Ons Eerste beenmusculatuur kan worden versterkt door speciale isometrisch spierversterkende oefeningen (bv. heffen met gestrekte knie). Ook zal door een zg. patella speelbandje de trekbelasting in deze regio doen afnemen. Een goed gedoceerde warming-up met rekking van de Qua driceps dijbeenspieren hoort hier ook bij. Onze hersteltrainer/fysiotherapeut Frank Tilmans en masseur Co Groszenipper staan garant voor goede adviezen en een verantwoorde opbouw. Nieuw voor A.F.C. is dat u met de medische commissie kunt communiceren, www.wim.crouwel@xs4all.nl Voor A.F.C.ers is op maandagavond het inloopspreekuur in de fysio- praktijk van Nijenrodeweg 914 tussen 19.00-20.00 uur. Clubarts: Lex Swaan, tel. 020-6731337, Fysiotherapeuten: Wim Crouwel (voorzitter), /Frank Tilmans tel. 020- 6440070, Reinier van Dantzig tel. 020-6627244, Verzorger A-selectie: Ko Grosze Nipper tel. 06 44352970 13 maart AFC - Westlandia 1 -1 Westlandia thuis, nooit van gewonnen, wordt dus gewoon weer een lastige klus. Dit seizoen in Naaldwijk 2-1 verloren en het zou prettig zijn om na de matige pot tegen SVVSMC het publiek vandaag te trakteren op een lekkere pot voetbal. De selectie is compleet en trainer Menzo startte met een op papier redelijk voorzichtige opstelling. Het publiek kwam Goed Genoeg oplopen en werd reeds verrast met een 1-0 voorsprong voor de onzen. Vanaf links wist Said Moumane de bal strak voor te zetten en Enrique Zschuschen kon de bal binnen lopen. Lekkere start en het was naast wachten, hopen op meer. Wat moet ik vertellen over de le helft. Een technisch matig Westlandia gooide het op fysiek en dat is iets waar AFC, als ze niet lekker in de wedstrijd zitten, wat lastig mee om kan gaan. De provocatie begon en scheidsrechter Wezenberg ging lankmoedig om met de vervelende overtredingen van de groene leeuwen. Voetbal lend is Westlandia de mindere, maar de strijd werd aangegaan, waar AFC naast een wat laconieke houding het duel ook niet schroomde. Het was een vervelende pot voetbal waar irritatie de boventoon voer de. Je moet positief blijven en achter je team blijven staan, maar het was gewoon niet best. Onze aanvoerder Robert Gehring werd gezocht en moest dan ook na 35 minuten het veld verlaten met een blessure en werd vervangen door Joes Blakborn. De 2e helft was niet veel beter. Het doelpunt van Westlandia was na 48 minuten wel een plaatje. Vanaf links een strakke pass die met een volley direct laag diagonaal werd afgerond door de spits van West landia. Dennis Purperhart voor Laurens Bianchi zou voor meer gevaar moe ten zorgen, maar helaas was dat ook niet het geval. De dreiging was er wel, maar niet veel meer dan dat. Het aantal gele kaarten liep op en zelfs Westlandia eindigde de wedstrijd met 10 man. Uli Landvreugd voor Mohad Zaoudi bracht op het eind wat meer aanvallende impulsen, maar na het laatste fluitsignaal was iedereen tevree. Puntendeling der teams, het publiek kon naar huis en Türkey- emspor verloren waardoor de kansen op de 2e plek nog steeds aanwe zig zijn. Volgende week de bijna kampioen Argon uit en ik hoop op weer eens een lekkere positieve pot wat deze selectie in zich heeft, want de laatste twee wedstrijden waren van een bedenkelijk niveau. Opstelling: Edwin van Holten, Joey Esionye, Said Moumane, Hans Geerlings, Robert Gehring (Joes Blackborn), Ken Watanabe, Mohad Zaoudi (Uli Landvreugd), Enrique Zschuschen, Laurens Bianchi (Dennis Purperhart), Bobby Gehring, Tahir Akhamrane Ronald Koster 20 maart Argon - AFC 3 - 1 Dé dag voor Argon. 20 maart. Kampioen van de hoofdklasse A? Met 6 wedstrijden voor het end van de competitie konden de Argonauten het gewoon afmaken. Dat betekent, snel rekensommetje, dat met nog 18 punten te verdelen je hoofdklasse A kampioen bent. Hoe kan dat? (o.a. het in Haarlem behaalde en gevierde kampioenschap van de veteranen) en nog wat (Roemenië - Nederland). Met Stanley Menzo en Rob Witschge als meest opvallende afwezigen start een wedstrijd die tijdens en na afloop de vraag oproept waarom 31 maart 2005 83e jaargang nr. 12 18x winnen, 2x gelijk, 51 voor (meest scorende voorhoede), 15 tegen (minst gepasseerde achterhoede). Zal ik gaan kijken? Serieus, ik heb er over nagedacht! Normaal stap je in de auto, rijdt naar Mijdrecht via de A2, afslag Vinkeveen en je weet dat het moeilijk gaat worden, maar vandaagze kunnen kam pioen worden! En wij moeten daarom worden verslagen en de kans dat dat zal gebeuren is toch 75%of was ik te pessimistisch? Laat ik mijn ritme van de dag eens anders oppakken en gevoelsmatig de boel voor de blauw/witten door de war gooien. Niet die gehate A2, afslag Vinkeveen, maar op zijn zondags, en daar ging ik dan. 's Morgens naar het strand in Zandvoort en dan via Heemstede, Hoofddorp, Aalsmeer, De Kwakel en De Hoef reed ik om 13.40 uur het sportpark tegemoet. Het was druk, erg druk, tutti Mijdrecht en omstreken was uitgelopen en je zag het zelfvertrouwen in de ogen van de gastheren. Om 14.00 uur was het zover. Het was lastig een goed plekje te be machtigen, 2.500 bezoekers, maar achterin rechts waren nog wat gaten. De strijders betraden het veld en de cd's van de pizzahut en Rocky 4 waren weer uit de kast gehaald. Het vuurwerk was behoorlijk indrukwekkend en dit moet toch de bekende adrenalinestoot geven. Klopt, AFC was geïmponeerd en was de eerste 20 minuten niet bij de les. Fout inspelen, verkeerde loopacties en de derde man werd niet gevonden. Het was dat ook niet onlogisch dat in de 13e minuut via links de bal hard werd voorgetrokken en Kahraman (wie anders) opeens opdook en de bal via de onderkant van de lat binnenkegelde. 1-0. De sirenes begonnen te loeien, Mijdrecht stond op zijn kop en de plaatselijke jeugd begon aan haar 2e setje vuurwerk. Als dit maar geen afstraffing zal worden. AFC wist zich toch in de wedstrijd te spelen en na een aantal gevaarlijke dode momenten, kopbal Hans Geerlings en Bob Gehring, werd de toegekende vrije trap in de 29e minuut snel door Robert Gehring genomen en was keeper Middelbeek verrast door én de snelheid, én de stuit.... 1-1. Zou best lekker theedrinken zijn, maar via aanvoerder, laatste man en uitblinker Erik Haveman (mooie schaar) wist hij Lokken (wie anders) te bereiken en was de 2-1 een feit. Inderdaad, sirenes en 3e setje. De plaatselijke drumband zorgde voor de tingel en tangel, aan alles was gedacht. Na rust was het AFC dat het spel naar zich toetrok, maar tot de zestien was het redelijk, maar de eindpass, lijkt mij dat dat echt beter kan, er kwam gewoon te weinig aan. Er stond inderdaad een zeer degelijke verdediging, maar AFC kan met haar voetballend vermogen gewoon meer voor de goal. Echt gevaarlijk werden we dan ook niet en via de counter kan je wachten op de 3-1, Kahraman (wie anders). Het was afgelopen, Argon kampioen, terecht, verdiend, massaal rond de middenstip, champagne en met op de achtergrond de rook van het inmiddels 5e en 6e setje dropen wij af. Elinkwijk had ook nog gewonnen en daarom staan wij nu 4e, maar er zijn nog 15 punten te pakken. Argon, vanaf dag één bovenaan, herfst- kampioen, winterkampioen en vandaag precies lentekampioen. Het bleef nog lang onrustig in Mijdrecht! Ik ging na de felicitaties naar huis. Via de A2! Ronald Koster Opstelling: Edwin van Holten, Tahir Akhamrane (Uli Landvreugd Joey Esionye, Hans Geerlings, Bob Gehring, Robert Gehring, Said Moumane, Dennis Purperhart, Ken Watanabe (Lex Oosterling), Mohad Zaoudi (Joes Blackborn), Enrique Zschuschen. 28 maart ADO'20 - AFC 2-1 Eén ploeg die voetbalde, maar wel zonder resultaat Op naar Heemskerk, waar de plaatselijke voetbaltrots ADO'20 op deze paaszaterdag knokt om in de hoofdklasse te blijven en AFC probeert de eerste punten in een uitwedstrijd na de winterstop binnen te halen. Uiteenlopende doelstellingen dus en dat is onder meer merkbaar aan de samenstelling van de toeschouwers. Onze trouwe supportersschaar is ernstig in de minderheid onder invloed van alles AFC speelt zoals het speelt. Vaak oogstrelend, maar weinig effectief, technisch minstens een klasse beter, maar nauwelijks verrassend. De 2-1 nederlaag doet niet goed aan. Verliezen van een betere tegenstan der is acceptabel, een nederlaag tegen een zwakkere opponent is 6

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2005 | | pagina 6