Ons Eerste
20-11 Blauw Wit - AFC 2-2
Wedstrijd met twee gezichten
Een paar verrassingen in de basiself van AFC voor het 34e treffen met
stadgenoot Blauw-Wit Amsterdam. Opnieuw geen Gehring, omdat
Bobby nog tot zeker na de winterstop moet revalideren van zijn ope
ratie aan zijn middenvoetsbeentje en ook zonder Robert, wel op de
bank, omdat die net terugkomt van een blessure. In het doel, voor het
eerst in competitieverband voor AFC, Ray Smidt, die een goede
vervanger bleek voor de onomstreden, maar geblesseerde eerste kee
per van AFC, Edwin van Holten. Ook geen Enrique Zschuschen, die
in de voorgaande wedstrijden een tandem vormde met de jonge spits,
Dave Osei. Coach Kila had iets bijzonders in petto, door met twee
buitenspelers (Laurens Bianchi en Rody Turpijn) en één spits (Dave
Osei) te starten.
AFC startte te mat aan de wedstrijd. Blauw-Wit was scherper en kreeg
in de beginfase een paar grote kansen, maar de één op één duels van
Ray Smidt met de aanvallers werden glansrijk door de keeper gewon
nen. De thuisploeg speelde leper en meer bekeken dan de gasten. De
bal werd achterin beheerst rondgespeeld en men loerde op een ope
ning, die vaak genoeg gevonden werd. Toch werd het door het
schaakvoetbal niet een aantrekkelijke eerste helft voor de 600 toe
schouwers.
Tegenover de grote kansen van Blauw-Wit zette AFC een paar moge
lijkheden van Dave Osei, maar zijn pogingen konden de goalie van
Blauw-Wit niet verrassen.
In de 30e minuut mocht vanaf rechts door Blauw-Wit een vrije trap
worden genomen. Hoewel moeilijk te zien op zo'n 100 meter afstand,
leek de verdediging van AFC niet genoeg mee te springen om Jimmy
Simons van zijn kopgoal af te houden en Blauw-Wit op 1-0 te knik
ken. Niet tegen de verhouding in overigens.
In de rust bracht Kila Robert Gehring en Ken Watanabe in om meer
aanvallende impulsen te kunnen geven aan het team. AFC begon de
tweede helft veel scherper en ging de duels aan. Blauw-Wit werd op
eigen helft teruggedrukt en zag toe hoe AFC enkele goede mogelijk
heden creëerde. En altijd als je de tegenstander in de hoek denkt te
hebben valt het doelpunt aan de andere kant. Uit een zeer goed uitge
voerde counter werd de AFC achterhoede uitgespeeld en was keeper
Smidt kansloos op de schuiver (2-0).
Toch voelde je langs de kant dat de wedstrijd nog niet gespeeld was.
AFC bleef drukken en in de 62e minuut raakte een achterwaartse
kopbal van Murat Böke de lat. In de rebound kopte Osei in de handen
van de keeper, zwaar gehinderd door zijn 'schaduw' Maxwel Keta,
die wederom tegen AFC liet zien een begenadigde voetballer te zijn.
Een paar minuten later zette AFC over de linkerkant een vlotte aanval
op en wist linksback Said Moumane de achterlijn te halen en een
heerlijke voorzet af te leveren op het hoofd van Rody Turpijn, die
koel naar de grond kopte en voor de aansluittreffer zorgde (2-1).
Wat zet Blauw-Wit tegenover dit overwicht? Een paar matig uitge
voerde counters tegen een geconcentreerd spelende AFC achterhoede,
die telkens alert reageert.
In de 77e minuut had Blauw-Wit de wedstrijd kunnen beslissen, maar
de afrondende bal wordt eenvoudig in de handen van de AFC keeper
getikt. Het duel wordt meer spannend dan hoogstaand. Een inzet van
de net ingevallen Zschuschen, wordt in de 80e minuut van de lijn
gewerkt.
In de slotfase wordt AFC gevaarlijk door een paar afstandschoten die
net naast het doel gaan. Totdat in de 94e en laatste minuut een voorzet
(door alle commotie kan ik die niet meer voor me halen) bij Zschu
schen belandt, die al zijn gram legt in het schot en de Blauw-Wit
goalie kansloos laat (2-2).
Een terecht gelijkspel in een duel dat twee gezichten kende en waarbij
AFC dan eindelijk zelf eens in de slotminuut nog een punt pakt. Het
30 november 2005 84e jaargang nr. 6
gat met de top van het klassement (Turkiyemspor en Argon) wordt
voor beide teams echter groter. Voor AFC inmiddels 9 punten.
NB. Een opmerkelijke prestatie wil ik u niet onthouden. Stefan
Veenboer keeper van de Al van AFC had wel een heel voetbalrijk
weekend. Op zaterdag won hij met zijn eigen elftal van Argon Al met
1-0. Op zondag keepte hij (Jarik van Zeijst was geblesseerd) de hele
wedstrijd in senioren AFC2 tegen Turkiyemspor, die gewonnen werd
met 2-1. Stefan maakte een aantal schitterende reddingen, waardoor
hij mede verantwoordelijke was voor de belangrijke overwinning. En
later op die middag zat hij bij Ons Eerste op de bank als reservekee
per. Stefan absolute topklasse!!
Nick van Ommeren
Opstelling AFC: Ray SmidtArif Akgiin, Murat Böke, Joey Esionye,
Said Moumane, Peter Post Robert Gehring),Hans Geerlings, Quin-
cy van Ommeren, Laurens Bianchi Ken Watanabe), Rody Turpijn
(Enrique Zschuschen) Dave Osei.
13-11 AFC - Haaglandia SW 1 -1
Haaglandia het is wennen, maar je moet de naam eerst luid en
duidelijk uitspreken, dan laten besterven in de ruimte en pas daarna
heeft de naam toch wel iets.
Het klinkt in ieder geval oud, voornaam en geeft de indruk van tradi
tie. Toch bestaat deze vereniging nog géén jaar.
Bij de fusie in 2005 tussen RVC Rijswijk (3e klasser inmiddels) en
Kranenburg (hoofdklasser) kwam Haaglandia uit de koker als nieuwe
naam voor de hoofdklasser.
Wat mij ook opviel aan deze Haagse club was de naam van de spon
sor "Sir Winston Klinkt toch ook heel voornaam.
Vergeleken met "Haagse Bluf van Tonegido zelfs een opmerkelijke
chique naam Sponsor: No Offense hoor
Toch hoop ik, gezien de aard van de beide sponsoren, dat AFC,
mocht er ooit een shirtsponsor gezocht worden, niet het shirt laat
bedrukken met "Winkelcentrum Gelderlandplein of Winkelcen
trum Het Binnenhof om maar een paar dwarsstraten centra te noe
men. Alhoewel bij nader inzien ...je zult de PC Hooftstraat maar als
sponsor hebben....!!!
Enfin... Haaglandia SW zag er in hun nieuwe tenues (donkerblauw
met een geelgoud randje) goed uit en zo kwamen ze ook uit de start
blokken.
De eerste aanvallende actie was weliswaar van AFC. Quincy van
Ommeren bediende Laurens Bianchi op rechts, die kwam tot een
goede voorzet, maar de verdediging van Haaglandia SW was al bij de
les.
In de 8e minuut was de nummer 10 (Ilya Tiren) van de tegenpartij, die
later zou uitgroeien tot de beste man van het veld, op het middenveld
omringd door 4 AFC'ers, niet van de bal af te krijgen, gaf vervolgens
een schitterende voorzet naar de linkervleugel en de spits (nr 9 Burtil
Hosé) joeg de bal met de buitenkant van zijn linkervoet in de verste
(rechter) hoek. Voorwaar een goal "Sir Winston "waardig. (Geen
dank sponsor!)
AFC had verder wel een licht veldoverwicht en wederom via Quincy
van Ommeren kwamen zowel Laurens Bianchi als Lex Oosterling op
de vleugels aan de bal maar echt gevaarlijk werd het niet. Méér moge
lijkheden en dreigingen als kansen.
In de 27e minuut kwam de gelijkmaker, zoals wel vaker in de afgelo
pen weken, zomaar uit te lucht vallen.
Bij een corner van Peter Post ging alle aandacht uit naar Enrique
Zschuschen, die werd door 3 verdedigers in de tang genomen. Ieder
een miste de bal en Dave Osey hoefde er niet eens de "Kanu shuffle
in te gooien om de bal rustig in het doel te schuiven.
Ook na de rust was het een gelijkopgaande WEDstrijd. Van strijd kon
in mijn ogen niet echt gesproken worden. Haaglandia speelde harder,
wellicht professioneler.
De scheidsrechter begon ook aan zijn terugreis naar Den Haag te
denken,
