij de Strafcommissie wordt aangebracht. Verder heb ik acht
jaar in de Commissie van Beroep van de KNVB gezeten. Indien AFC
of een AFC'er ter sprake zou zijn gekomen, had ik me terug moeten
trekken.
Vraag: Je vader was ook altijd op AFC. Was hij ook een oer-AFCer?
Antwoord: Niet in de zin dat hij eerder lid was dan ik. Nadat hij
donateur was geworden, is hij wel een oer-AFC'er geworden. Ik was
tot mijn 12e lid van heel klein clubje, CDW genaamd. Daar was mijn
vader al lid van. Maar na de welpen wilde ik naar een echte club. Ik
heb selectiewedstrijden gespeeld bij Blauw Wit en bij Ajax. Ik heb
me zelfs aangemeld bij Zeeburgia, toen een echt gerenommeerde
club. Overal afgewezen. Via vrienden op school bij AFC terecht
gekomen. Daardoor is mijn vader donateur geworden. Had je een
goede wedstrijd gespeeld, je kreeg complimenten en dan kwam die
ouwe met de opmerking:' Die ene bal vlak voor de rust die was niet
best he?' Hij was een buitengewoon kritisch mens, maar heeft me wel
gestimuleerd in mijn sport, in mijn studie en in mijn maatschappelijke
carrière.
Laatste vraag: Ooit is je aanvoerderschap afgenomen, je weigerde
met een bepaald tv-programma over AFC mee te werken, toch ben je
AFC altijd trouw gebleven. Waarom?
Antwoord: Toen mij een paar jaar na het incident gevraagd werd om
weer aanvoeder van het Eerste te worden, heb ik gezegd dat er eerst
een pittig gesprek met het toenmalige bestuur moest plaatsvinden. Dat
is gebeurd. Met mijn rehabilitatie daarna was het eerdere hoofdstuk
afgesloten. Maar wat veel belangrijker is: AFC blijft een grote fami
lie: Ik kom niet zo vaak meer op Goed Genoeg, maar elke keer is het
een warm bad en dat is en blijft het unieke van AFC!
Samensteller: André Wijnand
16
