AFCoryfee: Edwin Geluk!
Ooit geprobeerd om op een zondagmiddag bij een thuiswedstrijd van
het Eerste met een contributieachterstand de poort van AFC door te
komen? Gaat niet zo makkelijk hè.
Als hij er staat, dan word je direct door hem aangesproken. Dacht je
dat (vroeger) een tegenstander zo makkelijk langs hem kwam. Ik
dacht van niet. Er is maar één man binnen AFC die aan bovenstaande
omschrijving voldoet: Edwin Geluk!
Vraag: Van jarenlang middenvelder dan wel laatste man naar de rol
van tweede penningmeester. Hoe komt dat?
Antwoord: Vraag ik me ook af. Maar ik ben wel een Pietje Precies,
recht door zee, niet zeuren gewoon contributie betalen. Zonder aan
zien des persoon spreek ik iemand gewoon aan. Zo was ik op het veld
ook.
Vraag: Maar had je dan enige kennis van zaken?
Antwoord: Ben je gek. Ik had ervaring opgedaan als penningmeester
van ATC, maar verder echt niet. Ik heb ooit een prijsvraag voor ATC
uitgeschreven. Wie mijn cijfer op school voor boekhouden wist,
hoefde een jaar geen contributie te betalen. Niemand die het wist. Ik
kreeg van iedereen een voldoende, maar ik had mooi nooit hoger dan
een drie gehad!
Vraag: Ambitie om eerste penningmeester te worden, om Bob Nese-
ker op te volgen?
Antwoord: Moet er niet aan denken. Ik heb nog steeds moeite met
wat Bob allemaal doet, al die balansen, vraag me af of ik dat allemaal
wel begrijp.
Vraag: Stel dat er een betaalde administrateur bij AFC in dienst
komt en jouw taak overneemt. Hoe zou je dan reageren?
Antwoord: Prima, heb ik zelf ook al in het Bestuur voorgesteld. Heb
ik misschien eindelijk tijd om een klaverjasclubje voor de maandag
avond op te richten. Beetje leven in de clubavond brengen. Ik blijf
wel actief, het is toch mijn club.
Vraag: AFC is een bedrijf geworden. Hoe sta jij daar tegenover?
Antwoord: Dat klopt wel, AFC is zo groot geworden, dat we deze
club wel als een bedrijf moeten leiden, maar dat kan nooit zonder al
die voortreffelijke commissies binnen AFC. Maar gelukkig is de sfeer
binnen de club wel hetzelfde gebleven.
Vraag: Zou je het toejuichen als AFC in een onafhankelijke klasse
zou gaan spelen?
Antwoord: Vraag ik me af of ik dat wel zo leuk vind. Want het ge
volg is wel, dat we de spelersgroep moeten professionaliseren en daar
ben ik nou niet direct een voorstander van. Voor mij verandert de
club echt niet als we een klasse hoger of zelfs lager spelen. Want wees
nou eerlijk. Hoe lang houden we het, op die paar jaar in de eerste
klasse na, al vol in de Hoofdklasse? Het tot nu toe gevoerde beleid is
dus goed geweest. Waarom zouden we dat moeten veranderen? Na
tuurlijk je wilt zo hoog mogelijk spelen, maar niet ten koste van alles.
Vraag: Ik zal niet ingaan op de beroemde foto, waar je als pupil in
voetbalkleding op staat, gemaakt tijdens de opening van dit clubhuis.
Maar zo te zien ben je een geboren en getogen AFC' er. Zou je een
leven zonder AFC kunnen voorstellen?
Antwoord: Nee, zeker niet, ik loop hier al zo lang rond, zoveel mee
gemaakt, zoveel vrienden. Nee, ik kan me dat niet voorstellen. Ik
speelde al op mijn achtste voor AFC, terwijl in die tijd je pas op je
negende mocht gaan voetballen. Ik ben dus één van die spelers, die
opgeleid is voor de Veteranen. Van de pupillen naar de B6, de C
hadden we niet. Speelde onder andere met Bas Rachman, Tim Tim
merman, Tonnie Disselkoen en Dennis Seunke. Vervolgens naar de
BI, de Al en op mijn 17e naar het tweede om ervaring op te doen.
Jaar daarop naar het eerste, moest ik invallen voor de geblesseerde
Jaap Draisma, ben er niet meer uitgeweest.
20 april 2005 83e jaargang nr. 13
Vraag: Enig idee hoeveel wedstrijden je in het Eerste gespeeld hebt?
Antwoord: 259 competitiewedstrijden in 12 seizoenen, tel daar nog
eens ongeveer 100 oefen, - dan wel vriendschappelijke wedstrijden
bij op. Bekerwedstrijden zijn op één hand te tellen. Daar hadden we
niets mee. Ooit van een vierde klasser Egmondia met 4-1 pak slaag
gehad, maar 's avonds wel mooi feest bij Rob Duis. Veel meege
maakt, veel gelachen, veel hoogtepunten. Het voorkomen van degra
datie door van UVS te winnen in het tweedejaar dat we in de Hoofd
klasse speelden; de overwinning op VUC met 6-4. Het was echt een
vriendenteam met oa Henk Bijlsma, Kees Gehring; Frans van der Bor,
Bas Rachman, Ernst Seunke. Het weekend Londen dat we 's avonds
in het hotel nog iets wilden drinken en het hotel alleen maar van die
minibarflesjes had. Nou dan drinken we die toch op. Die avond dat
Theo van de Emden jarig was, gaf nooit een rondje. Ging hij weg, en
wij in koor: En bedankt hè". Komt hij terug "Ja, ik heb het wel
gehoord hoor". Gewoon de slappe lach. Of het Twentsche Rostoer-
nooi. In het begin sliepen we bij de mensen thuis. Gingen we met de
vrouw des huizes op stap. Ja, die was een paar jonger dan haar man,
die wou wel mee. Of hoe Sal van Gelder Thomas Rongen ongelooflijk
in de maling heeft genomen. Hij liet na een Twentsche Rostoernooi
een brief uit Enschede op het clubhuis bezorgen. Thomas maakt die
brief na de donderdagavondtraining, waar wij dus allemaal bij zijn,
open. Ik heb iemand nog nooit zo zien verbleken. Thomas zou vader
worden. Huilen van het lachen. Thomas had een nachtje het hotel
gemist. De weekends met de Veteranen in Londen. Teveel om op te
noemen.
Vraag: Nooit een aanbieding van een profclub gehad?
Antwoord: Ooit heb ik een oefenwedstrijd bij Haarlem gespeeld.
Was ik uitgenodigd door Barry Hughes. Als enige van de dertig opge
roepen spelers mocht ik komen, maar wel op amateurbasis. Had ik
geen zin in. Achteraf zou ik kunnen zeggen, dan was mijn diensttijd
wat makkelijker geweest, als ik voor het Nederlands Militaire Elftal
was gekozen. Dat ging toch sneller vanuit een profclub. Ach, je weet
nooit hoever je gekomen zou zijn, maar echt spijt, nee hoor.
Vraag: Een andere passie van je is honkbal. Is dat nog steeds het
geval?
Antwoord: Nee, ik volg het niet meer. Jaren wel gedaan. Ik moest op
een goed moment een keuze maken. Voetbal in het Eerste van AFC
en honkbal bij ABC in het Eerste, dat valt niet te combineren. Ik was
wel vaste keus in het Nederlandse Jeugdteam. Ben wel naar Europese
Jeugdkampioenschappen in Rome geweest. Sliep ik met Johan Nees-
kens op de kamer. Ook nog drie weken in Amerika met honkbal
geweest. Had ik verder willen komen, dan had ik ABC moeten verla
ten. Toen ABC uit de hoofdklasse degradeerde, was het een mooi
moment om alleen voor voetbal te kiezen.
Vraag: Je beslissing om te stoppen met spelen voor het Eerste zit een
verhaal achter. Vertel.
Antwoord: Doby Peters werd de nieuwe trainer en was duidelijk op
verjonging uit. Ik had het niet zo makkelijk onder hem. Ik had mijn
brief naar het Bestuur, waarin ik aankondigde dat ik zou stoppen en
vooral waarom, al een paar weken voor het einde van het seizoen
geschreven. Alleen we stonden er nogal slecht voor. Ik heb hem pas
verstuurd op het moment dat we veilig waren. Als we gedegradeerd
zouden zijn, dan had ik die brief niet verstuurd, dan had ik nog mee
willen werken aan de terugkeer.
Vraag: Je hebt veel aan sport gedaan: basketbal voor The Reds,
zaalvoetbal voor Nebig-Cruyff, tennis bij ATC. Jaren gespeeld in
Zaterdag 1 en sinds 1988 bij de AFC-Veteranen. Ik heb gehoord dat
je nu definitief stopt met voerballen. Niet te vroeg? Welke sport neemt
dan de plaats in?
Antwoord: Of ik te vroeg stop? Je moet op je hoogtepunt stoppen.
Dat kan nu mooi, want we zijn eindelijk weer eens kampioen gewor
den. Verder golf ik met veel plezier bij de YGGC, heel gezellig, maar
ik neem het spel niet serieus genoeg. Drivingrange vind ik gewoon
vervelend. Verder maak ik met Betty mooie wandeltochten, zoals het
Pieterpad, bijna helemaal gedaan.
Vraag: Sinds 1990 Bestuurslid, in 1997 Lid van Verdienste. Op weg
naar het Erelidmaatschap?
Antwoord: Dat is absoluut niet mijn doelstelling. Erelidmaatschap is
vaak een kwestie van volhouden. Gelukkig zijn we daar niet zo scheu
tig mee. Ik ben gewoon trots, dat ik hier al zo lang in zoveel hoeda
nigheden rondloop en hoop te blijven rondlopen. Ik ben er trots op
AFC'er te zijn. Het is hier toch mijn tweede huis, waar ik veel van
mijn vrienden tegenkom.
Samensteller: André Wijnand
20
