Ons Eerste 9 november 2005 84e jaargang nr. 5 noodzakelijke herstelfase steeds korter wordt. Maar nog kwalijker is, dat de basiskwaliteit afneemt. Dat jeugd minder gymnastiek krijgt in het basis onderwijs en dat reeds op steeds jongere leeftijd voor de beeldbuis hangt, inclusief de ouders, vaak nog met het bord op schoot. Want dat is toch lekker makkelijk!? Ajax-doelman en oud AFC-er Maarten Stekelenburg greep vorig jaar in de uitwed strijd tegen Inter Milan plotseling naar de achterkant van zijn dijbeen. Andy van der Meyde zei onlangs nog dat hij helemaal niet wegens vormverlies voor het Nederlands elftal had bedankt, maar dat hij last had van zijn Hamstring. Sportarts Kessel heeft de indruk dat voetbal lers zichzelf te weinig rust gunnen en anders is er wel de trainer om ze op te jagen. Na een wedstrijd zou je tweemaal 24 uur van echt zware belastingen moeten afzien. Ook na intensieve krachttraining neemt vooral de coördinatie af, welke juist bij complexe voetbalbewegingen brood nodig is. Het is niet voor niets dat veel voetbalclubs overgaan tot het aantrekken van loop/atletiektrainers of zoals bij A.F.C. een herstel trainer te doen gebruikelijk is. Zalig zijn echter de spelers die van moeder natuur een sterk maar soepel spierstelsel hebben meegekre gen. Voor A.F.C.ers is op maandagavond het inloopspreekuur in de fysio- praktijk van Nijenrodeweg 914 tussen 19.00-20.00 uur. Vragen richten aan: wim.crouwel@xs4all.nl Clubarts: Lex Swaan, tel. 020-6731337, Fysiotherapeuten: Wim Crouwel (voorzitter), /Frank Tilmans tel. 020- 6440070, Reinier van Dantzig tel. 020-6627244, Verzorger A-selectie: Ko Grosze Nipper tel. 06 44352970 06-11 DWV-AFCO-2 AFC zet de weg naar boven voort De derby's tegen DWV staan meestal garant voor spectaculaire wed strijden, met name als AFC op bezoek is op sportpark Elzenhagen. Dikwijls trekt AFC aan het kortste eind in de streekduels. Van de 46 confrontaties won DWV er 22 en AFC slechts 11de andere 13 wed strijden eindigden in een gelijkspel. Historisch en statistisch gezien een lastig treffen dus. Hoe anders was de werkelijkheid. Voor het eerst sinds lange tijd geen Gehring in het veld bij AFC. Bob en Robert stonden geblesseerd langs de lijn en zagen Lex Oosterling in de beginfase een bal hard in het zijnet schieten. AFC had het betere van het spel in de eerste fase van de wedstrijd, maar werd op die kans en via een gesmoorde vrije trap binnen de 16-meter na, gegeven voor een terugspeelbal, niet echt gevaarlijk. Het duurt tot halverwege de tweedehelft totdat DWV van zich doet spreken. Het afstandschot belandt echter naast de palen. De AFC supporters die zich altijd trouw achter het doel van de tegenstander verzamelen, keken rond de 32e minuut tegen de laagstaande zon in toen een voorzet van Lex Oosterling onder de voet van een DWV verdediger glipte (zonnetje?) en in de voeten van Laurens Bianchi rolde. Deze aarzelde niet en schoot onhoudbaar de bal in de verre hoek achter de DWV-goalie (1-0). Mogelijk dat de zon twee minuten later weer een rol speelde toen de linkerverdediger van DWV te lang wachtte met zijn pass en Dave Osei op een vergelijkbare wijze als tegen Elinkwijk, zijn tegenstander de bal ontfutselde en alleen richting de goal kon gaan om de keeper vervolgens kansloos te laten (2-0). AFC deed er in de slotfase van de eerste helft een schepje bovenop en zette DWV onderdruk, maar een derde doelpunt bleef uit. DWV kwam in de laatste minuut van de eerste helft nog tot een gevaarlijk ogende doelpoging maar de kopbal ging, 'a la Lustrinelli (FC Thun), naast. In de begin fase van de tweede helft leek een getergd DWV uit de kleedkamer te zijn gekomen. De opleving was van korte duur want na een redding van Edwin van Holten in de 3e minuut en een schot recht in zijn handen iets daarna, heb ik tot in de slotfase (weer een Lustri nelli) geen hoogtepunten meer genoteerd van DWV zijde. Het spelni- veau zakte weg. AFC liet DWV komen, maar de thuisclub toonde een schrijnende machteloosheid. AFC kreeg enkele goede kansen en was met name sterker in de persoonlijke duels. Dat laatste zal trainer John Kila, naast de overwinning, nog het meest zijn bevallen. In het verle den was het juist DWV dat door strijd en inzet tot de laatste minuut alsnog de wedstrijd naar zich toe wist te trekken. Afgelopen zondag middag zat dat er niet in al probeerde scheidsrechter Wagner er nog iets spannends van te maken door 15 minuten extra tijd bij te tellen. Nick van Ommeren Opstelling AFC: Edwin van Holten, Arif Akgün (Ken Watanabe), Murat Böke, Joey Esionye, Said Moumane Peter Post), Hans Geer- lings, Quincy van Ommeren, Lex Oosterling Gijs Roodbeen), Lau rens Bianchi, Dave Osei, Enrique Zschuschen 30-10 AFC - Elinkwijk 3 - 0 In de loop der jaren heeft de samenstelling van de hoofdklasse A van het amateurvoetbal wel enige verandering ondergaan. Clubs als VVSB, Haaglandia, Westlandia, Nieuwenhoorn, Omniworld en Hil versum zijn toch relatief nieuwe namen. Natuurlijk hebben deze clubs, laat daar géén twijfel over bestaan, hun aanwezigheid in de hoogste klasse absoluut zelf verdient en blijken ook deze clubs op een goede en solide basis van vele jaren vereni gingswerk te zijn opgebouwd. Maar toch, AFC - Elinkwijk klinkt voor een rechtgeaarde AFC er toch iets vertrouwder in de oren. Een mooiere dag, ongeacht welke jaargetijde, konden we ons voor deze wedstrijd niet wensen. (Voor het nageslacht 30 oktober, 22 graden, zonovergoten AFC had, zullen we maar zeggen, in de eerste 20 minuten iets meer last van de warmte. Door onnauwkeurig verdedigen kreeg Elinkwijk in de 4e minuut al een aardige kans, maar gelukkig was de spits zelf het meeste verrast door de vrijheid die hij kreeg voor de AFC goal. Elinkwijk bleef aandringen, beheerste het middenveld en AFC liet het initiatief ook aan de bezoekers uit Utrecht. Niet dat AFC zich volledig liet wegdrukken. In de 6e minuut kreeg Robert Gehring een goede schietkans op ca. 16 mtr. (over) en in de 16e minuut schoot Hans Geerlings na een mooie counter via Murat Böke en Dave Osei net naast. In de 23e minuut kwam als het ware uit het niets de 1 - 0 voor AFC. Via een counter kwam de bal op de rechter vleugel bij Laurens Bian chi, die na een lange rush goed voortrok en de meegekomen Robert Gehring schoof bij de 2e paal de voorzet in tegendraadse richting precies in de rechter hoek. De verdediging van Elinkwijk was verrast door de snelheid van de counter en daardoor ook kansloos. Mooie Goal. Eigenlijk een beetje tegen de verhouding in. Ook na de 1-0- voor AFC bleef Elinkwijk een licht veldoverwicht houden zonder dat er echte kansen uit voort kwamen. AFC had ook in de 29e minuut via Siad Moumane en Laurens nog een mogelijkheid, maar enerverend was het niet. Tot in de 32e minuut de centrale verdediger van Elinkwijk zich ver keek op de lengte van de uitschuifbare benen van Dave Osey. Dave ontfutselde hem de bal en had daarna vrije doortocht naar het doel. Voor het publiek gooide Dave er nog een perfect uitgevoerde schaar in, zodat de keeper ook nog de verkeerde kant op ging en schoot de bal beheerst in het lege doel. Dave was zo tevreden met zijn actie en goal, dat hij daarna zelf per handslag de felicitaties van alle toe schouwers die achter het doel stonden in ontvangst nam. Nu was Elinkwijk wel even van slag en AFC had de rest van de le helft onder controle. Na de rust kwam AFC met Enrique Zschuchen voor Robert Gehring binnen de lijnen en nam direct het initiatief. Een paar mooie combi naties van Quincy van Ommeren, Dave en Laurens brachten wel wat corners maar geen goals. Tot de 54e minuut Quincy met een steekballetje Dave bereikte, die kaatste de bal terug naar Enrique en die legde zijn gram van het op de bank zitten in zijn schot van ca. 18 mtr. Linksonder net naast de paal ging de bal onhoudbaar de goal in. 3-0 voor AFC. En daarmee was de wedstrijd gelopen. Er kwamen af en toe nog wel wat kans(jes) voor beide partijen, maar AFC hoefde niet meer en Elinkwijk wilde of kon niet meer. De wedstrijd paste zich aan aan de zomerse temperatuur en alle AFC ers hadden er met deze stand vrede mee. Langs de lijn en ook later in de sociëteit bleef het nog lang gezellig. Amel Vroege 7

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2005 | | pagina 7